Inhoudsopgave:
De wereldwijde financiële markten zijn aantrekkelijk voor zowel professionals als particulieren; beiden zijn hongerig om verstand te combineren met de markt en proberen het te verslaan. Beleggers worden echter vaak overtuigd van de markt omdat ze niet meewerkten en zich gedragen zoals verwacht. Vanwege het moeilijk in het nauwkeurig voorspellen van de markt, hebben professionele vermogensbeheerders de neiging om een beleggingsproces te ontwikkelen - een procedure die ze volgen om activa van klanten te beheren, zodat klanten weten wat ze van de manager en hun investering kunnen verwachten.
Investeringsprocessen worden niet in een opwelling uitgevonden en zijn ook niet onmiddellijk. Ze worden vaak geslepen gedurende vele jaren van vallen en opstaan, van onderzoeken en deelnemen aan de markten, in tijden van frequente winst en onoverkomelijke verliezen. En deze processen worden vaak getest op verschillende punten in de economische cyclus en zijn herhaalbaar gemaakt. De overtuiging is dat het proces het team (de manager en de klant) de beste kans biedt om de markt "te verslaan" om hun doelen te bereiken. (Zie voor meer informatie: Uw rol in het beleggingsproces begrijpen.)
Investeringsproces en acties
Managers moeten bij het ontwikkelen van hun beleggingsproces enkele 'algemene regels' vaststellen die deze zinvol maken. Velen houden zich aan de richtlijnen van het CFA Institute. Hoewel het CFA-instituut geen juridisch bestuursorgaan is, is het een professionele handelsorganisatie die veel invloed heeft op de professionele beleggingsgemeenschap. Het CFA Institute biedt een professionele gedragscode van Asset Manager die zes richtlijnen bevat met betrekking tot het beleggingsproces en acties van managers:
1. Managers moeten redelijke zorgvuldigheid en voorzichtigheid in acht nemen bij het beheren van activa van klanten . Met andere woorden, beleggingsbeheerders moeten onderzoek en analyse uitvoeren en beslissingen nemen die logisch zijn voor de klant op basis van hoe de manager heeft ingestemd met het beheer van de portefeuille van de klant.
2. Managers mogen zich niet bezighouden met praktijken die bedoeld zijn om prijzen te vervalsen of het handelsvolume kunstmatig op te drijven met de bedoeling marktdeelnemers te misleiden . Dit betekent dat managers geen valse geruchten of misleidende informatie over een beveiliging kunnen verspreiden. Evenmin kunnen managers een grote positie in een beveiliging kopen om de prijs te manipuleren of in illiquide aandelen handelen aan het einde van een kwartaal om de prijs van het effect te verhogen, zodat de prijs hoger lijkt wanneer ze hun posities aan klanten melden. Hoewel veel van deze acties misschien moeilijk te bewijzen zijn, met name vanwege het toegenomen handelsvolume en de volatiliteit die wordt toegeschreven aan hoogfrequente handel, vanuit ethisch oogpunt, moet het proces van de activamaniër dit soort activiteiten uitsluiten.
3. Managers moeten eerlijk en objectief omgaan met alle klanten bij het verstrekken van beleggingsinformatie, het doen van beleggingsaanbevelingen of het nemen van beleggingsacties . Cliënten moeten er zeker van zijn dat ze op dezelfde manier worden behandeld, dat geen enkele andere klant een voorkeursbehandeling krijgt die een negatieve invloed kan hebben op zijn portfolio. Er zijn echter bepaalde gevallen waarin een manager meer premium diensten of producten kan aanbieden aan een selecte groep van klanten (bijvoorbeeld op basis van het beheerde niveau van activa), maar die manager moet deze regelingen bekendmaken en beschikbaar maken voor iedereen geschikte klanten.
4. Managers moeten een redelijke en adequate basis hebben voor investeringsbeslissingen . Deze bepaling raakt met name de kern van het beleggingsproces. Managers kunnen niet willekeurig investeringen in de portefeuille van een klant selecteren zonder een "redelijke en toereikende basis". "Het beleggingsproces moet zodanig zijn ontworpen dat de beheerder de investeringsmogelijkheid redelijkerwijs kan analyseren, hetzij met behulp van fundamentele of technische analyse, om een goed geïnformeerde, goed geïnformeerde beleggingsbeslissing te formuleren, en die aannames en risico's in verband met de tijdigheid in overweging neemt van informatie, het type instrument en de objectiviteit en onafhankelijkheid van onderzoek door derden (bijvoorbeeld Wall Street-onderzoek).
5. Managers hoeven alleen beleggingsacties te ondernemen die consistent zijn met de aangegeven doelstellingen en beperkingen van die portefeuille en zorgen voor adequate toelichtingen en informatie, zodat beleggers kunnen overwegen of voorgestelde wijzigingen in de beleggingsstijl of -strategie voldoen aan hun investeringsbehoeften . Het beleggingsproces van de manager moet worden gevolgd en klanten moeten erop kunnen vertrouwen dat managers trouw blijven aan hun doelstellingen. Managers kunnen echter ook een zekere mate van flexibiliteit krijgen om te profiteren van verschillende marktsituaties, maar zij moeten deze beslissingen communiceren met klanten. Communicatie zou op regelmatige basis moeten plaatsvinden, vooral wanneer managers afwijken van hun aangegeven strategie. Het is van cruciaal belang om klanten goed geïnformeerd te houden en te kunnen bepalen of de aangepaste strategie aan hun verwachtingen voldoet.
6. Managers moeten de beleggingsdoelstellingen van de klant evalueren en begrijpen. Managers moeten de doelstellingen van de klant begrijpen om gepaste maatregelen te nemen namens de klanten. Dit gebeurt meestal in een Investment Policy Statement (IPS), waarin wordt gekeken hoeveel risico klanten willen of kunnen dragen, verwachte rendementsdoelstellingen, tijdsduur tot de activa nodig zijn, korte en lange termijn geldbehoeften, verplichtingen ( bijv. autoleningen, hypotheken, enz.), fiscale gevolgen en alle wettelijke, regelgevende of andere unieke omstandigheden. De IPS, die jaarlijks wordt herzien of wanneer zich een verandering in de omstandigheid voordoet (zoals een overlijden of pensionering), zal de beheerder helpen bij het kiezen van beleggingen die geschikt zijn voor de cliënt en tegelijkertijd bepalen hoe de prestaties van de manager zullen worden gemeten.(Zie voor meer informatie: Een voorbeeld van een verklaring over het beleggingsbeleid.)
De bottom line
Deze richtlijnen zijn mogelijk niet wettelijk verplicht, maar ze volgen meestal de geest van de wet met betrekking tot de investeringswet van 1940 en latere wettelijke en regelgevende vereisten. Wat nog belangrijker is, deze richtlijnen helpen bij het stellen van verwachtingen voor zowel de klant als de kribbe om een duidelijk begrip van doelen te krijgen en een plan op te stellen om deze op een eerlijke, ethische en voorzichtige manier te bereiken.