Vóór 9 april 2001, toen de Securities and Exchange Commission alle Amerikaanse aandelenmarkten opdracht gaf om over te schakelen naar het decimale stelsel, werden prijzen gerapporteerd en werden de voorraden uitgedrukt in fracties - in een zestiende ( 1/16), om precies te zijn. Hoewel het dom lijkt dat het zo lang duurde voordat de verandering plaatsvond, is de eerdere techniek van fractionele prijsbepaling niet zo willekeurig als het lijkt.
Bijna 400 jaar geleden gebruikten Spaanse handelaren een valuta met spaanse goud-dubloenen om handel mogelijk te maken. Deze doubloons waren verdeeld in twee, vier of zelfs acht stukken, zodat handelaren ze op hun vingers konden tellen. Je denkt waarschijnlijk: "Hmmm … acht stukken voor acht vingers, maar iemand heeft 10 vingers." Ja, maar die Spaanse handelaars besloten dat duimen niet zouden worden opgenomen voor het tellen van deze valuta. Dus, in tegenstelling tot valuta's met een basis van 10, hadden Spaanse gouden doubloons een basis van acht, dus de kleinste coupure was 1/8 van een doubloon.
Toen de New York Stock Exchange (NYSE) meer dan 200 jaar geleden begon, was deze gebaseerd op niemand minder dan dit Spaanse handelssysteem. Dus handel begon met deze basis-acht denominatie, en 1/8 van een dollar, of 12. 5 cent, werd de spread, of de kleinste hoeveelheid die een aandeel in waarde kon veranderen. Nu lijkt een spread van 12,5 cent niet slecht als het aandeel dat je bezit 12,5 cent daalt. Zelfs als je 10 aandelen had, zou je slechts $ 1 verliezen. 25 (10 x 12. 5 cent). Maar hoe zit het met degenen die meer dan een miljoen aandelen hadden moeten verhandelen? Het is duidelijk dat de grote verspreiding gigantische verliezen kan veroorzaken. Uiteindelijk leidde dit probleem ertoe dat de NYSE de denominatie van 1/16 of een spread van 6. 25 cent nam.
Voor meer informatie, kijk op Getting To Know Stock Exchanges en The Tale Of Two Exchanges: NYSE and Nasdaq .