a:

Hoewel er enkele belangrijke overeenkomsten zijn tussen een controle na de datum en de aanvaarding door een bankier, is elk een ander financieel hulpmiddel en heeft het verschillende toepassingen. Misschien is het meest kritische onderscheid een echte secundaire markt voor bankaccepten; post-gedateerde cheques hebben niet zo'n markt. Om deze reden worden acceptaties door bankiers beschouwd als beleggingen, terwijl cheques dat niet zijn.

Functie van een post-gedateerde controle

Een post-gedateerde cheque komt ergens tussen een vorm van rentevrij krediet en een termijncontract terecht. De cheque wordt getrokken op een rekening voor een som geld die op een toekomstige datum is beloofd.

Als vandaag 1 januari is en er een cheque wordt geschreven met de datum '1 februari', kan de begunstigde de cheque niet gedurende een hele maand in contanten storten of storten. Dit kan worden gezien als een vervaldatum voor een vordering op de activa van een ander.

Functie van acceptatie door een bank

Acceptaties door bankiers worden normaal geassocieerd met internationale handelsorders. De exporteur of importeur kan de acceptatie van een bankier vragen als hij aanvullende zekerheid wenst tegen het tegenpartijrisico.

Stel dat de importeur de goederen van de exporteur op krediet wil kopen. De exporteur kan van de importeur verlangen dat hij een tijdopname van de bank van de importeur ontvangt. Dit tijdsbestek specificeert de betaling van een geldbedrag op een toekomstige datum.

Wanneer deze acceptatie verloopt, wordt de rekening van de importeur gedebiteerd door het bedrag dat de bank aan de exporteur betaalt. Dit verschuift het tegenpartijrisico van de exporteur naar de bank van de importeur.

Secundaire markt

Acceptaties door bankiers hebben vaak een vervaldatum tussen één en zes maanden. In de tussentijd kan de houder van de aanvaarding zijn claim verkopen aan de betaling van de bank in een secundaire markt.

Wanneer dit gebeurt, wordt de acceptatie van de bankier een investering op de geldmarkt. De acceptatie wordt met een korting op de nominale waarde verhandeld, net zoals een Treasury-factuur.