a:

Bruto nationaal product (BNP) is een enigszins aangepaste versie van het bruto binnenlands product (BBP). Het BNP van een land is gelijk aan de waarde van alle goederen en diensten geproduceerd door de staatsburgers binnen een economie, plus de waarde van de totale geïmporteerde goederen en diensten minus de totale uitgevoerde goederen en diensten. Het BBP wordt als nauwkeuriger beschouwd als men de geografische grenzen van een economie in aanmerking neemt, terwijl het BNP alle burgers of burgers van een bepaalde economie vertegenwoordigt.

Stel dat een Amerikaanse burger naar Schotland verhuist en een bedrijfsklare regenjas opent. Het BNP zou deze activiteit tellen voor de totale productie van de Verenigde Staten, niet voor het Verenigd Koninkrijk. Omgekeerd zou het BBP deze activiteit tellen in de richting van het VK

Officiële formule voor het BNP

De vereenvoudigde versie van de officiële BNP-formule kan worden geschreven als de som van het verbruik door onderdanen, overheidsuitgaven, investeringen door onderdanen, export naar buitenlandse consumenten en buitenlandse productie door binnenlandse bedrijven minus de binnenlandse productie door buitenlandse bedrijven.

Een andere manier om het BNP te vertegenwoordigen, is het BBP plus netto-inkomsten uit het buitenland.

Alle gegevens voor het BNP zijn op jaarbasis en kunnen worden aangepast aan de inflatie om een ​​reëel BNP te produceren. In zekere zin vertegenwoordigt het BNP de totale productieve output van alle werknemers die legaal geïdentificeerd kunnen worden met het thuisland.

Er zijn verschillende problematische complicaties van het gebruik van het BNP. De ene is hoe je verantwoording moet afleggen voor personen die een dubbele nationaliteit hebben. Als de genoemde regenjasfabrikant een dubbel U. K. en Amerikaans staatsburgerschap heeft en beide naties al zijn productieve productie claimen, dan worden zijn inspanningen tweemaal geteld bij het ramen van het wereldwijde BNP.

Globalisering en BNP

De wereldeconomie raakt steeds meer met elkaar verbonden. Het is mogelijk voor een burger in een land om goederen en diensten te produceren in veel landen tegelijkertijd via internet of via moderne toeleveringsketens. Dit roept voor BNP-berekeningen impliciete en boekhoudkundige problemen op.

Het Bureau voor Economische Analyse (BEA) gebruikt om deze reden eerder het BBP dan het BNP. De hedendaagse macro-economie benadrukt het belang van uitgaven in een nationale economie. Stel dat een Duitse automaker een autofabriek in Alabama bouwt. Volgens de theorie van de vraagzijde verhogen de in Alabama gecreëerde banen de uitgaven en creëren ze economische groei in de US, niet in Duitsland.

Zowel het BNP als het bbp houden de economische groei bij door het totale inkomen te aggregeren, maar het inkomen uit het bbp is veel geografisch gezien gevoeliger dan het inkomen uit het bbp.

Economische groei meten

De UBS gebruikte het BNP tot 1991 officieel als maatstaf voor economische welvaart, waarna het overging op het BBP.Sommige economen twijfelen echter aan de validiteit van het gebruik van het bbp om verschillende economieën of dezelfde economie in de tijd te vergelijken.

Het eerste probleem, de inflatie, kan worden aangepakt door betrouwbare prijsindexen te maken en te corrigeren voor gestandaardiseerde waarden. Een tweede kwestie is de bevolkingsomvang: China en India hebben veel meer mogelijke producenten en consumenten dan bijvoorbeeld Zwitserland of Ierland. De meeste economen pleiten ervoor om het BNP of het BBP per hoofd van de bevolking te gebruiken om rekening te houden met de reële impact van inkomensgroei op individuen.

Er zijn ook andere bezwaren, maar bijna alle hedendaagse rekeningen van economische omvang en groei worden getraceerd in termen van BBP.