Inhoudsopgave:
Op de kapitaalmarkten vinden transacties plaats tussen twee partijen: de plaats waar deelnemers een effect willen kopen of verkopen of een contract willen sluiten. De uitbreiding van de kapitaalmarkten tot een wereldwijde markt vanwege het internet, samen met de toename van financiële producten, heeft geleid tot meer mogelijkheden om wereldwijd handel te drijven, maar heeft ook het potentieel voor misstanden en acties vergroot die de integriteit van de hoofdstad vernietigen. markten. Het handhaven van de integriteit van de kapitaalmarkten is cruciaal voor kopers en verkopers om vrijwillig samen te komen: ze moeten erop kunnen vertrouwen dat de transactie eerlijk is en dat geen van beide partijen een voordeel of speciale toegang tot informatie heeft. Transacties moeten gebaseerd zijn op elke partij die haar huiswerk doet - due diligence en onderzoek uitvoeren. Informatie uit dat onderzoek is de basis waarop de beslissing tot kopen of verkopen is genomen. Beslissingen om andere redenen, zoals voorkennis hebben, zijn niet alleen oneerlijk, maar ook illegaal in veel regio's. De integriteit van de kapitaalmarkten wordt geschonden wanneer deelnemers frauduleuze of illegale middelen gebruiken als basis voor hun transactie. Het tast het vertrouwen in de markten aan en kan ertoe leiden dat beleggers ze ontwijken. Sinds de introductie van het web en de verspreiding van financieel nieuws, is de verspreiding van bedrijfsnieuws breder beschikbaar. Tezamen met Regulation Fair Disclosure (Reg FD) mogen beleggers nooit materiële informatie gebruiken die niet openbaar is om de basis te leggen voor beleggingsbeslissingen. Gelekte informatie moet onmiddellijk openbaar worden.
Materiaal en niet-openbaar
De woorden "materieel" en "niet-openbaar" worden vaak gebruikt bij het verwijzen naar handel met voorkennis. Volgens de professionele organisatie, CFA Institute, is 'Informatie is' 'materieel' als de bekendmaking ervan waarschijnlijk van invloed zou zijn op de prijs van een effect of als redelijke beleggers de informatie zouden willen kennen alvorens een beleggingsbeslissing te nemen. Met andere woorden, informatie is materieel als het de totale mix van informatie die momenteel beschikbaar is over een beveiliging aanzienlijk zou veranderen, op een manier die de prijs van de beveiliging zou beïnvloeden. "Niet-openbaar verwijst naar informatie die nog niet op grote schaal is verspreid, zoals op de website van een bedrijf, op een brancheconferentie, in een persbericht of via een aanvraag van een Securities Exchange Commission.
Integriteit van de kapitaalmarkt handhaven
Beleggers moeten begrijpen wat toelaatbaar is en wat niet is toegestaan om de integriteit van de kapitaalmarkten te waarborgen. Het bezitten van materiële niet-openbare informatie op zich is niet de vernietiging van de integriteit.Maar het "gebruik" van die informatie kan zijn. Het is bijvoorbeeld verboden om informatie te gebruiken om indirect effecten of obligaties te kopen. Indirect kopen kan plaatsvinden in de vorm van derivaten (swaps, opties of contracten), in beleggingsfondsen, exchange-traded funds of alternatieve beleggingen. Het gebruik van de informatie door een andere partij te vertellen en ervoor te zorgen dat deze op de informatie inwerkt, is ook niet toegestaan.
De aard of de inhoud van informatie is cruciaal om te bepalen of deze van materieel belang is of niet. Voorbeelden van belangrijke informatie zijn inkomsten, fusies en overnames, nieuwe producten en diensten, nieuwe wettelijke goedkeuringen of wijzigingen, verandering in management, faillissement en gerechtelijke procedures, en informatie met betrekking tot de verkoop, waaronder een paar. De bepaling van de materialiteit kan ook afhankelijk zijn van de bron van de informatie en hoe specifiek en tijdig deze is.
Op onderzoek gebaseerde investeringsbeslissingen zijn de sleutel tot het waarborgen van de integriteit van de kapitaalmarkten. Vaak zullen beleggers een mozaïektheorie samenstellen. Daar verzamelen en interpreteren beleggers verschillende stukjes informatie, verzamelen en ontcijferen de informatie op zo'n manier dat ze tot een conclusie komen die leidt tot een koop- of verkoopbeslissing. Zolang de informatie afkomstig is van openbare bronnen, kan een belegger elk gegeven dat hij verzamelt, gebruiken. Als een belegger zich bezighoudt met materiële, niet-openbare informatie, mag hij die informatie niet gebruiken om zijn beleggingsbeslissing te nemen. De kapitaalmarkten zijn efficiënt; ze zijn afhankelijk van accurate, tijdige en begrijpelijke communicatie van informatie. Maar zodra een informatie voordeel wordt behaald door één partij vanwege niet-openbare informatie, dan is de markt niet langer efficiënt en loopt de integriteit van de markt gevaar. Het is van cruciaal belang voor alle beleggers om hun onderzoek te documenteren en een routekaart te geven van hoe ze tot hun investeringsbeslissing komen in het geval hun transacties in twijfel worden getrokken.
De bottom line
De integriteit van de kapitaalmarkten moet voor alle beleggers van het allergrootste belang worden gehouden. Zonder het vertrouwen dat de kapitaalmarkten eerlijk zijn, zullen ze ophouden te bestaan. Deelnemers mogen geen materiële, niet-openbare informatie gebruiken bij hun investeringsbeslissingen; ze zouden eerder onderzoek moeten doen met mozaïektheorie om verschillende informatiebronnen samen te stellen om tot een investeringsconclusie te komen.
Vermogensbeheerder Ethiek: informatieverschaffing
Effectieve communicatie en onthullingen gaan een lange weg naar het versoepelen van de geest en het creëren van een duurzame en vertrouwenwekkende symbiotische relatie. Hier zijn de vier stappen om goede onthullingen te maken.
Vermogensbeheerder Ethiek: handelen met bekwaamheid en zorgvuldigheid
Managers moeten investeringsbeslissingen nemen op basis van hun persoonlijke beleggingsproces, dat op zijn beurt gebaseerd moet zijn op gedegen onderzoek en due diligence.
Wat zijn de SEC-regels met betrekking tot aandelensplitsing?
Leren wat SEC-regels regelen voor splitsingen van aandelen en het omkeren van aandelensplitsingen, en begrijpen welk type kennisgeving voorafgaand aan een aandelensplitsing moet worden gegeven.