De vijf grootste bedrijfsfaillissementen - en negen van de top 10 - in de VS vonden allemaal plaats in het eerste decennium van de 21 ^st eeuw. Dit zou geen verrassing moeten zijn, aangezien er twee verschillende recessies en bearmarkten waren die de Amerikaanse economie in deze periode verwoestten. De technologiesector was de grootste klap in de neergang van 2000-2002 - de Nasdaq-composiet daalde in deze periode met 78% - en werd gekenmerkt door een uitbarsting van boekhoudschandalen die leidden tot het faillissement van een aantal bedrijven waaronder WorldCom en Enron . De wereldwijde recessie van 2007-2009 was ongekend in de omvang van de wereldwijde vernietiging. Het verwoestte $ 37 triljoen, of 60%, van de wereldwijde marktkapitalisatie binnen een periode van 17 maanden, waardoor de vrees voor een wereldwijde depressie toeneemt. Bedrijfspictogrammen die tijdens deze tumultueuze periode in een faillissement werden gedwongen, waren onder meer Lehman Brothers en General Motors. (Als u niet zeker weet hoe deze recessie begon, raadpleegt u De financiële crisis van 2007-08 in overzicht. )

Er zijn duidelijke verschillen in omvang en complexiteit tussen de jaarrekening van bedrijven (zoals de balans, resultatenrekening en kasstroomoverzicht) en uw eigen persoonlijke financiële overzichten. Maar afgezien van deze verschillen, zijn er een aantal belangrijke lessen te trekken uit enkele van de grootste faillissementen in de geschiedenis van de Verenigde Staten die van toepassing zijn op onze eigen persoonlijke financiën.

Les 1 - Overmatige hefboomwerking is meestal een risicovolle strategie. Financiële leverage verwijst naar de praktijk om geleend geld te gebruiken om in een actief te beleggen. Hefboomwerking wordt vaak een tweesnijdend zwaard genoemd, omdat het winsten kan versterken als de prijzen van activa stijgen, maar het kan ook verliezen vergroten wanneer de activaprijzen dalen.

Excessieve leverage was een belangrijke bijdragende factor aan de Amerikaanse huizenbubbel in 2001-2006 en de daaropvolgende busting vanaf 2007. De huizenzeepbel werd aangewakkerd door een enorme toename van subprime leningen, als leners met een slechte kredietgeschiedenis werden op de huizenmarkt gelokt door lage introductierentevoeten en minimale aanbetalingen. Excessieve hefboomwerking was ook zichtbaar aan de kant van het bankwezen, aangezien de vijf grootste Amerikaanse investeringsbanken hun hefboom tussen 2003 en 2007 aanzienlijk verhoogden en enorme sommen leenden om te beleggen in door hypotheek gedekte waardepapieren.

Lehman's overlijden is een case study in de gevaren van buitensporige leverage. Lehman's grote push in de markt voor subprime hypotheken leverde aanvankelijk een uitstekend rendement op, aangezien het van 2005 tot 2007 elk jaar recordwinsten rapporteerde. Maar tegen 2007 bereikte de leverage ervan gevaarlijk hoge niveaus. In dat jaar was Lehman de grootste verzekeraar van door hypotheek gedekte waardepapieren op Wall Street, waarmee een portefeuille van $ 85 miljard werd opgebouwd.De verhouding tussen het totale vermogen en het eigen vermogen bedroeg 31 in 2007, wat betekende dat elke dollar aan activa op de balans werd gesteund met slechts drie cent aan eigen vermogen.

Legioenen van vastgoedspeculanten en "condo-flippers" in de VS namen ook hun toevlucht tot buitensporige leverage tijdens de huizenzeepbel, met aandelenuittredingen van woningen die werden gebruikt om speculatie in extra onroerend goed te financieren. Vergelijkbaar met Lehman, moedigde hun aanvankelijke succes geleidelijk meer risico's aan, maar uiteindelijk hadden ze weinig andere keus dan hun toevlucht te nemen tot noodverkopen, omdat de afbrokkelende huizenmarkt snel hun minimale aandelenkussen wist.

Het is veilig om te veronderstellen dat geen van deze partijen - subprime leners, vastgoedspeculanten of de investeringsbanken - de crash zag aankomen. Hun hele speculatieve strategie kan zijn gebaseerd op het kunnen stoppen met beleggen terwijl het goed ging - met andere woorden, contant geld uit terwijl je nog steeds vooruit loopt. Maar marktcorrecties kunnen sneller optreden en dieper reiken dan speculanten in het algemeen verwachten, en buitensporige leverage geeft leners op zulke momenten heel weinig flexibiliteit.

