a:

Onroerend goed kan een goede aanvulling zijn op een traditionele aandelen- en obligatieportefeuille omdat het diversificatie biedt. Onroerend goed is zijn eigen beleggingscategorie en kan royale rendementen bieden tijdens perioden van lage economische activiteit en waardering wanneer de economische activiteit groot is.

In sommige opzichten combineert het dus kenmerken van aandelen en obligaties die de neiging hebben om in tegengestelde richtingen te bewegen, tenzij er ongebruikelijke economische omstandigheden zijn. De meeste financiële adviseurs beschouwen onroerend goed als een alternatieve investering op het niveau van grondstoffen. Beide zijn minder gecorreleerd aan obligaties en aandelen, en kunnen een goed gediversifieerde portefeuille helpen bij het gladstrijken van ruwe plekken.

Onroerend goed heeft de neiging minder te worden benadrukt, omdat de meeste mensen al een aanzienlijke blootstelling hebben aan de beleggingscategorie via hun woning. Het huis is het grootste bezit van de meeste mensen, dus het vinden van blootstelling aan onroerend goed is meestal geen prioriteit. De vastgoedbubbel heeft, als gevolg van de technologiezeepbel, de glans van onroerend goed als investeringsoptie verminderd. Desalniettemin, op de lange termijn, blijft vastgoed, zolang de vorming van huishoudens voortduurt, een levensvatbare beleggingscategorie.

Bovendien hebben sommige aandelenportefeuilles een toewijzing aan hypotheekverzekeraars of vastgoedbevaks, of REIT's, die geneigd zijn om gezonde dividenden te betalen. Beide sectoren zijn verbonden met de vastgoedsector en bloeien op wanneer de vastgoedprijzen stijgen. Op de lange termijn wordt de gezondheid van de vastgoedmarkt bepaald door demografische trends en economische groei. Deze trends blijven gunstig, waardoor het een aantrekkelijke optie is voor beleggers die niet-gecorreleerde rendementen nastreven.