Uiteindelijk bereiken zeer succesvolle bedrijven een positie waarin ze meer contanten genereren dan ze redelijkerwijs opnieuw kunnen investeren in het bedrijf. De financiële crisis heeft ertoe geleid dat beleggers druk uitoefenen op bedrijven om de opgebouwde rijkdom aan de aandeelhouders terug te betalen.

Bedrijven kunnen doorgaans vermogen aan aandeelhouders terugbetalen door koersstijgingen, dividenden of terugkopen van aandelen. In het verleden waren dividenden de meest voorkomende vorm van vermogensverdeling. Naarmate Corporate America echter meer vooruitstrevend en flexibel wordt, heeft zich een fundamentele verschuiving voorgedaan in de manier waarop bedrijven kapitaal inzetten. In plaats van traditionele dividenduitkeringen, werden terugkopen beschouwd als een flexibele praktijk om overtollige kasstromen terug te geven. Terugkoopacties kunnen worden gezien als een efficiënte manier om geld terug te storten in de zakken van de aandeelhouders, zoals recentelijk is aangetoond door de programma's voor kapitaalreturnering van Apple (APPL).

De grondbeginselen van de terugkoop

In de recente geschiedenis hebben toonaangevende bedrijven een reguliere terugkoopstrategie aangenomen om al het overtollige geld aan aandeelhouders terug te geven. Per definitie kunnen via aandeleninkoop bedrijven zichzelf herinvesteren door het aantal uitstaande aandelen op de markt te verminderen. Doorgaans worden terugkopen uitgevoerd op de open markt, net zoals beleggers aandelen kopen. Hoewel er een duidelijke verschuiving in de verdeling van de dividenden naar de terugkoop van aandelen is, betekent dit niet dat een bedrijf beide niet kan nastreven.

Apple-beleggers zijn gegroeid om teruggekochte aandelen te kopen, omdat ze de keuze hebben om al dan niet deel te nemen aan het terugkoopprogramma. Door niet deel te nemen aan een inkoopprogramma voor eigen aandelen, kunnen beleggers belastingen uitstellen en hun aandelen in toekomstige winst omzetten. Vanuit een financieel perspectief profiteren terugkoopovereenkomsten beleggers door de aandeelhouderswaarde te verbeteren, de aandelenkoersen te verhogen en fiscale gunstige kansen te creëren.

Verbeterde aandeelhouderswaarde

Er zijn veel manieren waarop winstgevende bedrijven het succes van hun aandelen kunnen meten. De meest gebruikte meting is echter de winst per aandeel (EPS). De winst per aandeel wordt doorgaans gezien als de belangrijkste variabele bij het bepalen van aandelenprijzen. Het is het deel van de winst van een bedrijf dat wordt toegewezen aan elk uitstaand aandeel gewone aandelen.

Wanneer bedrijven aandelen inkopen, zullen ze in wezen de activa op hun balans verminderen en hun rendement op activa verhogen. Evenzo zal EPS toenemen door het aantal uitstaande aandelen te verminderen en hetzelfde niveau van winstgevendheid te handhaven. Voor aandeelhouders die hun aandelen niet verkopen, hebben ze nu een hoger percentage van het bezit van de aandelen van de onderneming en een hogere prijs per aandeel. Degenen die ervoor kiezen om te verkopen, hebben dit gedaan voor een prijs die ze bereid waren te verkopen.

Boost in aandelenprijzen

Wanneer de economie hapert, kunnen aandelenkoersen kelderen als gevolg van zwakkere resultaten dan verwacht, naast andere factoren. In dit geval zal een bedrijf een terugkoopprogramma nastreven omdat het van mening is dat de aandelen van het bedrijf ondergewaardeerd zijn.

Bedrijven zullen ervoor kiezen om aandelen in te kopen en ze vervolgens op de open markt opnieuw te verkopen zodra de prijsverhoging de waarde van het bedrijf accuraat weergeeft. Wanneer de winst per aandeel stijgt, zal de markt dit positief waarnemen en zullen de aandelenkoersen stijgen nadat buy-buy's zijn aangekondigd. Dit komt vaak neer op eenvoudige vraag en aanbod. Wanneer er minder aanbod van aandelen is, zal een opwaartse vraag de aandelenkoersen opdrijven.

Belastingvoordelen

Wanneer overtollige contanten worden gebruikt om bedrijfsaandelen terug te kopen, in plaats van het verhogen van dividendbetalingen, hebben aandeelhouders de mogelijkheid om meerwaarden uit te stellen als de aandelenkoersen stijgen. Traditioneel worden terugkopen belast tegen een vermogenswinstbelastingtarief, terwijl dividenden onderworpen zijn aan de gewone inkomstenbelasting. Als de aandelen langer dan een jaar worden aangehouden, zijn de winsten onderhevig aan een lagere koerswinst.

Overtollige contanten

Wanneer bedrijven terugkoopprogramma's nastreven, toont dit voor investeerders aan dat het bedrijf extra contant geld bij de hand heeft. Als een bedrijf overtollige contanten heeft, hoeven de beleggers in het slechtste geval zich geen zorgen te maken over problemen met de kasstroom. Wat nog belangrijker is, het geeft beleggers aan dat het bedrijf denkt dat contanten beter worden gebruikt om aandeelhouders te vergoeden dan alternatieve activa te herinvesteren. In essentie ondersteunt dit de prijs van de aandelen en biedt het beleggers op lange termijn zekerheid.

De keerzijde

Hoewel beleggers de neiging hebben om terug te kopen, zijn er verschillende nadelen waar beleggers zich bewust van moeten zijn. Terugkoop kan een signaal zijn van de topping van marketing; veel bedrijven zullen aandelen inkopen om de aandelenprijzen kunstmatig te verhogen. Doorgaans worden beloningscompensaties gekoppeld aan de winststatistieken en als de inkomsten niet kunnen worden verhoogd, kunnen terugkopen oppervlakkig de inkomsten verhogen. Wanneer terugkooptransacties worden aangekondigd, profiteren aandelenkoersstijgingen doorgaans ook voor kortetermijnbeleggers in plaats van voor beleggers die waarde op de lange termijn nastreven. Dit creëert een vals signaal naar de markt dat de winst verbetert door organische groei en uiteindelijk uiteindelijk de waarde schaadt.

De bottom line

Over het algemeen is herverdeling van vermogen door beleggers positief ontvangen. Dit kan komen in de vorm van dividenden, ingehouden winsten en de populaire terugkoopstrategie. Wat de financiering betreft, kunnen terugkopen de aandeelhouderswaarde en aandelenkoersen stimuleren en tegelijkertijd een belastingvoordeel creëren voor beleggers. Hoewel terugkopen belangrijk zijn voor de financiële stabiliteit, zijn de fundamenten en het historisch trackrecord van een bedrijf belangrijker voor waardecreatie op de lange termijn.