Inflatie, het tempo van prijswijzigingen voor een pakket goederen en diensten, is een van de meest verwachte indicatoren om de algehele gezondheid van een economie te meten. Een lage en stabiele inflatie wordt het vaakst gevonden in gezond groeiende economieën met een goed monetair beleid. Aan de andere kant verminderen op hol geslagen inflatoire omgevingen de koopkracht van de spaargelden van particulieren aanzienlijk, terwijl deflatie een aanwijzing is voor een economische vertraging. Economen en beleidsmakers werken nauw samen met centrale banken om optimale openmarkttransacties en monetaire-beleidsaanpassingen te coördineren die een stabiele inflatie op lange termijn bevorderen.

Als de inflatie hoog is, verhogen centrale banken de rentevoeten om de economische groei en de aanhoudende vraag naar fondsen te beperken. Evenzo zal deflatie, of periodes van dalende prijzen, vaak een toename van de geldhoeveelheid forceren, omdat overheden proberen de economie te stimuleren. Voor beleggers is inflatie een uiterst nuttige maatstaf, omdat deze kan worden gebruikt als een leidende indicator om te speculeren over de toekomstige richting van de rentetarieven. Doorgaans hebben rentetarieven een negatieve correlatie met marktrendementen.

Wat is PPI?
De consumentenprijsindex (CPI) is de meest genoemde maatstaf voor inflatie. Deze meetwaarde meet de prijsverandering van een mandje met goederen en diensten vanuit het perspectief van de consument. Vaak over het hoofd gezien, kan de Producent Prijs Index (PPI) ook worden gebruikt om de snelheid van de verandering in prijzen te beoordelen. Volgens het Bureau of Labor Statistics (BLS), de overheidsinstantie die PPI-gegevens verzamelt en deze maandelijks vrijgeeft, meet de PPI "de gemiddelde verandering in de loop van de tijd in de verkoopprijzen die de binnenlandse producenten ontvangen voor hun output."

De PPI is enigszins vergelijkbaar met de CPI, met uitzondering van het feit dat het kijkt naar stijgende prijzen vanuit het perspectief van de producent in plaats van de consument. Terwijl de CPI kijkt naar de uiteindelijke prijzen gerealiseerd door consumenten, doet de PPI een stap achteruit en bepaalt de verandering in de outputprijzen waarmee de producenten te maken hebben. De verschillen tussen de twee prijzen zijn gebaseerd op factoren zoals verkoopbelastingen en markups wanneer producten door de verschillende stadia van de supply chain gaan.

Hoe het is gemeten
Er zijn drie basismetingen van PPI die zijn gebaseerd op de verschillende stadia van verwerking; de index kan worden gemeten op ruwe, tussen- en eindproducten. Ruwe goederen, gemeten door de PPI Commodity Index, weerspiegelt de veranderende kosten van grondstoffen zoals ijzererts, aluminium basisafval, sojabonen en tarwe. De PPI-verwerkingsindex volgt de prijswijzigingen van goederen in de tussenstadia van de productie. In deze index zijn producten opgenomen zoals geraffineerde suikers, leer, papier en basischemicaliën.Kern PPI verwijst naar de index van gereed product en is over het algemeen waarnaar economen verwijzen wanneer naar de producentenprijsindex wordt verwezen. Schoeisel, zeep, banden en meubels behoren tot de items die zijn opgenomen in de kern-PPI.

PPI kan ook worden opgesplitst in algemene categorieën van input- en outputmaatregelen die de mate van prijsverandering weerspiegelen waarvoor consumenten respectievelijk hun producten kopen en verkopen.

Wanneer kern-PPI wordt berekend, worden vluchtige items zoals energie- en voedselprijzen uitgesloten van de kernberekening. Hoewel deze weglatingen de algehele nauwkeurigheid van de index verminderen, worden hun prijzen sterk beïnvloed door tijdelijke onevenwichtigheden tussen vraag en aanbod waardoor de index moeilijk op lange termijn kan worden vergeleken. Gelukkig houdt de BLS de prijswijzigingen voor veel van deze ontbrekende componenten bij, zodat geïnteresseerde analisten de indexwaarden kunnen herberekenen met inbegrip van voedsel- en energie-inputs.

Nadat de prijswijzigingen werden vergeleken met die in 1982, die als basisjaar voor de index dienen (waarde = 100), wordt de totale waarde van de PPI berekend op basis van een gewogen gemiddelde. De gewichten worden bepaald door het relatieve belang van de componenten in termen van hun aandeel in de totale nationale output. Plastic flessen en residentiële smeermiddelen hebben bijvoorbeeld een veel groter bijbehorend gewicht dan kaarsen of paraplu's. Het cumulatieve gewicht van de duizenden items in de "basket" is maximaal 100%.

In februari 2011 begon de BLS te experimenteren met verbeteringen aan de verwerkingsindex van het stadium. Na aanvankelijk alleen te zijn gericht op de prijsveranderingen van intermediaire verwerkte en onverwerkte goederen, begon de analyse ook de escalerende kosten van diensten en bouwactiviteiten te volgen.

Waarom PPI belangrijk is
Inflatie is waarschijnlijk de op een na meest bekeken indicator na werkloosheidsgegevens, omdat het beleggers helpt de toekomstige richting van het monetaire beleid af te leiden. De kern-PPI kan meerdere rollen vervullen bij het verbeteren van investeringsbeslissingen, omdat deze kan dienen als een leidende indicator voor CPI. Wanneer producenten geconfronteerd worden met inputinflatie, worden die stijgende kosten doorberekend aan de retailers en uiteindelijk aan de consument.

Bovendien presenteert PPI het inflatiebeeld vanuit een ander perspectief dan CPI. Hoewel veranderingen in consumentenprijzen belangrijk zijn voor consumenten, kan het volgen van PPI het mogelijk maken om de oorzaak van de wijzigingen in de CPI te bepalen. Als CPI bijvoorbeeld veel sneller stijgt dan PPI, zou een dergelijke situatie erop kunnen wijzen dat andere factoren dan de inflatie ervoor kunnen zorgen dat detailhandelaren hun prijzen verhogen. Als CPI en PPI echter samen toenemen, kunnen detailhandelaren eenvoudigweg proberen hun operationele marges te behouden.

Economen kunnen ook de toekomstige verplaatsing van de eindproductenindex voorspellen door de tussenindex te bewaken en de richting van de tussenindex kan worden bepaald door de ruwe index te analyseren. In essentie kunnen de gegevens die zijn verkregen door het volgen van de downhill-indicatoren, die gericht zijn op grondstoffen, worden gebruikt om de oplopende kernindicatoren te voorspellen.De PPI van afgewerkte producten geeft een indruk van de verwachte CPI-beweging. Wanneer bedrijven hogere inputkosten ervaren, worden die kosten uiteindelijk doorberekend aan de volgende kopers in het distributienetwerk. Deze bedrijven zullen dan hogere prijzen in rekening brengen voor eindproducten die worden afgeleverd op winkellocaties. Hoewel bedrijven in de hele supply chain doorgaans hun inputkosten afdekken, zullen uiteindelijk hogere prijzen worden gerealiseerd zodra de contracten met een vaste prijs aflopen.

Er is bijna een perfecte correlatie tussen CPI en PPI.

De bottom line
Door de PPI-trends te volgen, kunnen consumenten en beleggers onverwachte veranderingen in de inflatie voorkomen. De inflatie is minder dramatisch dan een crash, maar kan desastreuzer zijn voor uw portefeuille.