De prognoses voor de Franse economie zijn bescheiden, hoewel de meeste economen over het algemeen een positief beeld hebben van de lage energieprijzen en de depreciatie van de euro. Trage groei en hoge werkloosheid, vooral onder jonge werknemers, zijn echte problemen voor Frankrijk. Deze factoren vertegenwoordigen verloren productiviteit en belemmeringen voor innovatie, en zaaien de zaden voor toekomstige problemen. De belangrijkste uitdagingen voor Frankrijk in 2016 draaien om het op de juiste manier absorberen van de schokken van trage groei en hoge werkloosheid, terwijl politici genoegen nemen met een passende aanpak om deze tegenwind te overwinnen.

1. Trage groei

Het bruto binnenlands product (bbp) van Frankrijk zal naar verwachting in 2016 ongeveer 1. 3% stijgen, wat niet bijzonder snel is, ondanks een versnelling vanaf 2015. Belastingdruk levert een belangrijke bijdrage, zoals nationale, regionale en lokale overheidsinstanties handelt onder een relatief restrictief budget. De overheidsuitgaven in Frankrijk liggen dicht bij 57% van het totale bbp, dat is 10 procentpunten hoger dan het gemiddelde van het eurogebied en 16 procentpunten boven het gemiddelde van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO). Het terugdringen van de begrotingstekorten is daarom een ​​voor de hand liggend doel, hoewel deze maatregelen noodzakelijkerwijs een rem op het bbp zullen veroorzaken op de korte termijn.

De Franse economie is sterk blootgesteld aan de dienstensector, die volgens sommige schattingen meer dan 70% van de binnenlandse productie vertegenwoordigt. In tegenstelling tot de productie- of andere productieve industrieën, ondervinden dienstverlenende bedrijven, zoals toerisme en entertainment, over het algemeen geen snelle groei van de productieve capaciteit als gevolg van technologische verbeteringen en toegang tot wereldwijde waardeketens. In plaats daarvan groeit de productiviteit van veel dienstverlenende beroepen naast de economische groei, wat uitdagingen creëert voor de loongroei in die industrieën; loongroei is in theorie gebonden aan productiviteitsgroei op de lange termijn.

2. Hoge werkloosheid

Eind 2015 groeide het Franse werkloosheidspercentage tot 10,6%. Ter vergelijking, het gemiddelde werkloosheidspercentage in de Europese Unie is 9,3%. Zoals het geval is in een groot deel van Europa, is de jeugdwerkloosheid hoger dan die van de algemene bevolking in Frankrijk. De jeugdwerkloosheid in Frankrijk bedroeg 24,7% in oktober 2015, wat ongeveer 3 procentpunten hoger is dan het EU-gemiddelde. Aanhoudende hoge werkloosheid geeft aan dat een groot deel van de bevolking niet kan deelnemen aan de welvaart die door een samenleving wordt gegenereerd, en dat de sociale vangnetten die moeten worden opgezet om werklozen te huisvesten, noodzakelijkerwijs zullen groeien en worden ondersteund door een kleiner deel van de bevolking. Hoog opgelopen jeugdwerkloosheid is vooral zorgelijk, omdat het de ontwikkeling van vaardigheden en de accumulatie van rijkdom van de generatie die de economie in de komende decennia zou moeten stimuleren, belemmert.Het lijdt weinig twijfel dat de arbeidsverordeningen van Frankrijk hebben bijgedragen aan werkloosheid en gebrek aan werkgelegenheid onder jonge arbeidsdeelnemers.

3. Economische hervormingen Hoewel verschillende politieke facties het oneens zijn over de meest geschikte hervormingsmethoden, zijn het werkloosheidsprobleem en de aanhoudende bloedarmoede voldoende bewijs om te suggereren dat het beleid moet evolueren om de tekortkomingen van de Franse economie te verhelpen. De OESO heeft er bij Frankrijk op aangedrongen zijn arbeidsmarkt te hervormen en de overheidsuitgaven te verminderen, en een aantal toezichthouders, zoals minister van Economie Emmanuel Macron, is verhuisd om deze oproep tot verandering te beantwoorden. Bepaalde verordeningen die bedoeld zijn om arbeiders te beschermen, zijn door overheersers buitensporig en te beperkend genoemd, die beweren dat het voor veel bedrijven te moeilijk is om noodzakelijke ontslagen te maken of een efficiënte schaal te bereiken.

Voorstanders van hervormingen suggereren dat werkgelegenheid en groei worden belemmerd door een opgeblazen regering en dat arbeidswetgeving ontmoedigend werkt voor de groei van bedrijven, die de werkgelegenheid zelfs onderdrukt. Dergelijke maatregelen zijn gepaard gegaan met intens onderzoek en speculatie dat sommige Franse politici te gemakkelijk door externe instellingen worden beïnvloed. De mensen en politici van Frankrijk moeten hun beschikbare opties beoordelen en beslissen welk hervormingspad het meest effectief is, zowel op korte als middellange termijn. Het is echter duidelijk dat er iets moet veranderen om de langetermijnvooruitzichten van het land ten opzichte van enkele van zijn productievere buren te verbeteren.