62 jaar lang zijn Noord-Korea en Zuid-Korea verdeeld door de Koreaanse Gedemilitariseerde Zone (DMZ), een bufferzone die langs de 38e breedtegrens loopt en dient als locatie voor veel schermutselingen tussen de landen. Het nieuwste salvo? In augustus 2015 begon Zuid-Korea, boos door landmijnen die twee van hun soldaten verwondden, hoog-volume K-popmuziek en pro-democratieboodschappen naar het noorden.

AD:

Ondanks duizenden jaren van gemeenschappelijk erfgoed, zijn Noord en Zuid-Korea niet alleen geografisch verdeeld. Al bijna zes decennia van afscheiding, zijn hun economieën en sociale structuren uiteengegaan en de verhoudingen tussen de twee naties zijn verhit, vaak lijken het slechts een paar diplomatieke misstappen weg van oorlog (lees meer in Noord-Koreaans versus Zuid-Koreaanse economieën). Tegenwoordig zijn er ongeveer 28, 500 Amerikaanse troepen gestationeerd in Zuid-Korea om een ​​dergelijke uitkomst te ontmoedigen (lees meer in Waarom Noord-Korea de U. S haat). Amerikaanse strijdkrachten nemen regelmatig deel aan oorlogsspelletjes in de regio. Ondanks alle publieke hoonmoedigheid ontmoeten Noord en Zuid-Korea elkaar al tientallen jaren om te proberen te onderhandelen over een vreedzame hereniging van hun landen. Maar is zoiets zelfs mogelijk meer?

AD:

Sommige politici en investeerders hebben gespeculeerd dat hereniging tussen de twee naties in het volgende decennium zou kunnen plaatsvinden. In 2014 voorspelde de beroemde grondstofbelegger Jim Rogers in een interview met Futures Magazine dat de twee landen tegen het einde van het decennium verenigd zouden zijn en zei dat een verenigde Korea, "het meest opwindende land in de wereld zal zijn. wereld voor een decennium of twee. "

Noord en Zuid

AD:

Noord-Korea en Zuid-Korea zijn verdeeld sinds het einde van de Koreaanse oorlog (lees meer in Waarom Noord-Korea en Zuid-Korea zijn gescheiden). In 1948 richtte Noord-Korea een communistische regering op. Vandaag staat het aan het hoofd van Supreme Leader Kim-Jong un, de kleinzoon van Supreme Leader Kim Il-sung, die Noord-Korea leidde van 1948 tot aan zijn dood in 1994. Daarentegen heeft Zuid-Korea een democratisch politiek systeem dat op vreedzame wijze een nieuw land kiest. president om de vijf jaar. (Lees meer in Kim Jong-un: His Past, Present & Future.)

Pogingen om te herenigen

In 1972 kwamen de twee naties in het geheim bijeen om een ​​overeenkomst voor een mogelijke hereniging te schetsen. De coalitie ontbond echter in het volgende jaar. De twee landen ontmoetten elkaar opnieuw in 1990, 2000 en 2007, maar slaagden er telkens niet in een resolutie te bereiken.In 2000, 2004 en 2006 kreeg de internationale gemeenschap hoop op toekomstige herenigingsinspanningen nadat een herenigd Koreaans team op de Olympische Spelen was gemarcheerd (hoewel de landen afzonderlijk streden).

In de afgelopen jaren heeft de president van Zuid-Korea, Park Geun-hye, aangedrongen op hereniging en heeft geargumenteerd dat een lang gewenste fusie een zegen kan zijn voor de financiële en technologische sectoren in Zuid-Korea vanwege de rijkdom aan menselijke en natuurlijke hulpbronnen in Noord-Korea. In juli 2014 benoemde de president van Zuid-Korea een speciale commissie om zich voor te bereiden op een mogelijke eenwording tussen de twee naties. Ondanks de potentiële economische voordelen, moeten een aantal politieke, financiële en sociale kosten worden overwonnen om hereniging mogelijk te maken.

Hereniging zal duur zijn

Noord-Korea heeft de minste vrije economie ter wereld, volgens de Economic Freedom Index. Bevorderen van Noord-Korea van een door de staat gerunde economie onder een dictatuur naar een geglobaliseerde vrije economie van de 21ste eeuw zal enorme tijd en middelen vergen.

Hoeveel middelen zijn er precies? Volgens Shin Je-yoon, voorzitter van de South Korean Financial Services Commission, kan de modernisering van de Noord-Koreaanse economie Zuid-Korea ten minste 500 miljard dollar kosten. Shin heeft geschat dat het vijf jaar (of 20 opeenvolgende kwartalen) van groei zal vergen om het BBP per inwoner in Noord-Korea te verhogen van ongeveer $ 1, 250 (zoals het nu staat) tot slechts $ 10, 000. Ter vergelijking: het BBP per capita in Zuid-Korea is al op $ 33, 062, volgens de Wereldbank.

