a:

Standaardleningen en kredietlijnen vertegenwoordigen twee verschillende manieren om geld te lenen voor zowel bedrijven als particulieren. Typische leningen kunnen hypotheken, studieleningen, autoleningen of persoonlijke leningen zijn; dit zijn eenmalige, forfaitaire uitbreidingen van kredieten die doorgaans worden uitbetaald via periodieke, consistente termijnen. Kredietlijnen worden meestal gezien met business lines of credit of home equity lines of credit (HELOC's); een leningslimiet wordt uitgebreid tot een consument en fondsen kunnen later opnieuw worden geleend nadat het geld is terugbetaald. Er zijn soms niet-doorlopende kredietlijnen, maar de meeste hebben geen "einddatum".

Er zijn tal van "algemene" verschillen tussen leningen en kredietlijnen. Grotere kaartschulden zoals een huis of auto worden meestal via standaardleningen verstrekt. Standaardleningen zijn waarschijnlijk eerder tegen een actief beveiligd. Kredietlijnen hebben doorgaans hogere rentetarieven en kleinere minimale betalingsbedragen. Kredietlijnen creëren meestal directere, grotere effecten op consumentenkredietrapporten en kredietscores. Eventuele afsluitkosten zijn hoger voor leningen dan voor kredietlijnen gemiddeld.

Twee belangrijke verschillen tussen deze twee leenmethoden betreffen het "wanneer" en het "wat voor". Als u bent goedgekeurd voor een lening, ontvangt u het volledige geleende bedrag meteen en begint u gewoonlijk onmiddellijk rente over die fondsen op te bouwen. Als u bent goedgekeurd voor een kredietlimiet, ontvangt u meteen de mogelijkheid om een ​​bepaald bedrag te lenen, maar u ontvangt geen vooraanstaande cheque of geldoverdracht. Rente-accumulatie begint pas als u daadwerkelijk een aankoop doet tegen de kredietlimiet. Veel leningen vereisen ook een specifiek doel; u sluit bijvoorbeeld een studielening af om te betalen voor hoger onderwijs, u krijgt een hypotheek om een ​​woning te kopen, enz. Kredietlijnen hebben echter meestal geen specifiek aankoopdoel. Aankopen kunnen op verschillende artikelen worden gedaan zonder goedkeuring van de kredietgever en er hoeven geen activa te worden beoordeeld.

Op deze manier vormen kredietlijnen een veel flexibeler financieringsinstrument. Betalingen zijn ook vaak veel flexibeler voor kredietlijnen, aangezien de bedragen en data van aankoop onzeker zijn. Deze onzekerheid wordt gecompenseerd door hogere rentetarieven en, soms, hogere leennormen; het is erg moeilijk om een ​​ongedekte kredietlijn voor een aanzienlijk bedrag te verkrijgen.

Kredietlijnen werken op dezelfde manier als creditcards, hoewel ze niet identiek zijn. In tegenstelling tot creditcards kunnen kredietlijnen worden beveiligd met onroerend goed, zoals een huis. Hoewel creditcards altijd minimale maandelijkse betalingen hebben op basis van een percentage van de huidige tegoeden, bevatten kredietlijnen niet noodzakelijk maandelijkse betalingsvereisten.Sommige mensen nemen zelfs persoonlijke leningen op afbetaling om kredietlijnen af ​​te betalen als een manier om hun credit score op te bouwen. Op deze manier kunnen de twee vormen van schuld worden gebruikt om elkaar aan te vullen.