De ultrarijken, bekend als ultrarnage vermogende particulieren (UHNWI's), vormen een groep mensen met een nettowaarde van minstens $ 30 miljoen. Het vermogenssaldo van deze personen bestaat uit aandelen in particuliere en openbare bedrijven, investeringen in onroerend goed en persoonlijke beleggingen, zoals kunst, vliegtuigen en auto's.

Wanneer mensen met een lager netturniveau naar deze UHNWI's kijken, zijn velen van hen van mening dat de sleutel om ultrarijk te worden ligt in een soort geheime investeringsstrategie. Dit is echter normaal niet het geval. In plaats daarvan begrijpen UHNWI's de basis van het hebben van hun geld, en begrijpen ze hoe ze berekende risico's kunnen nemen.

AD:

In de woorden van Warren Buffett is de belangrijkste investeringsregel niet om geld te verliezen. UHNWI's zijn geen mystici en ze bevatten geen geheimen voor diep investeren. In plaats daarvan weten ze wat eenvoudige investeringsfouten te vermijden zijn. In feite zijn veel van deze fouten algemeen bekend, zelfs bij beleggers die niet bijzonder rijk zijn.

1. Beslissen om alleen in de VS en de EU te investeren

Terwijl ontwikkelde landen zoals de Verenigde Staten en die binnen de Europese Unie geacht worden de meeste investeringszekerheid te bieden, is dit niet noodzakelijk het geval. Met het recente hoge risico in de EU kijken UHNWI's momenteel verder dan de VS en de EU voor investeringen.

AD:

Hoewel veel beleggers liever vasthouden aan investeringen in ontwikkelde landen in de westerse wereld, hebben UHNWI's hun zinnen gezet op grens- en opkomende markten. Sommige van de toplanden waar ultra-rijken in beleggen zijn Indonesië, Chili en Singapore. Natuurlijk moeten individuele beleggers hun eigen onderzoek doen naar opkomende markten en beslissen of ze passen in hun beleggingsportefeuilles en hun algemene beleggingsstrategieën.

AD:

2. Kiezen om alleen in immateriële activa te beleggen

Wanneer mensen denken aan strategieën voor beleggen en beleggen, komen aandelen en obligaties normaal gesproken voor de geest. Of dit nu komt door een hogere liquiditeit of een lagere prijs voor toegang, betekent niet dat dit soort investeringen altijd het beste zijn.

In plaats daarvan begrijpen UHNWI's de waarde van fysieke activa en wijzen zij hun geld dienovereenkomstig toe. Ultra-rijke individuen beleggen in activa zoals particulier en commercieel onroerend goed, land, goud en zelfs kunstwerken. Onroerend goed blijft een populaire activaklasse in hun portefeuilles om de volatiliteit van aandelen in evenwicht te brengen. Hoewel het belangrijk is om te beleggen in deze fysieke activa, verdrijven ze vaak kleinere beleggers vanwege het gebrek aan liquiditeit en de hogere investeringsprijs.

Echter, volgens de zeer welgestelde, is het bezit van illiquide activa, met name die welke niet gecorreleerd zijn met de markt, gunstig voor elke beleggingsportefeuille.Deze activa zijn niet gevoelig voor schommelingen op de markt en ze werpen hun vruchten af ​​op de lange termijn. Het kapitaalfonds van Yale heeft bijvoorbeeld een strategie geïmplementeerd die niet-gecorreleerde fysieke activa bevat en die in het afgelopen decennium gemiddeld 8,1% per jaar heeft teruggegeven.

3. 100% van de investeringen toewijzen aan de openbare markten

Mitt Romney wist zijn individuele pensioenrekening (IRA) te laten groeien tot meer dan $ 100 miljoen door te beleggen in private equity. Bovendien gebruiken topdegoeden, zoals die bij Yale en Stanford, private equity-investeringen om hoge rendementen te genereren en toe te voegen aan de diversificatie van het fonds.

4. Blijf bij de buren

Veel kleinere beleggers kijken constant naar wat hun collega's doen en proberen hun beleggingsstrategieën te evenaren of te verslaan. Echter, niet verstrikt raken in dit soort competitie is van cruciaal belang voor het opbouwen van persoonlijke rijkdom.

De ultra-rijken weten dit en ze stellen persoonlijke beleggingsdoelen en langetermijninvesteringsstrategieën vast voordat ze beleggingsbeslissingen nemen. UHNWI's stellen zich voor waar ze over vijf, tien of twintig jaar en daarna willen zijn. En ze houden zich aan een investeringsstrategie die hen daar zal brengen. In plaats van te proberen de concurrentie te achtervolgen of bang te worden voor de onvermijdelijke economische neergang, blijven ze de koers volgen.

Verder zijn de ultra-rijken zeer goed in het vergelijken van hun rijkdom met andere individuen. Dit is een val waar veel niet-rijke mensen in vallen. UHNWIs verhinderen de wens om een ​​Lexus te kopen, alleen omdat hun buren Lexussen kopen. In plaats daarvan investeren ze het geld dat ze hebben om hun beleggingsrendement te verhogen. Als ze dan het gewenste niveau van welvaart hebben bereikt, kunnen ze geld verdienen en het speelgoed kopen dat ze willen.

5. Niet opnieuw afstemmen van een persoonlijk portfolio

Financiële kennis is een groot probleem in Amerika, maar iedereen zou de praktijk moeten begrijpen om hun portefeuilles opnieuw in evenwicht te brengen, als ze er tenminste een hebben. Door consistente herbalancering kunnen beleggers ervoor zorgen dat hun portefeuilles voldoende gediversifieerd en proportioneel worden toegewezen. Maar zelfs als sommige beleggers specifieke toewijzingsdoelen hebben, houden ze vaak niet gelijke tred met het herbalanceren, waardoor hun portfolio's op de een of andere manier te ver kunnen schuiven.

Voor de ultra-rijken is herbalanceren een noodzaak. Ze kunnen dit maandelijks, wekelijks of zelfs dagelijks opnieuw afstemmen, maar alle UHNWI's brengen hun portefeuilles regelmatig opnieuw in evenwicht. Voor de mensen die niet de tijd hebben om opnieuw in evenwicht te brengen of het geld om iemand te betalen om het te doen, is het mogelijk om afstemmingsparameters bij beleggingsondernemingen in te stellen op basis van activaprijzen.

6. Het weglaten van een spaarstrategie vanuit een financieel plan

Investeren is dé manier om ultra-rijk te worden, maar veel mensen vergeten het belang van een spaarstrategie.UHNWIs, aan de andere kant, begrijpen dat een financieel plan een dubbele strategie is: verstandig investeren en verstandig besparen.

Op deze manier kunnen ultra-rijken zich richten op het verhogen van hun geldinstroom en het verminderen van hun uitgaande kasstromen, waardoor hun algehele rijkdom toeneemt. Hoewel het misschien niet gebruikelijk is om ultra-rijken als spaarders te beschouwen, weten UHNWI's dat het vanaf dag één leven onder hun middel hen in staat zal stellen om hun gewenste niveau van rijkdom in een kortere tijd te bereiken.