Betalen voor deze inspanning vereist belastinginkomsten van Zuid-Koreaanse burgers en financiering door de commerciële banken van het land. Hoewel hereniging populair is in Zuid-Korea, willen burgers er niet voor betalen. Volgens een onderzoek van 2014 door het Centrum voor Internationale Studies van de Universiteit van Seoul aan het Ministerie van Eenwording en de Korean Political Science Association, 44. 3% ondervraagden zeiden dat ze niet zouden betalen als hen werd gevraagd: "Bent u bereid om extra kosten in verband met hereniging te betalen? "

South Koreans Citizens Tepid

In hetzelfde onderzoek leek Zuid-Koreanen geen gevoel van urgentie te hebben voor hereniging. Slechts 25. 8% van de respondenten zei: "We moeten zo snel mogelijk hereniging hebben. "Ondertussen, zei 45%:" Terwijl hereniging noodzakelijk is, is het niet nodig om te haasten. "Ongeveer 30% van de ondervraagden had negatieve of onverschillige gevoelens over hereniging. Volgens de enquête zei 18%: "Hereniging is niet absoluut noodzakelijk," en 10. 2% zei: "Ik sta onverschillig tegenover hereniging. "

Ondertussen wordt hereniging gesteund door de hoop dat jongere generaties van Zuid-Koreanen het een belangrijke stap in hun toekomst vinden. In dezelfde enquête, van Zuid-Koreanen tussen de 19 en 29 jaar, zei slechts 28,5% echter dat "hereniging erg belangrijk is. "Nog eens 24. 5% zei:" Het is niet zo belangrijk, "terwijl 7. 1% meldde dat" hereniging helemaal niet belangrijk is. "

Ten slotte maken academici zich zorgen over het effect van hereniging op de democratie in Zuid-Korea.Kathy Moon, de voorzitter van de SK-Korea Foundation in Korea Studies aan het Brookings Institute, maakt zich zorgen dat het toevoegen van 50 miljoen Noord-Koreanen, die alleen onder het communisme hebben geleefd, aan een westerse stijlnatie de grenzen van de verenigde natiecultuur en politiek kon testen.

"De democratie in Zuid-Korea is nog erg jong", zei Moon tijdens een van de podcasts van de denktank in maart 2015

. "Het is maar één generatie geweest waarin mensen in een democratisch systeem leefden. En de democratie in Zuid-Korea is nog steeds kwetsbaar en kwetsbaar op vele, vele manieren. Dus als ik eraan denk 25 miljoen mensen uit het noorden en de 50 miljoen mensen uit het Zuiden bij elkaar te voegen en ze politiek te vermengen, begin ik me af te vragen wat voor soort politiek systeem dit soort integratie aankan. '" Wat als Noord-Korea instort?

Als Noord-Korea een totale politieke, economische of sociale ineenstorting lijdt, kan de eenwording voor de naties worden afgedwongen, ongeacht de opiniepeilingen of de mate van paraatheid. Een ineenstorting van Noord-Korea zou ook een humanitaire crisis kunnen veroorzaken die niet alleen Zuid-Korea treft, maar ook de aangrenzende landen van China en Rusland.

Het voortdurende streven van Noord-Korea naar een nucleair programma heeft het potentieel om zijn grootste handelspartner, China, te vervreemden. China is goed voor ruwweg 90% van de energie-invoer van Noord-Korea en het grootste deel van het voedsel dat zijn leger voedt. China zou de hulp kunnen verminderen als het de voortdurende nucleaire ontwikkeling van Noord-Korea zou beschouwen als een bedreiging van zijn belangen.

Jamie Metzl, voormalig lid van de nationale veiligheidsraad van de Verenigde Staten, voorspelt dat Noord-Korea in de komende tien jaar kan instorten als gevolg van bredere geopolitieke krachten in de regio. Zoals Metzl uitlegt in een column in

Het nationale belang , zijn de broodnodige economische hervormingen onderweg, maar de volledige economische liberalisering kan niet plaatsvinden zonder dramatische politieke hervormingen. Pyongyang kan uiteindelijk echter gedwongen worden om te kiezen tussen het handhaven van zijn totalitaire regime door de economische vooruitgang te stoppen of de burgers meer te laten wennen aan economische vrijheden die uiteindelijk tot politieke onrust en regimewisseling zouden kunnen leiden. Onder een politieke, sociale of economische ineenstorting beweert Metzl dat Noord-Korea volgens de Zuid-Koreaanse wetgeving waarschijnlijk verenigd zou zijn, met de Verenigde Naties die toezicht houden op een referendum. Bovendien zou China proberen zijn handel en invloed van de regio te vergroten.

De bottom line

De mogelijkheid van een hereniging tussen Noord-Korea en Zuid-Korea was een bron van belangstelling voor zowel landen als de wereld sinds hun permanente scheiding meer dan 60 jaar geleden. Er zijn echter culturele, politieke en economische barrières en er zijn op dit moment weinig mogelijkheden voor Amerikaanse investeerders. Een mogelijke ineenstorting van het politieke, economische of sociale weefsel van Noord-Korea zou plotseling hereniging kunnen bevorderen.