a:

"Fee-only" en "fee-based" geluid vergelijkbaar, maar er zijn belangrijke verschillen tussen dit soort financiële adviseurs. De voorwaarden geven aan hoe financiële professionals worden vergoed, welk type advies wordt verstrekt en welke soorten beleggingsproducten worden aangeboden. Met andere woorden, de twee belangrijkste verschillen tussen alleen betalen en op honorarium gebaseerde adviseurs zijn (1) hoe de adviseur wordt vergoed en (2) de norm van zorgadviseurs volgt voor het aanbevelen van beleggingsproducten.

De enige bron van compensatie voor adviseurs die alleen kosten berekenen, zijn de vergoedingen die de klant aan de adviseur betaalt. Dit kan verschillende vormen aannemen: een uurtarief, een provisie of een percentage van het beheerde vermogen. De adviseur ontvangt geen commissie voor de verkoop van specifieke beleggingsproducten en heeft daarom geen persoonlijk belang bij het aanbevelen van een enkele investering ten opzichte van een andere. Bij het aanbevelen van beleggingen aan klanten, volgen adviseurs die alleen betalen, de fiduciaire standaard om altijd in het belang van de klant te handelen. Ze moeten een grondige analyse van de beleggingen uitvoeren voordat ze aanbevelingen doen, belangenconflicten bekendmaken en gebruikmaken van de beste uitvoering van transacties bij het beleggen.

Fee-afhankelijke adviseurs kunnen vergoedingen ontvangen die vergelijkbaar zijn met adviseurs die alleen kosten betalen en ook commissies van specifieke beleggingsproducten. Op honoraria gebaseerde adviseurs houden zich aan de geschiktheidsregel, wat betekent dat zij alle producten kunnen verkopen waarvan zij geloven dat ze voldoen aan de doelstellingen van hun klanten, maar zij hoeven geen belangenconflicten te melden en de test op geschiktheid is subjectief. Dit systeem wordt bekritiseerd omdat het mogelijk belangenconflicten kan veroorzaken door adviseurs toe te staan ​​producten aan te bevelen die een hogere commissie kunnen betalen maar misschien niet het beste product voor de klant zijn.