a:

Stopbestellingen kunnen worden gebruikt voor een verscheidenheid aan effecten en zijn niet beperkt tot aandelen. Ze kunnen worden uitgebreid naar andere effecten, zoals opties. Koop stop orders kunnen worden gebruikt voor effecten om verliezen te beperken of winsten te beschermen in een korte positie; verkoopstoporders kunnen worden gebruikt om verliezen in een lange positie te beperken.

Een stoporder wordt gebruikt om een ​​waarde te kopen of verkopen wanneer de prijs een bepaalde prijs bereikt. Zodra de beveiliging de vooraf bepaalde prijs bereikt, wordt de stoporder een marktorder. Het zorgt voor uitvoering, maar niet voor de opgegeven prijs die een belegger invoert. Dit ordertype beperkt de verliezen van de belegger en kan helpen om zijn winst te beperken, als hij die heeft.

Een belegger kan stoporders gebruiken voor opties om winsten te beschermen en verliezen te beperken. Stel bijvoorbeeld dat een belegger lange vijf calloptiecontracten is met een uitoefenprijs van $ 50 en een vervaldatum in twee weken tegen een prijs van $ 1 per contract. De belegger wil niet meer dan 20 cent verliezen aan de positie, dus stelt hij een verkoopstoporder in voor al zijn contracten tegen een prijs van 85 cent.

Als de prijs van de calloptie tot 85 cent daalt, wordt zijn stoporder geactiveerd en wordt een marktorder om vijf contracten tegen de volgende beschikbare prijs te verkopen. Als de volgende beschikbare prijs 80 cent is, verkoopt hij zijn optiecontracten voor 80 cent.

Aan de andere kant, neem aan dat de belegger ook short five calloptiecontracten is in een ander effect tegen een prijs van $ 2. De huidige marktprijs van de opties is $ 1. 20, en hij wil zijn winst van 80 cent beschermen. Als hij een buy-stop-order invoert met een prijs van $ 1. 50, wordt zijn bestelling geactiveerd als de call-opties worden verhandeld tegen $ 1. 50 en zou daarna een marktorder worden om te kopen.