Ruwe olie is niet de enige op koolwaterstoffen gebaseerde brandstof die in de afgelopen zes maanden een scherpe prijsdaling heeft ondergaan. De spotprijzen van op Azië verhandeld Liquefied Natural Gas (LNG) volgen de dalende trend van ruwe olie en zijn nu teruggelopen tot ongeveer 50 procent van wat ze in oktober vorig jaar waren. Er zijn een aantal factoren die bijdragen aan de daling van de LNG-spotprijzen, waaronder een vertragende Chinese economie, kortetermijn LNG-levering die de vraag overtreft en een sterke US-dollar die LNG duurder maakt. Naast deze kortetermijnfactoren is een andere belangrijke reden waarom de Aziatische LNG-prijzen dalen, is dat LNG-volumes die worden verkocht onder langlopende leveringscontracten worden geïndexeerd aan de prijzen van ruwe olie, maar achterblijven bij de olieprijsbewegingen met ongeveer 3 tot 6 maanden . De scherpe daling van de prijzen van ruwe olie in de afgelopen zes maanden filtert nu door naar de Aziatische LNG-markt. (Zie artikel: Wat bepaalt de olieprijs ?)

AD:

Aziatische LNG is gekoppeld aan ruwe olie

De Aziatische LNG-markten verschillen enigszins van de aardgasmarkten in Europa en Noord-Amerika. Op deze markten worden gasprijzen grotendeels bepaald door de prijzen van de referentiehub. In Europa is dit meestal het National Balancing Point (NBP), een afleverpunt in het VK. In Noord-Amerika wordt de prijs bepaald door Henry Hub, een distributieknooppunt op het aardgasleidingsysteem in Erath, Louisiana, eigendom van een dochteronderneming van Chevron Corporation, volgens Wikipedia. In Azië is er echter geen gemakkelijk identificeerbare hub die dienst doet als een regionaal distributiepunt waar de prijs van aardgas gemakkelijk kan worden bepaald, zodat de contractprijzen voor LNG nog steeds grotendeels gekoppeld zijn aan de prijsdalingen voor regionale ruwe olie.

AD:

Volgens Gastech, een handelsorganisatie in de gasindustrie, zal de oprichting van een Aziatisch handelscentrum voor gas aanzienlijke tijd vergen, aangezien de belangrijkste elementen die nodig zijn om het te ondersteunen nu grotendeels ontbreken in Azië. Ze noemen bijvoorbeeld de behoefte aan meer marktdeelnemers zoals handelaren in grondstoffen, geharmoniseerde regelgeving en de bereidheid van overheden om hun controle op de energiesector te verminderen en de toegenomen invloed van de marktkrachten te accepteren. Deze elementen ontbreken momenteel in Azië.

AD:

Wereldwijde LNG-aanbodgroei

Een andere factor die nog meer neerwaartse druk zou kunnen leggen op de Aziatische LNG-prijzen op korte termijn, is de grote hoeveelheid LNG-aanvoer uit Australië die in gebruik zal worden genomen in 2015. Volgens Platts, een prijsaanbieder voor olieproducten, zal de productie van ongeveer 32,4 miljoen ton per jaar (mtpa) LNG in 2015 starten in Australië. BG Group, een in het Verenigd Koninkrijk gevestigd olie- en gasbedrijf, verwacht Australië voegde in 2019 in totaal 58 mtpa LNG-aanvoercapaciteit toe, waardoor de totale productiecapaciteit 80-85 mtpa bedroeg.Deze volumes zouden op het punt staan ​​de Aziatische markt te bereiken in een tijd van zwakkere structurele vraag als gevolg van een economische vertraging bij een aantal belangrijke importeurs zoals China en Zuid-Korea, twee van de grootste LNG-consumenten in Azië na Japan.

Australië is niet het enige land dat de LNG-aanvoercapaciteit vergroot. BG gaat verder met te zeggen dat de capaciteit van 21 mtpa in 2015 zal starten in de VS, met de eerste lading die tegen het einde van het jaar uit de Golf van Mexico wordt geëxporteerd. Bovendien worden faciliteiten voor de productie van een totaal van 41 mtpa nu aanzienlijk gebouwd in de VS, met volumes die zijn gecontracteerd om naar Azië te gaan. Dit extra aanbod zal waarschijnlijk op de prijzen drukken. (Voor meer informatie over de vooruitzichten voor uitbreiding van de productie en export van Amerikaans LNG, zie artikel: De LNG-kans wordt steeds beter. )

