Wanneer bedrijven geld moeten inzamelen, is het uitgeven van obligaties een manier om dit te doen. Een obligatie functioneert als een lening tussen een investeerder en een onderneming. De belegger gaat ermee akkoord om de onderneming een bepaald bedrag te geven voor een bepaalde periode in ruil voor periodieke rentebetalingen op bepaalde tijdstippen. Wanneer de lening zijn vervaldatum bereikt, wordt de lening van de belegger terugbetaald.

Het besluit om obligaties uit te geven in plaats van andere methoden voor het inzamelen van geld te kiezen, kan door veel factoren worden gedreven. Het vergelijken van de kenmerken en voordelen van obligaties met andere gebruikelijke methoden om contanten bijeen te brengen geeft enig inzicht in waarom bedrijven vaak naar obligatie-uitgifte kijken wanneer ze geld moeten inzamelen om bedrijfsactiviteiten te financieren.

Obligaties versus banken
Lenen bij een bank is misschien de benadering die voor veel mensen die geld nodig hebben het gemakkelijkst te overkomen is. Dit leidt tot de vraag: "Waarom zou een onderneming obligaties uitgeven in plaats van alleen te lenen van een bank? "Net als mensen kunnen bedrijven van banken lenen, maar het uitgeven van obligaties is vaak een aantrekkelijker voorstel. De rente die bedrijven betalen aan obligatiebeleggers is vaak minder dan de rente die ze zouden moeten betalen om een ​​banklening te krijgen. Aangezien het geld dat wordt uitbetaald in rente afbreuk doet aan bedrijfswinsten en bedrijven winst maken, is het belangrijk om het rentebedrag te minimaliseren dat moet worden betaald om geld te lenen. Het is een van de redenen waarom gezonde bedrijven die het geld niet nodig lijken, vaak obligaties uitgeven als de rente extreem laag is. De mogelijkheid om grote sommen geld te lenen tegen lage rentes geeft bedrijven de mogelijkheid om te investeren in groei, infrastructuur en andere projecten.

Het uitgeven van obligaties geeft bedrijven ook aanzienlijk meer vrijheid om naar eigen goeddunken te werken - vrij van de beperkingen die vaak aan bankleningen verbonden zijn. Bedenk bijvoorbeeld dat kredietverstrekkers bedrijven vaak verplichten in te stemmen met een aantal beperkingen, zoals het niet meer uitgeven van schulden of het niet doen van bedrijfsovernames, totdat hun leningen volledig zijn terugbetaald. Dergelijke beperkingen kunnen het vermogen van een bedrijf om zaken te doen belemmeren en zijn operationele opties beperken. Het uitgeven van obligaties stelt bedrijven in staat om geld in te zamelen zonder dergelijke verplichtingen.

Obligaties versus voorraad
Aandelen uitgeven, wat betekent dat beleggers in ruil voor geld een evenredig eigenaarschap in de onderneming krijgen, is een populaire manier voor bedrijven om geld in te zamelen. Vanuit een zakelijk perspectief is misschien wel het meest aantrekkelijke kenmerk van aandelenemissie dat het geld dat wordt gegenereerd uit de verkoop van aandelen niet hoeft te worden terugbetaald. Er zijn echter nadelen aan de uitgifte van aandelen waardoor obligaties aantrekkelijker kunnen worden.

Met obligaties kunnen bedrijven die geld moeten inzamelen nieuwe obligaties blijven uitgeven zolang ze beleggers kunnen vinden die bereid zijn om als kredietverstrekker op te treden. De uitgifte van nieuwe obligaties heeft geen effect op de eigendom van het bedrijf of de manier waarop het bedrijf wordt beheerd. Uitgifte van aandelen brengt daarentegen extra aandelen in omloop, wat betekent dat toekomstige inkomsten moeten worden verdeeld onder een grotere groep beleggers. Dit kan resulteren in een daling van de winst per aandeel (EPS), waardoor minder geld in de zakken van de eigenaren komt. EPS is ook een van de statistieken waar beleggers naar kijken bij het evalueren van de gezondheid van een bedrijf. Een afnemend EPS-nummer wordt over het algemeen niet als een gunstige ontwikkeling beschouwd.

