a:

In Japan worden effecten gereguleerd door de Diet en de Financial Services Agency of FSA. Uitspraken over zekerheden komen naar voren via kabinetsbesluiten en kabinetsverklaringen. Volgens artikel 2, lid 1 van de Financial Instruments and Exchange Act of FIEA wordt een "effect" gedefinieerd als staatsobligaties, obligaties, aandelenemissies, aandeelbewijzen en vele andere kleinere categorieën. Deze moeten niet worden verward met cabinet-effecten, die Amerikaanse effecten vertegenwoordigen die zijn genoteerd aan de belangrijkste beurzen, maar niet actief worden verhandeld.

Per kabinetsopdracht

Het kabinet van Japan is het equivalent van de uitvoerende macht van de Verenigde Staten. De premier wordt aangeduid door de Diet, die kan worden gelijkgesteld aan het Amerikaanse Congres. Volgens de Japanse grondwet kan het kabinet bevelen uitvaardigen om de bepalingen van de wet uit te voeren, ook al wordt het dieet beschouwd als de enige wetgevende macht van de regering. Uitvoeringsbesluiten van het kabinet kunnen daarom worden beschouwd als effectieve uitvoerende voorschriften van de premier, die op een aantal manieren kunnen beslissen, waaronder effecten en beurzen.

De FIEA

De Financial Instruments and Exchange Act, ook bekend als Act No. 25, was een van de vele financiële voorschriften na WOII die in 1948 werden ingesteld, terwijl Japan onder invloed van de Verenigde Staten was. De Japanse aandelenmarkt groeide in de daaropvolgende decennia in bekendheid en omvang, waardoor de FIEA en de FSA aanzienlijk waren in de effectenwereld.

Artikel 2, afdeling 1

Artikel 2, afdeling 1 van de FIEA somt in totaal 20 verschillende categorieën effecten op en voegt een 21ste categorie toe aan "effecten of certificaten die zijn vermeld in een besluit van het kabinet waarvoor het noodzakelijk wordt geacht om het algemeen belang of de bescherming van beleggers te waarborgen. "

Gangbare voorbeelden van schuldbewijzen zijn nationale staatsobligaties en gemeentelijke obligaties. Als een schuldbrief wordt uitgegeven door een rechtspersoon onder een "speciale handeling", wordt deze beschouwd als een waardepapier. Standaard bedrijfsobligaties en onderlinge bedrijfsobligaties worden als effecten beschouwd.

Aandeleneffecten omvatten die welke zijn uiteengezet in de Preferred Equity Investment door coöperatieve gestructureerde financiële instellingen zoals beschreven in Wet nr. 44 van 1993. De kabinetsopdrachten omvatten ook eigen-vermogensinstrumenten met voorkeursrechten, aandeelbewijzen en aandelenoptiecertificaten.

In een aantal van de 20 categorieën worden begunstigde effecten behandeld. Een begunstigd instrument wordt als een zekerheid beschouwd als het deel uitmaakt van een lening of deel van een "trust voor specifieke doeleinden" zoals gedefinieerd in andere wetten.

De FIEA definieert hypotheekobligaties door middel van een afzonderlijke wet en definieert deze niet verder, behalve dat sommige instrumenten met hypothecair onderpand, of MBS, als effecten worden beschouwd.Evenzo worden promessen beschouwd als effecten zoals gespecificeerd door het kabinet.

Effectenemissies van niet-Japanse

Effecten uitgegeven door niet-Japanners, door de FSA aangeduid als "buitenlandse personen", worden beschouwd als effecten op Japanse beurzen zolang ze overeenkomen met de definities en de aard van toegestane effecten door Japans emittenten. Het instrument van een buitenlandse persoon is bijvoorbeeld een juridische beveiliging als het wordt beschouwd als een juridische beveiliging van een Japanse persoon. Er zijn enkele uitzonderingen, die allemaal alleen worden aangeduid als 'gespecificeerd door een kantoorverordening van het kabinet'.