Het is ongelukkig, maar woorden die vaak geassocieerd worden met geld en fortuin zijn 'cheat', 'stelen' en 'liegen'. Wie van ons heeft niet 'per ongeluk' twee biljetten van $ 500 van de Monopoly-bank genomen, of minstens één keer vergeten om $ 5 terug te betalen aan een vriend? De kans is groot dat je er nooit naar bent geroepen, omdat je vrienden je vertrouwden. Net zoals we onze vrienden vertrouwen, vertrouwen we in de investerende wereld. Investeren in een aandeel kost veel onderzoek, maar het vereist ook dat we veel aannames doen. We veronderstellen bijvoorbeeld dat de gerapporteerde inkomsten en inkomsten correct zijn en dat het management competent en eerlijk is, maar deze aannames kunnen desastreus zijn.

Zelfstudie: online-investeringen scams

Als u begrijpt hoe rampen in het verleden zijn gebeurd, kunt u beleggers in de toekomst hiertegen helpen. Met dat in het achterhoofd bekijken we enkele van de grootste gevallen van bedrijven die hun investeerders verraden. Sommige van deze gevallen zijn echt verbazingwekkend; probeer ze vanuit het standpunt van een aandeelhouder te bekijken. Helaas konden deze aandeelhouders niet weten wat er echt gebeurde, omdat ze werden misleid om te investeren.

ZZZZ Best Inc., 1986

Barry Minkow, de eigenaar van dit bedrijf, stelde dat dit tapijtreinigingsbedrijf uit de jaren 80 de 'General Motors of carpet cleaning' zou worden. Minkow leek een bedrijf van meerdere miljoenen te bouwen, maar dat deed hij door middel van valsemunterij en diefstal. Hij creëerde meer dan 10.000 valse documenten en verkoopbewijzen, zonder dat iemand iets vermoedde.

Hoewel zijn bedrijf een complete fraude was, ontworpen om accountants en beleggers te misleiden, schoot Minkow meer dan $ 4 miljoen uit om een ​​kantoorgebouw in San Diego te verhuren en te renoveren. ZZZZ Best ging in december 1986 naar de beurs en bereikte uiteindelijk een marktkapitalisatie van meer dan $ 200 miljoen. Verbazingwekkend genoeg was Barry Minkow op dat moment nog maar een teenager! Hij werd veroordeeld tot 25 jaar gevangenisstraf.

Centennial Technologies Inc., 1996

In december 1996 meldde Emanuel Pinez, de CEO van Centennial Technologies, en zijn management dat het bedrijf $ 2 miljoen aan inkomsten verdiende van pc-geheugenkaarten. Het bedrijf verscheepte echter echt fruitmanden naar klanten. De werknemers creëerden vervolgens valse documenten om te verschijnen alsof ze de verkoop registreerden. De aandelen van Centennial stegen met 451% naar $ 55. 50 per aandeel op de New York Stock Exchange (NYSE).

Volgens de Securities and Exchange Commission (SEC), tussen april 1994 en december 1996, overdreef Centennial zijn inkomsten met ongeveer $ 40 miljoen. Verbazingwekkend genoeg rapporteerde het bedrijf een winst van $ 12 miljoen, terwijl het echt ongeveer $ 28 miljoen verloor. De voorraad dook naar minder dan $ 3. Meer dan 20.000 beleggers verloren bijna al hun investeringen in een bedrijf dat ooit als een lieveling van Wall Street werd beschouwd.

Bre-X Minerals, 1997

Dit Canadese bedrijf was betrokken bij een van de grootste stock-swindles in de geschiedenis. Het Indonesische goudbezit, dat naar verluidt meer dan 200 miljoen ounces bevatte, zou de rijkste goudmijn ooit zijn geweest. De aandelenkoers voor Bre-X steeg omhoog naar een piek van $ 280 (gecorrigeerd voor splitsing), waardoor miljonairs 's nachts van de gewone mensen verdwijnen. Op het hoogtepunt had Bre-X een marktkapitalisatie van $ 4. 4 miljard.

Het feest eindigde op 19 maart 1997, toen de goudmijn frauduleus bleek te zijn en de aandelen kort daarna naar penny's tuimelden. De grootste verliezers waren het overheidsfonds in Quebec, dat $ 70 miljoen verloor, het Ontario Teachers 'Pension Plan, dat $ 100 miljoen verloor, en de Ontario Municipal Employees' Retirement Board, die $ 45 miljoen verloor.

