Fisher's scheidingstheorema bepaalt dat het doel van elk bedrijf is om de waarde ervan in de ruimste zin te vergroten, ongeacht de voorkeuren van de eigenaars van het bedrijf. De stelling is vernoemd naar de Amerikaanse econoom Irving Fisher, die als eerste dit idee voorstelde.
De stelling kan worden opgesplitst in drie belangrijke beweringen. Ten eerste staan de investeringsbeslissingen van een bedrijf los van de voorkeuren van de eigenaars van het bedrijf. Ten tweede staan de investeringsbeslissingen van een bedrijf los van de financieringsbesluiten van een bedrijf. En ten derde, de waarde van de investeringen van een bedrijf staat los van de mix van methoden die worden gebruikt om de investeringen te financieren.
Zo worden de attitudes van de eigenaars van een bedrijf niet in aanmerking genomen bij het selecteren van beleggingen, en het doel van het maximaliseren van de waarde van de onderneming is de primaire overweging voor het nemen van investeringsbeslissingen. Fisher's separatietheorema concludeert dat de waarde van een bedrijf niet wordt bepaald door de manier waarop het wordt gefinancierd of de dividenden die aan de eigenaars van het bedrijf worden betaald.
Voor gerelateerde artikelen raadpleegt u Tien boeken die elke belegger moet lezen en profiteren van paniekverkopen .
Deze vraag werd beantwoord door Richard C. Wilson.