De les hier is dat, hoewel een redelijke mate van hefboomwerking niet noodzakelijk een slechte zaak is, overmatige leverage over het algemeen te riskant is voor de meeste individuen. Het is verstandig om een ​​toereikende hoeveelheid eigen vermogen te hebben ter ondersteuning van een aankoop of belegging van activa, of het nu gaat om een ​​woning, een vakantie-eigendom of een aandelenportefeuille.

Les 2 - Adequate liquiditeit is altijd goed.
Washington Mutual werd gedwongen failliet te gaan omdat een "run on the bank" - 9% van zijn deposito's - gedurende een periode van 10 dagen in september 2008 plaatsvond. De kredietmarkten waren vrijwel bevroren op dat moment na het faillissement. van Lehman Brothers en de bijna ineenstorting van AIG, Fannie Mae en Freddie Mac. De massa- en snelheid van de uitstroom van deposito's van Washington Mutual Bank verkort de beschikbare tijd voor hen om nieuw kapitaal te vinden, de liquiditeit te verbeteren of een aandelenpartner te vinden.

De les van het WaMu-debacle is dat contant geld vaak een belemmering is in een bull-markt, maar contant geld is koning wanneer de tijden zwaar zijn. Daarom is het logisch om te allen tijde over voldoende liquiditeit te beschikken om onvoorziene uitgaven en onverwachte uitgaven te dekken, bijvoorbeeld onverwacht werkverlies of een medisch noodgeval.

Volgens een enquête van de American Payroll Association uit september 2009 leefde 71% van de Amerikanen van salaris tot salaris. Iets meer dan 28.000 van de bijna 40.000 respondenten in het online onderzoek zeiden dat ze het ietwat moeilijk of zeer moeilijk zouden vinden om hun rekeningen te betalen als hun salaris met een week werd uitgesteld. Een vergelijkbaar onderzoek onder 3.000 Canadezen bracht aan het licht dat 59% moeite zou hebben om rond te komen als hun salaris met een week werd uitgesteld.

Gezien deze realiteit lijkt het voor de meeste huishoudens een moeilijke taak om voldoende geld op te bergen om de uitgaven voor drie maanden te dekken, zoals de meeste financiële planners aanbevelen. Maar dit sluit niet uit dat andere alternatieven worden onderzocht om een ​​liquiditeitsbuffer op te bouwen, zoals het openstellen van een standby-kredietlijn bij uw lokale financiële instelling of het opstellen van een plan om activa te verkopen indien nodig.(Een manier om op weg te gaan naar betere financiën is om je huidige budget te bekijken, kijk op Hoe doe je financiën een stap omhoog? voor meer informatie.)

Les 3 - Fraude betaalt nooit. Met voormalig WorldCom CEO Bernard Ebbers die een gevangenisstraf van 25 jaar uitdeelt voor fraude en samenzwering als gevolg van de frauduleuze boekhouding en financiële rapportage van het bedrijf, is de les hier dat fraude nooit loont.

WorldCom was zeker niet het enige bedrijf dat zich inzette in boekhoudfraude - andere daders die in 2002 alleen werden betrapt, waren Tyco, Enron en Adelphia Communications. De laatste jaren zijn er ook tal van andere vormen van bedrijfsfraude geweest, van miljarden Ponzi-schema's van Bernie Madoff en Allen Stanford tot handel met voorkennis en schendingen van opties. Veel van de leidinggevenden die bij deze fraudeurs betrokken waren, hebben uiteindelijk in de gevangenis gezeten en / of zeer hoge boetes betaald. In enkele gevallen werden topfunctionarissen ontslagen omdat ze valse informatie over hun onderwijskwalificaties op hun cv verstrekten.

