Verschillende bekende namen uit de financiële wereld belichamen genoeg kracht die ontzag, respect en soms zelfs angst inboezemt. Ze zijn ook de meest succesvolle zakenmensen en investeerders in de wereld. Hier zijn vijf intimiderende zakelijke tovenaars:

Bill Gates

Bill Gates is vooral bekend als een van de rijkste mannen ter wereld en de oprichter van gigant Microsoft van technologiebedrijven. Wat hem en zijn bedrijf hielp een bijna perfecte machtspositie over de markt te vestigen, was niet alleen een superieur niveau van technologie. Het was ook Gates 'zakelijke scherpzinnigheid en concurrentiepositie. Toen Microsoft met MS-DOS, Excel, Word en Windows op de scène explodeerde, vroegen veel beleggers zich af waarom de winsten niet werden uitgekeerd in sappige dividenden. Al snel werd duidelijk dat Bill Gates een enorme oorlogskist bouwde.

Beleggers die gewoonlijk de leiding van de raad van bestuur probeerden te manipuleren om de winst te spreiden, waren ongewoon stil, omdat Gates een koers had uitgezet voor Microsoft waardoor het een van de grootste bedrijven ter wereld zou worden. Microsoft heeft nu miljarden dollars in reserve die kunnen worden gebruikt als een wapen of een schild, afhankelijk van wat de situatie vereist. Of het nu gaat om het indammen van anti-trust rechtszaken of het uitgraven van nieuwe markten voor zijn bedrijf, Bill Gates en zijn 800-pond gorilla zijn erg intimiderend.

George Soros

George Soros is beschreven als een piraat en wordt veracht op locaties zo divers als Thailand, Groot-Brittannië en Maleisië. Deze beroemde valutaspeculant heeft een fortuin gemaakt om valuta's te breken. Bij het doorbreken van de Bank of England werd Soros een figuur die gevreesd moest worden door landen die kwetsbare valuta probeerden te beschermen.

Soros is alles behalve een nummerspeculant. Hij kijkt diep in een land en probeert waarderingsfouten te ontdekken. Politiek beleid in het bijzonder trekt zijn interesse. Actief in filantropie gericht op het bewerkstelligen van politieke verandering, gebruikt Soros ook zijn valutaposities om landen te "bestraffen" wiens beleid wordt genegeerd ten gunste van positieve economische gegevens door de meeste speculanten.

Door deze regeringen financieel onder druk te zetten, kan Soros politieke veranderingen afdwingen die anders nooit zouden kunnen ontstaan. Regeringen mogen hem vrezen, maar de burgers van deze landen kunnen hem uiteindelijk bedanken. (Zie ook: De kerstheiligen van Wall Street .)

Carl Icahn

Carl Icahn is een eenmalige overvaller die gecrediteerd kan worden met het vragen om meer Securities and Exchanges Commission-regulering dan enig ander individu .

Icahn was de maker van greenmailing en een van de belangrijkste redenen waarom openbaarmakingsregels zo streng zijn zodra voorraadposities naar het niveau van een toehold-aankoop kruipen. Icahn deed alles, van het afstoten van activa en het forceren van terugkopen van aandelen, tot het persoonlijk verkleden van CEO's en bestuursleden.

Nu, omsingeld door overvallen door de SEC, koopt Icahn controlerende of zelfs minderheidsbelangen in bedrijven die hij als ondergewaardeerd beschouwt. Vervolgens schetst hij zijn plan om waarde te creëren - variërend van winstgevende eenheden af ​​te wentelen, aandelen terug te kopen of gewoon de overheadkosten te verminderen. Hij dreigt een proxy-oorlog als zijn "advies" niet wordt gevolgd.

Met zijn reputatie kan een bedrijf zelfs een prijssprong zien door de toorn van Icahn af te kappen op zijn slinkende aandelen. Icahn werkt nu om waarde te creëren voor de aandeelhouders, in plaats van het voor hen te stelen, maar een ontmoeting met hem is nog steeds voldoende om te doen baren van slecht presterende en te goed betaalde CEO's.

John D. Rockefeller

John D. Rockefeller is misschien wel de meest angstaanjagende figuur in financiën. Hij was de rijkste man ter wereld en geldt nog steeds als de rijkste man in de moderne geschiedenis. Zijn bedrijf Standard Oil controleerde 90% van de Amerikaanse olie-industrie en was berucht omdat hij concurrenten tot faillissement dwong en vervolgens hun activa bij hun schuldeisers kocht.

Maar het ding dat Rockefeller echt verschrikkelijk maakte, was zijn absolute geloof in wat hij aan het doen was. Hij zag moordende concurrentie als een ruïneuze praktijk die de consumenten veel minder ten goede kwam dan uiteindelijk het bedrijfsleven pijn deed. Rockefeller zag grotere winsten en grotere voordelen konden worden behaald door de praktijk van 'combinatie', nu 'schaalvoordelen' genoemd. Rockefeller wordt herinnerd voor zijn verharde praktijken van het gebruik van de enorme rijkdom aan standaardolie om trein- en barrettekorten te veroorzaken dat verpestte zijn concurrenten en dwong hen om naast hem te komen. Maar hij moet ook worden herinnerd voor het benadrukken van onderzoek en ontwikkeling, het verminderen van schadelijk afval en het doorgeven van besparingen aan consumenten. Het lijdt geen twijfel dat zijn rijgevoel over het doel en de middelen die hij gebruikte om zijn doelen te bereiken niet allemaal goed waren, maar Rockefeller is net zo veel te bewonderen als angst.

J. P. Morgan

J. P. Morgan was een rijke man, maar niet in de buurt van de schaal van een Rockefeller of zelfs een Gates. Wat J. P. Morgan meer dan een ander persoon op deze lijst had, was pure kracht.

Tijdens zijn leven werd gezegd dat God de zielen van mensen bezat en J. P. Morgan de rest bezat. De kracht die Morgan hanteerde, is net zoveel te danken aan timing als aan zijn persoonlijke eigenschappen. Morgan was de primaire bankier voor Wall Street, die bedrijven zoals General Electric en International Harvester accepteerde in een tijd dat de Amerikaanse economie zich opmaakte om te ontploffen. Destijds besliste de reputatie van een bank of een probleem zou worden verkocht in plaats van de kracht van de financiële positie van het bedrijf. En de reputatie van Morgan was goud.

Het moment waarop Morgan op zijn meest krachtige en angstaanjagende, echter kwam tijdens de Bank Paniek van 1907. Morgan persoonlijk verzamelde alle financiële en politieke verhuizers in zijn herenhuis en dwong hen in gesloten deur onderhandelingen om de crisis op te lossen. Het idee dat de hele Amerikaanse economie afhankelijk was van één ouder wordende bankier om het overeind te houden, deed de overheid zo bang zijn dat de Federal Reserve Bank werd gecreëerd om te voorkomen dat een soortgelijke situatie zich ooit opnieuw zou voordoen.