Meer aandelen uitgeven betekent ook dat het eigendom nu over een groter aantal beleggers is verdeeld, waardoor het aandeel van elke eigenaar vaak minder waard is. Omdat beleggers aandelen kopen om geld te verdienen, is het verwateren van de waarde van hun beleggingen geen gunstig resultaat. Door obligaties uit te geven, kunnen bedrijven dit resultaat vermijden.

Meer over obligaties
Door obligatie-uitgiften kunnen bedrijven een groot aantal kredietverstrekkers op een efficiënte manier aantrekken. Het bijhouden van gegevens is eenvoudig, omdat alle obligatiehouders precies dezelfde deal krijgen met dezelfde rente- en vervaldatum. Bedrijven profiteren ook van flexibiliteit in de grote verscheidenheid aan beschikbare obligaties. Een snelle blik op enkele variaties benadrukt deze flexibiliteit.

De basiskenmerken van een obligatie - kredietkwaliteit en duration - zijn de voornaamste determinanten van de rente van een obligatie. Op de afdeling obligatieduur kunnen bedrijven die kortetermijnfinanciering nodig hebben obligaties uitgeven die in korte tijd vervallen. Bedrijven die langetermijnfinanciering nodig hebben, kunnen hun leningen uitbreiden naar 10, 30, 100 jaar of zelfs meer. Zogenaamde eeuwigdurende obligaties hebben geen vervaldatum, maar betalen voor altijd rente.

Kredietkwaliteit komt voort uit een combinatie van de fiscale gezondheid van de uitgevende onderneming en de lengte van de lening. Betere gezondheid en korte duur stellen bedrijven in het algemeen in staat om minder rente te betalen. Het omgekeerde is ook waar, met minder fiscaal gezonde bedrijven en bedrijven die langerlopende schulden verstrekken, over het algemeen gedwongen om hogere rentetarieven te betalen om investeerders te verleiden geld te lenen.

Soorten obligatieopties
Een van de interessantere opties die bedrijven hebben, is of ze obligaties aanbieden die worden gedekt door activa. Obligaties die beleggers het recht geven om aanspraak te maken op de onderliggende activa van het bedrijf, in het geval dat het bedrijf niet in staat is om de beloofde rentebetalingen te doen of de lening terug te betalen, worden "onderpand" genoemd. In consumentenfinanciën zijn een autolening of een woninghypotheek voorbeelden van dit type schuld. Bedrijven kunnen ook schulden uitgeven die niet worden ondersteund door onderliggende activa. Bij consumentenfinanciering zijn creditcardschulden en rekeningen van nutsbedrijven voorbeelden van leningen zonder onderpand. Leningen van dit type worden "onbeveiligde" schulden genoemd. Ongedekte schuld draagt ​​een hoger risico voor beleggers, dus betaalt het vaak een hogere rente dan collateralized debt.

Opvraagbare obligaties zijn een andere optie.Ze functioneren als andere obligaties met de waarschuwing dat de emittent ervoor kan kiezen om ze af te betalen vóór de officiële vervaldatum. C

Converteerbare obligaties zijn ook een overweging. Dit type obligatie begint net als andere obligaties, maar biedt beleggers de mogelijkheid om hun posities om te zetten in een vooraf bepaald aantal aandelen. In een perfect scenario kunnen dergelijke conversies profiteren van stijgende aandelenkoersen en bedrijven een lening geven die ze niet hoeven terug te betalen.

De bottom line
Voor bedrijven biedt de obligatiemarkt duidelijk veel manieren om te lenen. Vanuit het perspectief van een belegger heeft de obligatiemarkt veel te bieden. De verscheidenheid aan keuzes, gaande van obligaties tot duration en rentetarieven, stelt beleggers in staat om beleggingen te selecteren die nauw aansluiten op persoonlijke financieringsbehoeften. De grote verscheidenheid aan keuzes betekent ook dat beleggers hun huiswerk moeten doen om er zeker van te zijn dat ze begrijpen waar ze hun geld aan besteden, hoeveel het zal verdienen en wanneer ze kunnen verwachten om het terug te krijgen. Voor beleggers die niet bekend zijn met de obligatiemarkt, kunnen financieel adviseurs inzicht en begeleiding bieden, evenals specifieke beleggingsaanbevelingen en advies. Ze kunnen ook een overzicht bieden van de risico's die gepaard gaan met beleggen in obligaties, zoals stijgende rentetarieven, belrisico en, natuurlijk, de kans dat een faillissement van een bedrijf u een deel of het geheel van uw geïnvesteerde bedrag zal kosten.