De liquiditeit van een bedrijfsobligatie kan worden begrepen als het vermogen om grootschalige, goedkope activatransacties te verrichten zonder een merkbare impact op de prijs ervan. Het is duidelijk dat de belangrijke bepalende factoren hiervoor het volume, de tijd en de kosten zijn die met de handel samenhangen.

De relatie tussen de liquiditeit van een obligatie en de rendementsverdeling is terecht veel onderwerp van onderzoek geweest. Een schat aan empirisch bewijs suggereert dat een dergelijke relatie of gelijkheid bestaat, evenals bewijs dat premies verbonden aan liquiditeitsrisico bestaan.

Studies, onder andere die hiermee te maken hebben, omvatten Chordia et al. (2000) en Hasbrouck & Seppi (2001). In het bijzonder met betrekking tot de invloed van liquiditeit op de markt voor bedrijfsobligaties zijn recente studies uitgevoerd door Lin et al. (2011), Bao et al. (2011) en Dick-Nielsen et al. (2012).

Met name hebben zowel de marktgedreven liquiditeit als de individuele liquiditeit van de bedrijfsobligatie een aanzienlijke invloed op de spreads op obligatierendementen en dus op het feitelijke rendement.

Wanneer wordt nagegaan hoe een dergelijk liquiditeits- / liquiditeitsrisico van invloed is op de prijsstelling van een bedrijfsobligatie, hebben studies tot nu toe de neiging om zich te concentreren op hetzij het totale liquiditeitsniveau, hetzij gemeenschappelijke factoren die van invloed zijn op de liquiditeit. De liquiditeit van een obligatie kan zich echter heel goed idiosyncratisch gedragen in overeenstemming met de specifieke situatie van de emittent in de bredere context van beveiligingsgedrag binnen de markt voor bedrijfsobligaties. Een voorbeeld hiervan: de investeringen van de meeste bedrijfsobligaties tot op heden worden gedaan door een relatief klein percentage beleggingsinstellingen, terwijl de algemene populatie van resterende investeerders weinig weet van hoe de markt werkt. Zoals opgemerkt door Heck et al. (2015), dit resulteert in een aantal obligaties op de markt die een hogere liquiditeit vertonen, eenvoudigweg omdat investeerders ze niet kennen of er geen toegang toe hebben. (Zie ook: De dynamiek van liquiditeit en beleggen.)

Gemeenschappelijke (systematische) liquiditeit in de markt

Aanzienlijk bewijs geeft aan dat er een sterke samenhang bestaat tussen systematisch liquiditeitsrisico (ook aangeduid als gemeenschappelijk liquiditeitsrisico) en de prijsstelling van effecten in de bedrijfsobligatie markt. Er zijn ook aanwijzingen dat illiquiditeit de rendementspreads van bedrijfsobligaties beïnvloedt. Dit effect is nog meer uitgesproken voor hoogrentende obligaties (ook bekend als junk bonds). Deze gevoeligheid van de rendementsverschillen is niet significant in normale omstandigheden, maar deze neemt toe wanneer de markt voor alle categorieën obligaties over de hele linie een crisis begint, behalve voor AAA. Friewald et al. (2012) vinden dat liquiditeit goed is voor maximaal 14% van het rendement van een bedrijfsobligatie - een percentage dat in tijden van financiële stress, zoals een recessie, naar bijna 30% springt.

De liquiditeit van bedrijfsobligaties vertoont een gedeelde of gemeenschappelijke component omdat deze in de loop van de tijd varieert. Deze variantie is vooral uitgesproken tijdens recessies. De manier waarop een bedrijfsobligatie reageert op de schokken van illiquiditeit is afhankelijk van de kredietwaardigheid. Hoewel AAA-obligaties op een significante en positieve manier reageren, reageren hoger renderende bedrijfsobligaties op een negatieve manier.

Het bewijs suggereert ook dat de liquiditeit die de belangrijkste rol speelt (gewoon of idiosyncratisch) verschuift afhankelijk van de toestand van de markt. Hoewel de markt stabiel is, zijn de bepalende liquiditeitsfactoren vaak idiosyncratisch, terwijl het tegenovergestelde waar is wanneer de omstandigheden verslechteren. Dit betekent echter niet dat sommige bedrijfsobligaties over voldoende sterke eigenzinnige liquiditeitskenmerken beschikken om hen te beschermen tegen of de impact van dergelijke negatieve beurten in de markt te minimaliseren.

De specifieke (idiosyncratische) liquiditeit van de Bond

Heck et al. (2015) constateerde dat er een significante relatie bestaat tussen de rendementspreads en de illiquiditeit van obligaties, zowel gemeenschappelijk als specifiek. De indicatie hier is dat het idiosyncratische gedrag getoond door de liquiditeit van sommige bedrijfsobligaties eenvoudigweg te wijten kan zijn aan het gesloten karakter van de markt, dat wil zeggen omdat de obligatie niet beschikbaar is voor of bekend is bij alle beleggers. In het universum van bedrijfsobligaties zijn een aanzienlijk aantal effecten alleen beschikbaar voor institutionele beleggers. Particuliere / particuliere beleggers kunnen vaak eenvoudig niet in specifieke effecten beleggen vanwege het gebrek aan beleggingsfondsen, omdat de coupures van de obligaties te hoog zijn. Met name wanneer een belegger van plan is een breed gediversifieerde portefeuille te bouwen met bedrijfsobligaties die een minimale coupure van 100.000 USD of hoger vereisen, wordt het overduidelijk dat er voldoende middelen beschikbaar moeten zijn om een ​​hoog niveau van diversificatie te bereiken.

Bij het vergelijken van verschillende soorten bedrijfsobligaties of obligatiegroepen, Heck et al. (2015) ontdekten ook dat zowel kortetermijn- als hoger renderende obligaties een grotere gevoeligheid ervaren voor dergelijke idiosyncratische illiquiditeit. (Zie ook: High-Yield Bonds: de voors en tegens.)

De bottom line

Verschillende studies hebben aangetoond dat de illiquiditeit is geprijsd in rendementen op bedrijfsobligaties. Vandaar dat liquiditeit ongetwijfeld van belang is op de markt voor bedrijfsobligaties en nauwlettend moet worden gemonitord door elke belegger, particulier of institutioneel. Het is duidelijk dat beleggers aandacht moeten schenken aan zowel gemeenschappelijke liquiditeit in de markt als obligatiespecifieke liquiditeit. Liquiditeitsrisico is een zeer complex onderwerp en vereist altijd een diepgaande professionele analyse en voortdurende monitoring.