Enron, 2001

Voorafgaand aan dit debacle was Enron, een in Houston gevestigd bedrijf dat energie verhandelt, op basis van omzet het zevende grootste bedrijf in de VS Door middel van enkele vrij gecompliceerde boekhoudpraktijken waarbij shell-bedrijven werden gebruikt, Enron was in staat om honderden miljoenen schulden af ​​te houden van zijn boeken. Hierdoor werden beleggers en analisten voor de gek gehouden door te denken dat dit bedrijf fundamenteler stabiel was dan het in werkelijkheid was. Daarnaast hebben de Shell-bedrijven, geleid door Enron-managers, fictieve inkomsten geboekt, waarbij ze in essentie één dollar aan omzet optekenden, waardoor er ongelooflijke winstcijfers ontstonden.

Uiteindelijk is het ingewikkelde web van bedrog ontrafeld en daalde de koers van het aandeel van meer dan $ 90 naar minder dan 70 cent. Toen Enron viel, nam het Arthur Andersen mee, het vijfde toonaangevende accountantskantoor ter wereld. Andersen, de auditor van Enron, implodeerde in feite nadat David Duncan, de hoofdauditor van Enron, de vernietiging van duizenden documenten bestelde. Het fiasco bij Enron maakte de term 'kook de boeken' opnieuw een huishoudelijke term.

WorldCom, 2002

Niet lang na de ineenstorting van Enron werd de aandelenmarkt opgeschrikt door een ander boekhoudschandaal van een miljard dollar. Telecommunicatie-gigant WorldCom kwam onder vuur te liggen na weer een nieuw exemplaar van een aantal serieuze 'kookboeken'. WorldCom registreerde bedrijfskosten als investeringen. Blijkbaar vond het bedrijf dat kantoorpennen, potloden en papier een investering waren in de toekomst van het bedrijf en daarom de kosten van deze items over een aantal jaren als last (of geactiveerd) hebben.

In totaal $ 3. 8 miljard aan normale bedrijfskosten, die allemaal moeten worden geregistreerd als uitgaven voor het fiscale jaar waarin ze zijn gemaakt, werden behandeld als investeringen en werden gedurende een aantal jaren geregistreerd. Deze kleine boekhoudtruc was een grove overdrijving van de winst voor het jaar waarin de uitgaven werden gedaan; in 2001 rapporteerde WorldCom een ​​winst van ongeveer $ 1. 3 miljard. In feite werd het bedrijf steeds minder winstgevend. Wie heeft het meest te lijden gehad in deze deal? De werknemers; tienduizenden van hen verloren hun baan. De volgende die het verraad voelden, waren de investeerders die moesten letten op de bloedstollende ondergang van de aandelenkoers van WorldCom, want die kelderde van meer dan $ 60 naar minder dan 20 cent.

Tyco International (NYSE: TYC), 2002

Nu WorldCom het beleggersvertrouwen al had geschokt, zorgden de directieleden van Tyco ervoor dat 2002 een onvergetelijk jaar zou worden voor aandelen. Vóór het schandaal werd Tyco beschouwd als een veilige blue chip-investering, die elektronische componenten, gezondheidszorg en veiligheidsapparatuur vervaardigde. Tijdens zijn regeerperiode als CEO, Dennis Kozlowski, die door BusinessWeek werd gerapporteerd als een van de top 25 bedrijfsmanagers, hordes hordes geld van Tyco overgeheveld in de vorm van niet-goedgekeurde leningen en frauduleuze aandelenverkopen. Samen met CFO Mark Swartz en CLO Mark Belnick ontving Kozlowski $ 170 miljoen in leningen zonder rente, zonder toestemming van de aandeelhouders. Kozlowski en Belnick hebben afspraken gemaakt om 7. 5 miljoen aandelen van ongeautoriseerde Tyco-aandelen te verkopen voor een gerapporteerde $ 450 miljoen. Deze fondsen werden uit het bedrijf gesmokkeld, meestal vermomd als executive bonussen of voordelen. Kozlowski gebruikte het geld om zijn weelderige levensstijl te bevorderen, waaronder een handvol huizen, een berucht douchescherm van $ 6.000 en een verjaardagsfeestje van $ 2 miljoen voor zijn vrouw. Begin 2002 begon het schandaal langzaam te ontrafelen en de aandelenkoers van Tyco kelderde bijna 80% in een periode van zes weken. De leidinggevenden ontsnapten vanwege een ministrale aan hun eerste hoorzitting, maar werden uiteindelijk veroordeeld en veroordeeld tot 25 jaar cel.

