a:

Closed-end fondsen of CEF's worden actief beheerd. Een CEF geeft een vooraf bepaald aantal aandelen uit wanneer het initieel is georganiseerd. Dit staat in contrast met veel beleggingsfondsen, die extra aandelen kunnen uitgeven als het vermogen van het fonds groeit. In tegenstelling tot andere soorten beleggingsfondsen, kunnen beleggers de aandelen niet rechtstreeks van de CEF terugkopen. Integendeel, de aandelen van de CEF worden verhandeld op de secundaire markt, vaak op beurzen. Sommige CEF's bieden aan om hun aandelen van tijd tot tijd rechtstreeks van beleggers terug te kopen. Beleggingsprofessionals beheren de activa van de CEF volgens de doelstellingen en het beleid van het fonds.

CEF's bereikten een piek van $ 312 miljard onder beheer in 2007, met $ 279 miljard onder beheer vanaf 2013. CEF's kunnen gebruikmaken van leverage in hun strategie om hun rendement te verhogen afhankelijk van SEC-regelgeving, maar deze strategie kan toenemen risico. CEF's handelen op beurzen in verhouding tot hun intrinsieke waarde. Aandelen kunnen hoger of lager handelen dan de intrinsieke waarde (NAV) op basis van de marktvraag en de performance van het fonds. CEF's geven ook vaak een categorie preferente aandelen uit die dividenduitkeringen aan houders geven, maar de preferente aandelen nemen niet deel aan de algehele prestatie van het fonds. Het kapitaal dat wordt aangetrokken door de uitgifte van preferente aandelen kan worden gebruikt om extra activa te verwerven.

Er zijn veel soorten CEF's die verschillen op basis van de beleggingsdoelstellingen, het type beheerd vermogen en de sector van de markt waarop het fonds is gericht. De grootste categorie CEF's is gemeentelijke obligatiefondsen. Deze fondsen hebben de meeste activa onder beheer en trachten belastingvrij rendement terug te geven aan hun houders door een breed gediversifieerde portefeuille van gemeentelijke obligaties te kopen. De categorie van CEF's met de grootste groei zijn fondsen voor binnenlandse aandelen.