In wat naar verluidt de op één na grootste olie- en gasfusie is, na de overname door Exxon van Mobil Oil in 1999, ontmoeten aandeelhouders van Royal Dutch Shell plc en BG Group plc (BG) 27 januari en de 28e om de aanbevolen combinatie van de twee bedrijven goed te keuren. Marktanalisten verwachten dat de aandeelhouders van beide bedrijven de fusie zullen goedkeuren, maar is een dergelijke combinatie nog steeds zinvol gezien de onzekere vooruitzichten voor de oliemarkten?

Dat doet Shell's CEO Ben van Beurden, die in een videoboodschap aan de aandeelhouders zegt: "We hebben er vertrouwen in dat de financiële kracht van de groep verder zal worden verbeterd door deze transactie, waardoor de vrije kasstroom verbetert en vermogen voor dividenden en belegging voor aandeelhouders. "

In april 2015 kondigden de besturen van Shell en BG aan dat zij overeenstemming bereikten over de voorwaarden van een aanbevolen contant en een aandelenofferte die door Shell zal worden gedaan voor het gehele uitgegeven en nog te behalen uitgegeven aandelenkapitaal van BG. Vandaag is de deal gewaardeerd rond GBP 35, 3 miljard, een premie van ongeveer 10% ten opzichte van de aandelenkoers van BG. Dit cijfer varieert vanwege de aandelencomponent van de deal en kwam in de zomer op tot 15%. Zelfs tegen een lagere premie zijn sommige beleggers nog steeds bang dat Shell te veel betaalt voor BG, volgens de Financial Times .

BG is een LNG en Deep-water Play

Shell heeft aangegeven dat het combineren van de twee bedrijven logisch is omdat Shell kan profiteren van de twee toekomstige business lines van BG: diepzeese offshore-productie in Brazilië en Australisch vloeibaar aardgas (LNG). Helaas ziet geen enkel bedrijf er op dit moment erg aantrekkelijk uit. Breakeven productiekosten offshore Brazilië liggen volgens knoema in het bereik van $ 80 per vat. com. Australisch LNG is ook twijfelachtig. BG was van plan om de Aziatische markt voor dit gas te targeten, maar Japan is bezig met het opnieuw opstarten van zijn kerncentrales, volgens het Japanse Nuclear Energy Institute. Dit zal hun vraag naar gas verminderen en de overaanbod op de Aziatische markt duwen. Ook wil Rusland tegen 2018 goedkoper aardgas via pijpleidingen leveren aan China, volgens Gazprom, waardoor het aanbod verder toeneemt. Ten slotte heeft Rusland besloten om te stoppen met het kopen van gas uit Turkmenistan. Dit zou extra volumes naar Azië kunnen duwen, omdat Turkmenistan alternatieve markten zoekt. Deze feiten laten het beeld voor Aziatische LNG vertroebelen op de korte tot middellange termijn.

Shell heeft $ 65 olie nodig in 2017

Shell geeft in haar transactieperspectief aan dat het bedrijf verwacht dat de fusie in 2017 zal bijdragen aan de winst per aandeel, uitgaande van een Brent-olieprijs van $ 65 of meer. Echter, financieel hoofd, Simon Henry vertelde analisten dat Shell stresstests heeft uitgevoerd waaruit bleek dat het bestand zou zijn tegen olie van $ 50 per vat in de komende twee jaar, volgens Reuters.Dit meest recente cijfer is de nieuwste in een lijst met cijfers die Shell heeft gegeven om investeerders gerust te stellen dat de deal nog steeds steek houdt. Aanvankelijk gaf Shell aan dat de gecombineerde groep winst zou maken met prijzen in de midden $ 70 per vat, volgens Reuters.

Zelfs $ 50 per vat lijkt nog ver weg in de huidige omgeving. Landen als Rusland en Saoedi-Arabië produceren nog steeds volop om te voldoen aan de budgettaire vereisten, en Iran wil graag meer vaten op de markt brengen zodra de sancties worden opgeheven. Markten lijken ervan overtuigd dat er voldoende aanbod is. Dit wordt het meest bewezen door het ontbreken van een olieprijsrally na de hernieuwde geopolitieke spanningen tussen Saoedi-Arabië en Iran. In een andere bevoorradingsomgeving zouden de prijzen sterk zijn gestegen. De veronderstelling van Shell, zelfs van $ 50 per vat, kan op de korte tot middellange termijn optimistisch zijn. Dit zou de aandeelhouders van Shell in 2017 en misschien nog langer in de steek kunnen laten. Niemand lijkt te twijfelen aan de langetermijnwaarde van deze deal voor de aandeelhouders van Shell, maar dat kan weinig troost bieden aan die beleggers die in de tussentijd uitzicht hebben op een lager dividend en een stagnerende aandelenkoers.

De bottom line

Shell zou te veel betalen voor de activa van BG. Op dit moment betalen ze 10% over de marktwaarde en lopen ze het risico activa aan te schaffen die een hogere olieprijs vereisen om vrije kasstroom te genereren. Oliebestuurders staan ​​er om bekend dat ze naar de lange termijn kijken en investeren in projecten die meer dan een decennium in beslag kunnen nemen. Een soortgelijke logica lijkt zich uit te spelen in de beslissing om door te gaan met de overname van BG, wat zou kunnen werken voor die beleggers met een tijdshorizon van tien plus. Maar voor beleggers die in de komende vijf jaar dividendinkomsten nodig hebben, is de zaak voor deze fusie verre van open.