a:

De spoorsector bestaat uit beursgenoteerde aandelen voor bedrijven die gebruikmaken van spoorlijnen en / of treinen. Spoorwegmaatschappijen vervoeren vracht of mensen, vaak over lange afstanden, en zijn het leidende vrachtvervoersysteem in Noord-Amerika. Van essentieel belang geacht voor de economische infrastructuur van de Verenigde Staten, zijn spoorwegmaatschappijen gevestigd en stabiel en bieden ze over het algemeen dividendrendementen onder het marktgemiddelde.

Als belangrijk onderdeel van de grotere vervoerssector wordt de spoorsector beschouwd als een integraal onderdeel van het bepalen van algemene trends en cycli in de hele sector. De gezondheid van spoorwegmaatschappijen helpt ook om die van zijn economie te bepalen. Door bedrijven in rekening te brengen die vracht over hun rails en spoorwagons vervoeren, kunnen spoorwegmaatschappijen profiteren. Een groot aantal duopolies bestaat in de moderne spoorwegindustrie, vooral onder de grote Noord-Amerikaanse spoorwegen. Een voorbeeld is de Burlington Northern Santa Fe van Union Pacific en Berkshire Hathaway, die door het hele Westen loopt

Spoorwegen worden vaak ingedeeld in drie categorieën. Klasse I is de grootste en vertegenwoordigt vaak continentale lijnen. De middelste categorie is Klasse II en Klasse III is de kleinste. Klasse III bestaat vaak uit korte of verbindingslijnen. Beleggers zijn over het algemeen geïnteresseerd in alle drie de klassen, omdat ze op elkaar inwerken en op basis van noodzaak van de anderen afhankelijk zijn.

De spoorwegsector heeft een lange geschiedenis in Amerika. Volgens de New York Stock Exchange (NYSE) was Mohawk & Hudson de eerste beursgenoteerde spoorwegvoorraad in 1830. Als gevolg daarvan domineerden de spoorwegvoorraden de industrie gedurende de rest van de eeuw. Originele antieke aandelen zijn zeer inbaar, vooral die uit de 19e eeuw.

Ondanks zijn rijke geschiedenis is de spoorwegsector nog steeds relevant in de moderne economie. Een aanzienlijk percentage steenkool wordt per spoor vervoerd, evenals bulkchemicaliën, auto's en granen. Bijna de helft van alle intercity goederenvervoer wordt nog steeds per spoor afgehandeld. Vervoer per spoor wordt vereerd als zowel veilig als efficiënt in vergelijking met vrachtwagens. Eén trein kan een ton vracht over 430 mijl verplaatsen met één liter diesel, en het equivalent van vrachtwagens die op de snelweg nodig zijn om dezelfde lading te vervoeren, is veel groter, waardoor zowel de kosten als het risico op veiligheidsrisico's toenemen.

Investeerders houden rekening met een aantal factoren bij het kiezen van een spoorwegvoorraad om in te investeren, zoals omzetgroei, sterke marges en efficiënte inzet van kapitaal. Op een dieper niveau beschouwen beleggers de bedrijfsratio, die een efficiëntieniveau weergeeft in de bedrijfskosten van een bedrijf versus de netto-omzet.Een investeerder is ook over het algemeen geïnteresseerd in de omzetgroei en kapitaaluitgaven van een spoorlijn. Spoorverkeer is een extra overweging voor beleggers die kiezen voor een spoorwegmaatschappij om in te kopen.

Ongeveer 20% van de operationele kosten van een spoorlijn zijn brandstofkosten. Arbeidskosten, vergoedingen en voordelen vormen meer dan een derde van die uitgaven. Dientengevolge gebruiken beleggers vaak lagere discontovoeten om zich te ontdoen van het duopolie en hoge lopende investeringsuitgaven die vaak worden gedaan.