a:

In de Verenigde Staten worden activa als een bijzondere waardevermindering beschouwd wanneer de netto boekwaarde (boekwaarde) de verwachte toekomstige kasstromen overschrijdt. Dit betekent dat een bedrijf geld aan een actief besteedde, maar veranderende omstandigheden zorgen ervoor dat de aankoop een nettoverlies is. Verschillende acceptabele testmethoden kunnen activa met een bijzondere waardevermindering identificeren. Als de bijzondere waardevermindering permanent is, dient de onderneming een toegestane methode te gebruiken voor het meten van bijzondere waardeverminderingsverliezen die in de jaarrekening moet worden opgenomen.

Wetten met betrekking tot bijzondere waardeverminderingen

Bijzondere waardeverminderingen en waardeverminderingen worden gezamenlijk gereguleerd door de belastingdienst, de Financial Accounting Standards Board en de Governmental Accounting Standards Board.

De algemene drempelwaarde voor bijzondere waardevermindering, zoals beschreven onder algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP), is een gebrek aan verhaalbaarheid van de netto boekwaarde. Zodra een actief geacht wordt een bijzondere waardevermindering te hebben ondergaan, wordt de eigenaar ervan belast met het berekenen van een verlies dat gelijk is aan het verschil tussen de netto boekwaarde en de reële waarde van het actief.

De meeste bedrijven hebben te lijden van materiële vaste activa op de lange termijn. Deze bijzondere waardeverminderingen worden behandeld in FASB-verklaring nr. 144: Administratieve verwerking van bijzondere waardevermindering of afstoting van langlopende activa. Deze verklaring behandelt de toewijzing van goodwill aan langetermijnactiva en creëert een methode die de voorkeur verdient voor het schatten van de kasstroom (naar waarschijnlijkheid gewogen) en wanneer activa moeten worden aangehouden voor verkoop.

Testen voor en identificeren van verminderde activa

Materiële waardevermindering kan het gevolg zijn van wijzigingen in de regelgeving, technologische veranderingen, aanzienlijke verschuivingen in de voorkeuren van consumenten of communautaire vooruitzichten, een verandering in het gebruik van het activum of andere voorspellingen van langetermijn non-profitability.

Afwijkingen van immateriële activa zijn niet zo duidelijk. Veel soorten immateriële activa worden gedekt door FASB 144 en er zijn er nog meer door FASB 147 toegevoegd, maar de volgende drempels houden niet noodzakelijkerwijs in voor immateriële activa.

Het is vaak onpraktisch om elke afzonderlijke asset te testen op winstgevendheid in elke boekhoudperiode. In plaats daarvan moeten bedrijven wachten tot een gebeurtenis of een omstandige verandering aangeeft dat een bepaalde boekwaarde mogelijk niet kan worden teruggevorderd.

Typen triggergebeurtenissen voor testen van aangetaste activa

Bepaalde triggering eventdrempels zijn zeer eenvoudig te definiëren en te herkennen. Een bedrijf moet bijvoorbeeld testen op bijzondere waardevermindering wanneer de geaccumuleerde kosten hoger zijn dan de bedragen die oorspronkelijk werden verwacht om activa te construeren of verwerven; het is duurder dan ooit gedacht om een ​​bedrijfsmiddel te krijgen.

Andere triggeringgebeurtenissen zijn correlatief; een actief kan worden geassocieerd met een geschiedenis van verliezen in de huidige periode of operationele kasstroomverliezen. Misschien vertoont het actief een patroon van dalende marktwaarde.

Er zijn ook triggeringgebeurtenissen met vage beschrijvingen. Ongunstige wijzigingen in juridische factoren of algemene economische omstandigheden zijn beide gronden voor het testen van een waardeverminderingsactief, ondanks een breed scala aan mogelijke interpretaties voor tegenslagen.

Asset Impairment bepalen

Activa moeten correct worden gewaardeerd (reële waarde) in overeenstemming met GAAP voorafgaand aan het testen. Groepen van vergelijkbare activa moeten samen worden getest, waarbij de tests worden vastgesteld op het laagste niveau van identificeerbare kasstromen die onafhankelijk van andere activa worden beschouwd.

Tests moeten redelijk bepalen of de boekwaarde hoger is dan niet-verdisconteerde kasstromen die verband houden met het gebruik en de verkoop van het actief. Als dit kan worden aangetoond, kan het actief een bijzondere waardevermindering ondergaan en worden afgeschreven, tenzij anderszins uitgesloten door de IRS of GAAP.