a:

Beleggingsbankiers lopen risico bij acceptatie omdat de toekomst niet met zekerheid kan worden gekend. Goede investeringsbanken hebben track records van underwriting eigen vermogen en schuldaanbiedingen en verkopen ze voor winst. Soms lopen zelfs deze banken verliezen op individuele deals, maar ze blijven over het algemeen winstgevend. Niet succesvolle investeringsbanken nemen risico's aan die ze niet volledig begrijpen of die drastisch veranderen nadat ze zijn onderschreven, waardoor ze verliezen hebben geleden. Twee van de meest beruchte gevallen waarin zakenbanken meer risico nemen dan ze begrepen of bereid waren te beheren, zijn Lehman Brothers en Bear Stearns.

Lehman Brothers was nauw betrokken geweest bij het afsluiten van subprime mortgage-backed securities. Deze effecten waren gekoppeld aan risicovolle hypotheken die werden verkocht aan consumenten die onroerend goed tegen hoge prijzen kochten en zich de betalingen niet konden veroorloven. Toen veel van deze kredietnemers in gebreke bleven, stortte de markt voor subprime-hypotheekeffecten in. Lehman Brothers onderschatte de hoeveelheid risico die het had aangenomen grofweg. Het was niet in staat om de inventaris van de risicovolle activa te verkopen en werd gedwongen om ze als beleggingen te dragen. Na het verliezen van $ 6. 7 miljard in zes maanden, de firma diende in september 2008 faillissementsbescherming in. Lehman's instorting wordt beschouwd als een primaire bijdragende factor in de financiële crisis van 2008.

Op dezelfde manier nam Bear Stearns het meeste risico dan het zich realiseerde en was het niet in staat zijn voorraad effecten die oorspronkelijk werden gewaardeerd op bijna $ 30 miljard te verkopen. Toen de markt voor deze effecten opdroogde en de werkelijke waarde ervan werd begrepen, werd het bedrijf gedwongen om bijna het volledige bedrag als een verlies af te schrijven. De enorme verplichting die deze waardevermindering met zich meebracht, resulteerde in de verkoop van het bedrijf aan JP Morgan voor $ 10 per aandeel in maart 2008, nadat het net het jaar daarvoor was geschat op $ 169 per aandeel. JP Morgan stemde er alleen mee in Bear Stearns te kopen nadat de Federal Reserve de risicovolle activa had gegarandeerd. De schade aan de Amerikaanse economie had nog ernstiger kunnen zijn als deze verzekering niet was gemaakt.