a:

Een fusie vindt plaats wanneer twee afzonderlijke entiteiten hun krachten bundelen om een ​​nieuwe, gezamenlijke organisatie te creëren. Een acquisitie verwijst naar de overname van de ene entiteit door de andere. Een nieuw bedrijf komt niet uit een overname; integendeel, het kleinere bedrijf wordt vaak verbruikt en houdt op te bestaan, en zijn activa worden onderdeel van het grotere bedrijf. Acquisities - soms overnames genoemd - hebben over het algemeen een negatievere connotatie dan fusies. Om deze reden verwijzen veel verwervende bedrijven naar een overname als een fusie, ook al is dat duidelijk niet het geval.

Juridisch gesproken vereist een fusie dat twee bedrijven consolideren in een nieuwe entiteit met een nieuwe eigendoms- en managementstructuur (ogenschijnlijk met leden van elke onderneming). Een overname vindt plaats wanneer een bedrijf alle operationele managementbeslissingen van een ander overneemt. Het meer gebruikelijke interpretatieve onderscheid is of de aankoop vriendelijk (fusie) of vijandig (acquisitie) is.

In de praktijk vinden vriendelijke fusies van gelijken niet vaak plaats. Het is ongebruikelijk dat twee bedrijven baat zouden hebben bij het combineren van krachten en twee verschillende CEO's stemmen ermee in om enige autoriteit op te geven om die voordelen te realiseren. Wanneer dit gebeurt, worden de aandelen van beide bedrijven ingeleverd en worden nieuwe aandelen uitgegeven onder de naam van de nieuwe bedrijfsidentiteit.

Omdat fusies zo zeldzaam zijn en overnames in een negatief daglicht worden gesteld, zijn de twee termen steeds meer samengevoegd en in combinatie met elkaar gebruikt. Hedendaagse herstructureringen van ondernemingen worden meestal fusies en overnames (M & A) -transacties genoemd in plaats van eenvoudig een fusie of overname. De praktische verschillen tussen de twee termen worden langzaam uitgehold door de nieuwe definitie van M & A-deals.