Wat een individu betreft, kunnen frauduleuze activiteiten variëren van ervaren triviale zoals hervalvervalsing of verfraaiing tot meer ernstige delicten zoals belastingontduiking. Maar als iemand schuldig wordt bevonden aan fraude, kan de schade aan de reputatie, carrière en inzetbaarheid van die persoon veel groter zijn dan enig financieel voordeel van dergelijke activiteiten. (Soms kan het nuttig zijn om te melden dat iemand belasting ontwijkt, lees meer in ons artikel Een cheat voor belastingoplossingen melden )

Les 4 - Werk uw product / dienst / vaardigheden bij om concurrerend te blijven (voordat uw financiële situatie aanhoudt verslechtert). General Motors was 's werelds grootste autofabrikant sinds 77 jaar. In 1979 was het ook de grootste werkgever in de particuliere sector in de VS, met meer dan 618.000 werknemers. Maar het werd uiteindelijk een slachtoffer van zijn eigen succes, omdat een opgeblazen kostenstructuur en een slecht beheer het vanaf de jaren 80 van de vorige eeuw snel marktaandeel verloren gingen zien aan agressieve Japanse autofabrikanten zoals Toyota en Honda. Als gevolg hiervan daalde het marktaandeel van GM op de Amerikaanse markt van 46% in 1980 tot 20. 3% in het eerste kwartaal van 2009. Deze zeer aanzienlijke erosie van het marktaandeel, in combinatie met de enorme overheadkosten van het bedrijf, resulteerde in een verslechtering van de financiële positie van GM op een versneld tempo tijdens de recessie, met totale verliezen van bijna $ 70 miljard in 2007 en 2008.

De moraal van het GM-verhaal is dat een bedrijf zijn product of dienst moet bijwerken om de concurrentie te bestrijden, ruim vóór zijn financiële situatie verslechtert. GM zat al decennialang letterlijk op de stoel, maar verspilde zijn voorsprong omdat hij niet reageerde op de eisen van zijn klanten. Als gevolg hiervan verloren de benzineslurpers gestaag mindshare en marktaandeel aan de zuinigere Accords en Camrys.

Evenzo moet een persoon ook vaardigheden actueel houden om concurrerend te blijven op het personeelsbestand. Dit veronderstelt een grotere urgentie op momenten dat de werkloosheid hoog is en de balansen van huishoudens onder grote druk staan, zoals in de tweede helft van 2009, toen de werkloosheidsgraad 10% benaderde.

Les 5 - Investeer er niet in als je het niet begrijpt. Een van de stelregels van Warren Buffett is: "Investeer nooit in een bedrijf dat u niet begrijpt." Dit is de belangrijkste les die het faillissement van Enron voor de belegger in petto heeft. (Lees Enron's Collapse: The Fall Of A Wall Street Darling. )

Enron slaagde erin het 'slimme geld' te misleiden, om meer te weten te komen over hoe beleggers op een dwaalspoor werden gezet in het Enron-schandaal pensioenfondsen en andere institutionele beleggers al jaren, voordat het gebrek aan transparantie en het beleid van verduistering van de onderneming, dat op haar beurt werd ingegeven door de gimmickry van de boekhouding, hen inhaalde.

Enron werd in 1985 opgericht door de fusie van twee aardgaspijplijnbedrijven. Maar in 2001 was het een conglomeraat geworden dat gaspijpleidingen, elektriciteitscentrales, waterplanten en breedbandactiva beheerde en beheerde, en ook op vergelijkbare markten verhandelde op vergelijkbare markten. Als gevolg hiervan was het bedrijfsmodel van Enron erg complex en was de jaarrekening moeilijk te begrijpen vanwege de complexiteit van de financieringsstructuren waarbij honderden special purpose entities en off-balance-sheet-voertuigen waren betrokken. (Lees over enkele typische buitenbalansposten in Niet in de balans opgenomen entiteiten: de goede, de slechte en de lelijke. )

De les hier is dat een bedrijf niet volledig transparant of dat is met behulp van creatieve boekhouding kan zijn ware prestaties en financiële positie maskeren. Waarom zou u dan investeren in een bedrijf dat moeilijk te begrijpen is, wanneer er talloze investeringsalternatieven op de markt zijn?

Conclusie Een unieke set van factoren leidde in beide gevallen uiteindelijk tot deze vijf massale bedrijfsfaillissementen in de VS Deze faillissementen kunnen waardevolle lessen opleveren voor particulieren en beleggers, ondanks de duidelijke verschillen in omvang en complexiteit tussen de jaarrekening van bedrijven en persoonlijke financiële verklaringen. Vanuit het perspectief van financiële planning en persoonlijke investeringen zijn deze lessen van toepassing op de meeste individuen, van jonge beleggers tot doorgewinterde marktprofessionals.

Raadpleeg voor verwante literatuur 7 lessen om te leren van een inzinking op de markt .