a:

In 1715 was Frankrijk in wezen insolvabel als een natie. Hoewel de belastingen tot extreem hoge niveaus werden verhoogd, was het gat dat de oorlog in de Franse schatkist had achtergelaten te diep. Frankrijk begon zijn uitstaande schuld in gebreke te blijven en de waarde van zijn goud- en zilvervaluta zweepte toen mensen vreesden voor de toekomst van de natie. Frankrijk wendde zich tot John Law om zijn problemen op te lossen. De wet was een Schotse ballingschap - hij vermoordde een man in een zwaardduel - wiens talenten in zowel gokken als financiën hem groot gewicht met de overheid gaven. De wet dacht dat de onvoorspelbare voorziening van goud en zilver de economie eerder vertraagde dan een echt economisch probleem. Door over te schakelen naar papier, redeneerde hij, kon meer geld worden uitgegeven en zou de handel versnellen. Hij creëerde een bank die deposito's in munten nam, maar gaf leningen en opnames op papier. De bank van Law bouwde zijn reserves op via een aandelenuitgifte en behaalde ook een goede winst door de financieringsbehoeften van de overheid aan te pakken.

AD:

De wet besloot om uit te breiden door de Mississippi Company over te nemen. Het bedrijf had een door de overheid gesteund monopolie op de handel met Frans Louisiana. Onder invloed van Law groeide de charterversie van het bedrijf uit met belastinginning en alle handel buiten Europa. De aandelenkoers nam toe en het bedrag dat nodig was om Mississippi-aandelen te kopen betekende dat er meer geld moest worden geprint.

Helaas wilden mensen goud en zilver wanneer ze winst namen. De wet sloot de verlossing in goud en zilver af om te voorkomen dat zijn reserves uitgeput raken. Hiermee werd de papieren valuta van Frankrijk verwijderd van de goud- en zilverstandaard en op de aandelenprijsstandaard van de Mississippi Company gezet. De hoeveelheid papieren valuta die drijft, is nu vele malen hoger dan de feitelijke reserves van goud en zilver en hyperinflatie.

AD:

Wetend dat de aandelenkoers de rijkdom van beververschillen en goud in de Franse koloniën enorm overschatte, probeerde Law een gecontroleerde vertraging. Hij deprecieerde de valuta en de aandelen met de helft, maar de beslissing leidde tot een verkopende waanzin die de koers van het aandeel sterk deed dalen. De papieren valuta werd waardeloos en Law bevond zich opnieuw helemaal in ballingschap. Omdat het in hetzelfde jaar plaatsvond als de zeepbel in de Zuidzee, wordt de bubbel in de Mississippi vaak verward met zijn Britse tegenhanger. De Mississippi-bubbel is eigenlijk meer een blunder dan een echte speculatieve bubbel. (Lees voor meer informatie onze functie

Market Crashes: What are Crashes and Bubbles? )

AD:

Deze vraag werd beantwoord door Andrew Beattie.