Een factor die de toekomstige groei van het aanbod eigenlijk zou kunnen vertragen, is de dalende prijs voor LNG. Zowel de LNG-volumes in Australië als die in de VS zijn bedoeld om de Aziatische markt te bevoorraden en hebben zich gecommitteerd aan definitieve investeringen op een moment dat de spot-LNG-prijzen veel hoger waren dan nu. Veel van de Australische LNG-projecten hebben kosten die boven het budget liggen, zoals gerapporteerd door vele media, en rekenden op een hoge LNG-prijs om de projecten economisch rendabel te maken. Veel van deze projecten kunnen nu in financiële problemen komen in een omgeving met lagere prijzen, waardoor dit extra aanbod dat het LNG-volume op de Aziatische markt heeft uitgebreid, wordt verwijderd. Bovendien worden nieuwe projecten op de lange baan geschoven en dit zal de verwachte toevoegingen van LNG-capaciteit uitstellen. In december 2014 kondigde Woodside Petroleum bijvoorbeeld aan dat het zijn definitieve investeringsbeslissing over het Browse LNG-project tot 2016 uitstelt en Reuters meldt dat BG het Lake Charles LNG-project ook naar 2016 terugdringt. Het lijkt erop dat alleen de Russen hun LNG-project voortzetten ondanks de nieuwe economische realiteit. Het Yamal LNG-project is een project van $ 27 miljard dat in 2017 wordt gelanceerd, volgens de projectexploitant Novatek. Dit project heeft onlangs financiering van de Russische regering verkregen om op schema te blijven na de implementatie van sancties tegen Novatek vorig jaar, waardoor het geen toegang heeft tot westerse kapitaalmarkten als gevolg van het conflict in Oekraïne. De volumes van dit project zijn ook primair gericht op de Aziatische markt, maar lagere LNG-prijzen zouden een dempend effect kunnen hebben op de totale winstgevendheid van het project zodra het uiteindelijk op gang wordt gebracht. (Zie voor verwante lectuur artikel:

Hoe sancties tegen de VS en de Europese Unie van invloed zijn op Rusland ) Nucleaire heropstart van Japan zou de vraag kunnen temperen

Met al zijn nucleaire capaciteit sinds 2011 offline, kreeg Japan een record LNG-import van 89 miljoen ton in 2014, of bijna de helft van alle Aziatische LNG-importen, volgens BG. Over het algemeen is Azië goed voor 75% van de wereldwijde LNG-invoer van ongeveer 243 miljoen ton. BG meldt dat sommige kerncentrales van Japan in 2015 weer online zouden kunnen komen.Als dit gebeurt, kan de Japanse vraag naar LNG beginnen af ​​te nemen, omdat de brandstof voornamelijk wordt gebruikt voor elektriciteitsopwekking. Dit zou extra neerwaartse druk uitoefenen op de Aziatische LNG-prijzen.

World Nuclear News

meldt dat Japan's Institute of Energy Economics (IEEJ) in januari 2015 een onderzoek heeft gepubliceerd waarin zij de voorkeur geven aan het terugbrengen van 25 procent van de Japanse kernenergie omdat het "kan worden beschouwd als het dichtst bij wat zou moeten zijn gericht op het overwegen van het huidige overheidsbeleid. "(Zie voor verwante literatuur het artikel: De economische redenen achter kernmacht ) Naast de daling van de Japanse LNG-vraag als gevolg van een nucleaire Wood Mackenzie, een energieadviesbureau, verwacht opnieuw dat de stijgende kolencapaciteit in Zuid-Korea in 2015 zal leiden tot een lagere LNG-vraag vanuit dat land. Dit is aanzienlijk, omdat Korea ongeveer een vijfde van de Aziatische LNG-markt uitmaakt, dus een daling van de vraag van die markt naast een mogelijke daling van de vraag vanuit Japan, betekent dat de prijzen voor LNG-leveringscontracten voor de lange termijn langer kunnen dalen en een weerspiegeling zijn van wat er is gebeurd met de spotmarktprijzen op korte termijn. De onderste regel

Aziatische LNG p rijzen kunnen voor een langere tijd laag blijven. Kortdurende onevenwichtigheden tussen vraag en aanbod, zoals een vertragende Chinese economie en een sterke Amerikaanse dollar zetten neerwaartse druk op de spot-LNG-prijzen in Azië. Toevoegend aan deze lage-prijsomgeving is een lage prijs voor ruwe olie die wordt gebruikt om langetermijncontracten voor LNG-contracten voor Aziatische kopers te bepalen. Dit betekent dat de dure projecten van LNG-leveranciers, vooral in Australië, het moeilijk kunnen hebben om winstgevend te zijn als ze in 2015 volledig online zijn. Andere bedrijven zoals LNG-scheepsbouwers zouden de volgende in lijn kunnen zijn voor reducties in kapitaaluitgaven en capaciteit.