a:

Het consumentensurplus is het verschil tussen de hoogste prijs die een consument bereid is te betalen en de werkelijke marktprijs van het goed. Het producentensurplus is het verschil tussen de marktprijs en de laagste prijs die een producent zou willen accepteren - voor producenten kan overschot worden beschouwd als winst, omdat producenten meestal niet met verlies willen produceren. De twee vormen samen een economisch overschot.

In de economie geeft de kruising van de aanbod- en vraagcurves de marktprijs en -hoeveelheid van een goed. Voordat deze twee curven elkaar kruisen, is er een ruimte waar de prijs die klanten bereid zijn te betalen voor een bepaalde hoeveelheid hoger is dan de prijs die leveranciers bereid zijn te accepteren. Tegen de marktprijs is er dus een overschot voor beide partijen: consumenten die alleen maar meer hadden betaald, moesten de marktprijs betalen en leveranciers die minder hadden geaccepteerd, ontvingen de marktprijs. De extra waarde die zowel de consument als de leveranciers krijgen bij de transactie, wordt overschot genoemd.

Er zijn dalende rendementen op de consumptie, wat de reden is waarom de vraagcurve afnemend is. Naarmate de hoeveelheid goed in de markt toeneemt, neemt het marginale voordeel ervan af. Als zodanig neemt het consumentensurplus voor een bepaalde hoeveelheid af naarmate het de werkelijke marktprijs en hoeveelheid benadert.

Als een producent perfect prijsdiscrimineren kan, zou het theoretisch het volledige economische overschot kunnen dekken. Een perfecte prijsdiscriminatie betekent dat aan elke klant de maximale prijs in rekening wordt gebracht die hij bereid is te betalen voor het product.