In 1970 vond een aantal belangrijke gebeurtenissen en wetten met betrekking tot het milieu plaats. In april van hetzelfde jaar vonden de viering van de aarde voor de eerste keer plaats. Het Amerikaanse Congres heeft ook de Nationale Wet inzake het milieubeleid (NEPA) aangenomen. In 1970 richtten de Verenigde Staten het Environmental Protection Agency (EPA) op en richtten ook de Occupational Safety and Health Administration (OSHA) op. Er zijn milieuwetten vastgesteld door de US die dateren van vóór 1970. Deze wetten zijn sindsdien echter geactualiseerd en uitgebreid, en ondergaan substantiële herontwikkelingen om te passen in moderne bedrijven en zakelijke praktijken. De manier waarop deze wetten worden gehandhaafd, is ook opgevoerd en heeft de manier waarop bedrijven opereren drastisch beïnvloed.

Milieuwetgeving gaat over verontreiniging van land, lucht, oppervlaktewater, grondwater en drinkwater. Bijna dagelijks moet elk bedrijf in Amerika te maken krijgen met een reeks milieuwetten die van invloed zijn op elk aspect van de bedrijfsvoering. Er zijn meer specifieke wetten op maat gemaakt voor verschillende industrieën en bepaalde bedrijven. Sommige bedrijven worden geconfronteerd met strengere beperkingen of moeten meer inspecties doorstaan. Er zijn ook beperkingen die van de ene staat tot de andere verschillen. In veel gevallen moeten nieuwe bedrijven vaak een milieueffectverklaring publiceren waarin wordt uiteengezet hoe hun bedrijven het milieu beïnvloeden. Bedrijven die zich bezighouden met de productie of het transport van chemicaliën ondergaan enkele van de zwaarste beperkingen en supervisie.

Er is een uitgebreid aantal milieuwetgeving en uitvoerbare bevelen (EO's) die zijn aangenomen door het Congres en door de president van de VS De volgende informatie bevat enkele van de belangrijkste wetten en legt uit hoe bedrijven kan voldoen.

De Clean Air Act

De Clean Air Act (CAA) werd aangenomen in 1970. Het is een uitgebreide federale wet die verantwoordelijk is voor het reguleren van alle luchtemissies van mobiele en stationaire bronnen. Deze wet machtigde de EPA om de National Ambient Air Quality Standards (NAAQS) op te stellen. Deze normen worden gebruikt voor het reguleren van de uitstoot van gevaarlijke verontreinigende stoffen die bedrijven in de lucht vrijgeven. Ze zijn essentieel voor de bescherming van de volksgezondheid en de kwaliteit van de lucht. CAA is twee keer gewijzigd, in 1977 en 1990, om nieuwe data voor naleving vast te stellen om betere luchtkwaliteitscontrole te garanderen en NAAQS verder te implementeren en te bewaken met een grotere relevantie voor de huidige jaren.

De EPA voert regelmatig inspecties uit bij bedrijven van elke omvang die gebruikmaken van gevaarlijke verontreinigende stoffen die de lucht kunnen verontreinigen. Bedrijven met stapels die verontreinigende stoffen afgeven als een vorm van ventilatie, moeten zich houden aan emissietests.Veel bedrijven moeten nieuwe filters installeren om te voldoen aan de vereiste voor een maximaal percentage uitgestoten verontreinigingen. Bedrijven die regelmatig voertuigen gebruiken als onderdeel van hun activiteiten, kunnen het beste worden bediend door het aanschaffen van zuinige voertuigen of elektrische voertuigen. Dit vermindert de totale uitstoot waarvoor het bedrijf verantwoordelijk is en zorgt ervoor dat het voldoet aan de CAA-richtlijnen. Het is het beste om nalevingsrichtlijnen voor deze wet te herzien om richtlijnen efficiënt te volgen.

De Clean Water Act

De basisstructuur van de Clean Water Act (CWA) maakte gebruik van de basisstructuur van de Federal Water Pollution Control Act en ontwikkelde deze tot de CWA, die in 1972 in werking is getreden. Deze wet is verantwoordelijk voor het reguleren van de lozing van verontreinigende stoffen in de watervoorziening van de VS en voor het reguleren van de kwaliteitsnormen voor verontreiniging van oppervlaktewateren. Door deze wet heeft de EPA kwaliteitsnormen kunnen opstellen en implementeren voor de niveaus en soorten verontreinigende stoffen die vrijkomen in bevaarbare wateren en voor de verontreiniging van oppervlaktewater. Bedrijfspuntbronnen worden regelmatig gecontroleerd. Puntbronnen omvatten pijpen of sloten die door bedrijven worden gebruikt om verontreinigende stoffen af ​​te geven die waterbronnen kunnen verontreinigen. Bedrijven die verontreinigende stoffen afvoeren, moeten het EPA-vergunningenprogramma gebruiken en vergunningen verkrijgen om verontreinigende stoffen direct in bevaarbare of oppervlaktewaterbronnen vrij te maken.

De beste manier voor bedrijven om te voldoen aan deze wet is om het aantal chemicaliën en andere vervuilende stoffen die worden gebruikt in dagelijkse of reguliere operaties te verminderen. Als dergelijke nalevingen niet worden gedaan, is er aansprakelijkheid voor waterverontreiniging voor bedrijven die niet voldoen aan EPA en andere wettelijke normen.

De veilige drinkwaterwet

De veilige drinkwaterwet (SDWA) werd in 1974 ingesteld en aangenomen om de kwaliteit van het Amerikaanse drinkwater te handhaven. De wet richt zich primair op water bestemd voor consumptie of potentiële consumptie. Dit omvat boven- en ondergrondse bronnen. Wetswijzigingen in 1996 implementeerden strengere richtlijnen over minimumnormen die eerder door de EPA waren ontwikkeld.

Om te voldoen aan deze wet, heeft de wet vaak nieuwe filters nodig voor bronnen waar verontreinigende stoffen mogelijk bronnen van drinkwater kunnen beïnvloeden. Waterbehandelingsbedrijven moeten vaak het aantal chemicaliën verminderen dat in het behandelingsproces wordt gebruikt of de chemicaliën die worden gebruikt volledig veranderen.

De bottom line

Dit is een lijst van slechts drie van de vele wet- en regelgeving die bedrijven tegenkomen. En de normen en beperkingen waaraan elk bedrijf zich moet houden, variëren op basis van bedrijfstype, bedrijfstak en staat. Het is raadzaam voor de verantwoordelijke partijen van elk bedrijf om contact op te nemen met lokale EPA-autoriteiten om de specifieke normen en verwachtingen te verkrijgen waaraan hun bedrijven moeten voldoen.