a:

De acceptatie van een bankier is een geldmarktinstrument en, zoals de meeste geldmarkten, is het relatief veilig en liquide. Dit komt omdat de kredietkwaliteit van instellingen die de neiging hebben bankiersaccepten toe te kennen bijna altijd uitstekend is. Liquiditeit is over het algemeen geen probleem omdat de acceptatietermijnen van de meeste bankiers tussen één en zes maanden liggen.

Hoe acceptanten van bankiers werken

Doorgaans geven grote bedrijven of banken bankaccepten als een vorm van garantie af tijdens internationale transacties. Stel dat een handelaar een groot aantal producten van een buitenlandse dealer wilde kopen. Als de handelaar een bank benadert voor krediet, staat de bank mogelijk sceptisch tegenover de haalbaarheid van een transactie met een onbekende entiteit die duizenden mijlen verwijderd is.

Een manier om dit schijnbare risico op te lossen, is om een ​​tijdcheque bij de bank te bestellen. In dit scenario belooft de bank de exporterende onderneming een bepaald bedrag te betalen op een bepaalde datum in de toekomst. Zodra dit concept de vervaldatum bereikt, wordt de rekening van de importeur gedebiteerd en wordt de bank volledig gemaakt. Dit is de acceptatie van de bankier.

Tegenpartijrisico en marktrisico

Zie de acceptatie van een bankier als een controle na de datum. Er is altijd enig risico bij het accepteren van een controle na de datum - de fondsen staan ​​mogelijk niet op de rekening wanneer de cheque uiteindelijk wordt geïnd of gestort. Hetzelfde geldt voor de acceptatie van een bankier.

Deze instrumenten hoeven niet te worden aangehouden tot de vervaldatum. Acceptaties door bankiers worden met een korting op hun nominale waarde uitgegeven en handelen altijd onder de nominale waarde, net als een Treasury-factuur (T-factuur). De houder van een acceptatie van $ 100.000 wil misschien niet tot de vervaldatum wachten om die fondsen te ontvangen, zodat de houder de acceptatie aan een andere partij kan verkopen voor bijvoorbeeld $ 990.000. Hoewel er enig marktrisico kan zijn voor degenen die actief zijn in de secundaire markt, de hoge liquiditeit en de korte looptijd van deze instrumenten maakt dat onwaarschijnlijk.