Er zijn een aantal redenen waarom de kosten voor beleggen in exchange-traded funds (ETF's) doorgaans lager zijn dan voor beleggingsfondsen. Naast hun efficiënte handels- en inkoopprocessen en passief beheer, dragen ETF's geen 12b-1-vergoedingen of laadkosten. Hoewel ze operationele kosten dragen, zoals beleggingsfondsen en commissiekosten, hebben ETF's doorgaans lagere totale uitgaven dan vergelijkbare beleggingsproducten.

Geen belastingkosten

Een van de grootste kosten verbonden aan beleggingsfondsen is de laadprovisie, die gewoonlijk tussen 3 en 8,5% ligt. Veel beleggingsfondsen benadrukken het feit dat ze geen commissie vragen voor transacties. Belastingtarieven brengen echter in wezen hetzelfde voort door een aandeelhouder een percentage van haar totale investering aan te rekenen ter compensatie van de makelaar die haar de investering heeft verkocht. Laadtarieven kunnen front-end of back-end zijn; ze worden respectievelijk betaald op het moment van aankoop of aflossing.

ETF's rekenen geen laadkosten aan. In plaats daarvan betalen beleggers makelaarscommissies wanneer zij aandelen kopen en verkopen. Net zoals aandelen verhandelen, worden deze vergoedingen gefixeerd op bepaalde bedragen, gewoonlijk rond de $ 8 tot $ 10. Als u regelmatig ETF's verhandelt, kunnen de commissies opgeteld worden. Als je een grote participatie koopt en vasthoudt, zijn ETF-beleggingen echter veel goedkoper dan beleggingsfondsen. Het investeren van $ 10.000 in een beleggingsfonds kan tot $ 850 aan laadkosten vereisen, afhankelijk van het fonds. Hetzelfde bedrag investeren in een ETF, als alles in één keer wordt gedaan, is oneindig goedkoper.

Nee 12b-1 Kosten

In tegenstelling tot beleggingsfondsen berekenen ETF's geen jaarlijkse 12b-1 kosten. Ondanks de technische naam zijn deze kosten gewoon reclame-, marketing- en distributiekosten die een beleggingsfonds doorgeeft aan zijn aandeelhouders. Deze vergoedingen dekken de uitgaven voor het vermarkten van het fonds aan tussenhandelaren en beleggers. In essentie betaalt elke bestaande aandeelhouder het beleggingsfonds om nieuwe aandeelhouders te verwerven door jaarlijks een deel van zijn advertentiefactuur te betalen.

Passief beheer

Hoewel het niet universeel waar is, zijn de meeste ETF's ontworpen om passief te worden beheerd. De meeste ETF's op de markt volgen eenvoudigweg een bepaalde index en trachten het rendement van de index na te bootsen of te overschrijden. Het opnieuw in evenwicht brengen van activa vindt daarom alleen plaats wanneer de onderliggende index een gegeven effect toevoegt of verwijdert.

Een ETF die de S & P 500 bijhoudt, bevat bijvoorbeeld alle aandelen die in die index zijn vermeld. Zelfs als de aandelen waarde verliezen, verkoopt het fonds niet, tenzij de aandelen uit de index worden verwijderd. Deze managementstijl vermindert het aantal transacties dat een ETF elk jaar uitvoert, enorm, waardoor de bedrijfskosten extreem laag zijn.

Hoewel passief beheerde gemeenschappelijke beleggingsfondsen, zoals indexfondsen, doorgaans ook veel lagere kostenratio's hebben dan hun actief beheerde tegenhangers, maken de extra kosten verbonden aan beleggingsfondsen ETF's de goedkopere keuze.

Market-based trading

Een andere manier waarop ETF's hun administratieve en operationele kosten laag houden, is door het gebruik van marktgebaseerde handel. Omdat ETF's op de open markt kunnen worden gekocht en verkocht zoals aandelen of obligaties, heeft de verkoop van aandelen van de ene belegger aan de andere geen effect op het fonds zelf. Omgekeerd, wanneer een aandeelhouder van een beleggingsfonds haar aandelen wil verkopen, moet deze rechtstreeks met het fonds worden terugbetaald, wat vaak vereist dat het fonds een aantal activa verkoopt om de aflossing te dekken. Wanneer het fonds een deel van zijn portefeuille verkoopt, genereert het een vermogenswinstverdeling voor alle aandeelhouders. Niet alleen betekent dit dat aandeelhouders van beleggingsfondsen uiteindelijk inkomstenbelastingen op deze uitkeringen betalen, maar het vereist ook veel werk en documentatie van het fonds, waardoor de bedrijfskosten stijgen. Aangezien de verkoop van ETF-aandelen niet vereist dat het fonds zijn posities liquideert, zijn de kosten lager.

In-Kind Creation and Redemption

Hoewel doorgaans alleen beschikbaar voor institutionele beleggers en beursvennootschappen op grote schaal, houden in-nature creatie- en inkooppraktijken die worden gebruikt door ETF's ook de kosten laag. Met behulp van dit proces kunnen beleggers een verzameling of mandje verhandelen van aandelen die overeenkomen met de portefeuille van het fonds voor een equivalent aantal ETF-aandelen. In natura-aflossing betekent eenvoudigweg dat een belegger die aandelen met het fonds wil terugkopen, in plaats van op de secundaire markt te verkopen, kan worden betaald met een gelijkwaardige aandelenkorf. Het fonds hoeft geen effecten te kopen of verkopen om aandelen te creëren of terug te betalen, waardoor de papierwerk- en operationele kosten van het fonds verder dalen.