HealthSouth (NYSE: HLS

HLSHealthsouth Corp47 94-0.83% Created with Highstock 4. 2. 6 ), 2003 Het administreren van grote bedrijven kan een moeilijke taak zijn, vooral wanneer je baas je opdracht geeft om winstrapporten te vervalsen. Eind jaren negentig begon CEO en oprichter Richard Scrushy werknemers te instrueren de inkomsten te verhogen en het netto-inkomen van HealthSouth te overschatten. In die tijd was het bedrijf een van Amerika's grootste dienstverleners in de gezondheidszorg, groeide het snel en verwierf het een aantal andere aan gezondheidszorg gerelateerde bedrijven. Het eerste teken van problemen kwam opgedoken eind 2002 toen Scrushy naar verluidt HealthSouth-aandelen verkocht ter waarde van $ 75 miljoen, voorafgaand aan het vrijgeven van een winstverlies. Een onafhankelijk advocatenkantoor concludeerde dat de verkoop niet rechtstreeks verband hield met het verlies, maar beleggers hadden de waarschuwing moeten nemen.

Het schandaal ontplooide zich in maart 2003, toen de SEC aankondigde dat HealthSouth de inkomsten overdreef met $ 1. 4 miljard. De informatie kwam aan het licht toen CFO William Owens, in samenwerking met de FBI, Scrushy opnam over de fraude. De gevolgen waren snel, want de aandelen vielen op een dag van 20 dollar tot 45 dollarcent. Verbazingwekkend was dat de CEO werd vrijgesproken van 36 tellingen van fraude, maar later werd veroordeeld op beschuldiging van omkoping. Blijkbaar regelde Scrushy politieke bijdragen van $ 500.000, zodat hij een plaats op de regelkamer van het ziekenhuis kon verzekeren.

Bernard Madoff, 2008

Bernard Madoff, voormalig voorzitter van de Nasdaq en oprichter van het marktmakende bedrijf Bernard L. Madoff Investment Securities, ging voor wat een ongemakkelijke kerst zou kunnen zijn, binnengelaten door zijn twee zonen en gearresteerd op 11 december 2008 voor het naar verluidt uitvoeren van een Ponzi-regeling.De 70-jarige hield zijn verlies aan hedgefondsen verborgen, door vroege investeerders te betalen met geld van anderen. Dit fonds boekte consequent een winst van 11% elk jaar gedurende 15 jaar. De veronderstelde strategie van het fonds, die werd verstrekt als reden voor deze consistente rendementen, was het gebruik van eigen optionele kragen die bedoeld zijn om de volatiliteit te minimaliseren. Deze regeling heeft beleggers van ongeveer $ 50 miljard gedupeerd.

De bottom line

Het ergste van deze zwendel, is dat je nooit weet totdat het te laat is. Degenen die veroordeeld zijn voor fraude, kunnen meerdere jaren in de gevangenis zitten, wat op zijn beurt investeerders / belastingbetalers nog meer geld kost. Deze oplichters kunnen een leven lang vuilnis plukken en komen niet eens in de buurt van het terugbetalen van diegene die hun fortuin verloren hebben. De SEC werkt om dergelijke oplichting te voorkomen, maar met duizenden openbare bedrijven in Noord-Amerika is het bijna onmogelijk om ervoor te zorgen dat de ramp nooit meer toeslaat.

Is er een moraal voor dit verhaal? Zeker. Investeer altijd met zorg en diversifieer, diversificeer, diversifieer. Het behoud van een goed gediversifieerde portefeuille zorgt ervoor dat dergelijke gebeurtenissen u niet van de weg raken, maar in plaats daarvan slechts verkeersdrempels blijven op uw weg naar financiële onafhankelijkheid. Zie

De sleuth-in-schandaalvoorraad spelen voor meer informatie.