a:

Economen houden discretionair en besteedbaar inkomen bij als indicator voor de groei van de financiële gezondheid van gemiddelde burgers in een economie. In een goed functionerende economie, waar de productiviteit toeneemt en reële welvaart wordt gegenereerd, zou het totale niveau van discretionair inkomen moeten stijgen. Er zijn twee belangrijke redenen waarom economen graag een hoger besteedbaar inkomen zien: het toont een dalende kostprijs van levensonderhoud en het betekent dat er meer geld overblijft voor marketeers en bedrijven die gevoelig zijn voor discretionaire uitgaven.

Economische definitie van discretionair inkomen

Sommige uitgaven zijn gekoppeld aan basisbehoeften van het leven, zoals onderdak, kleding, voedsel en transport. In een moderne samenleving laten deze zich zien door hypotheekbetalingen, huren, artikelen in de supermarkt en auto's en benzine. Het bedrag aan inkomsten dat aan deze uitgaven is besteed, wordt niet-discretiserend genoemd.

Het totale bedrag aan inkomsten dat overblijft na betaling voor niet-essentiële hulpbronnen wordt een discretionair inkomen genoemd. Dit inkomen is al tientallen jaren gevolgd door het Amerikaanse Census Bureau en economen noemen vaak veranderingen in discretionaire uitgaven om de toekomstige vraag en economische gezondheid te projecteren.

Impact van belastingen

Veel economen concentreren zich op de impact van belastingen op het discretionair inkomen. Een van de belangrijkste argumenten die in de jaren zestig onder president Kennedy en de jaren tachtig onder president Reagan werden voorgesteld, was dat het verlagen van belastingen meer geld achterlaat in de zakken van consumenten en de discretionaire uitgaven verhoogt. Dit stimuleert op zijn beurt de economische groei.

Het bureau voor economische analyse en besparingen

Het Bureau of Economic Analysis, of BEA, volgt discretionair inkomen en beschikbaar inkomen als maatstaven voor de Amerikaanse levensstandaard. De BEA benadrukt het belang van discretionair inkomen als het gaat om het betalen voor "zaken als universiteitsonderwijs, auto's, vakanties en amusement of om te sparen." Het laatste deel, sparen, is bijzonder cruciaal. Economische ontwikkeling wordt alleen mogelijk gemaakt door besparingen, die moeten worden opgebouwd om te investeren, kapitaaluitrusting te ontwikkelen of leningen te verstrekken. Zonder discretionair inkomen is geen economische groei mogelijk.