Met pensioen gaan naar Florida is een Amerikaanse traditie die zo diep in het culturele weefsel is geweven als Chevrolets en appeltaart. The Sunshine State lonkt gepensioneerden met zijn kilometerslange kustlijn, het hele jaar door warm weer, overvloedige zonneschijn en golfbanen en tennisbanen in overvloed. Alsof het weer en het landschap niet groot genoeg zijn trekt, biedt Florida ook geen staat inkomstenbelasting en een kosten van levensonderhoud die verrassend laag is in vergelijking met andere strandparadijzen zoals Zuid-Californië.

Bejaardegemeenschappen stippelen de staat van de Panhandle tot de Keys, bijna allemaal barstend van de naden met enthousiaste senioren enthousiast over het beleven van hun gouden jaren in het paradijs. Echter, deze echte dorpen van gepensioneerden zijn allesbehalve homogeen. Pensioneringsgemeenschappen in Florida variëren van arbeidersklasse en bescheiden tot weelderig en extravagant. Hoewel de meerderheid van deze gemeenschappen Americana vertegenwoordigt, zij het op een gevorderde leeftijd, dienen bepaalde enclaves in Florida als een magneet voor de ultrarijken.

Miami Beach

Miami Beach heeft de rijkste postcode in het zuidoosten: 33109. Deze speeltuin voor de uber-richels heeft een verbluffend gemiddeld jaarinkomen ten noorden van $ 2 miljoen. Gepensioneerden zijn niet alleen verantwoordelijk voor de rijkdom van het gebied. Miami Beach blijft immens populair bij rijke beleggers, veel van hen zijn buitenlanders, maar degenen die het zich kunnen veroorloven om met pensioen te gaan in Miami Beach hebben het tijdens hun werkjaren goed gedaan.

Gepensioneerden die op zoek zijn naar een langzaam leven moeten Miami Beach verlaten. Het tempo is hectisch, de straten zijn voortdurend vastgelopen met verkeer, en net als New York slaapt de stad nooit. De bars en clubs die parallel lopen aan de kustlijn blijven net zo druk als 6 a. m. zoals bij 10 p. m. Voor actieve gepensioneerden met een robuust sociaal leven is Miami Beach zeker een kijkje waard, op voorwaarde dat je het kunt betalen.

Palm Beach

Gelegen aan de overkant van de Intracoastal Waterway van de veel grotere stad West Palm Beach, het eiland Palm Beach bestaat in een eigen wereld. Rijke publieke figuren zoals miljardair Donald Trump, voormalig burgemeester van New York, Rudolph Giuliani en de bestverkopende auteur James Patterson bezitten huizen in Palm Beach. Zelfs bewoners zonder bekende namen hebben geen gebrek aan rijkdom; vanaf 2015 bedraagt ​​het mediane jaarinkomen van de stad $ 125.000. Zelfs dat bedrag, dat meer is dan het drievoudige van het mediane gezinsinkomen in Amerika, komt neer op armoede voor veel wijken in Palm Beach. Grote delen van het eiland blijven onaantastbaar voor iedereen die geen multimiljonair is.

Palm Beach biedt niet het extravagante nachtleven van Miami Beach, en de bewoners geven er de voorkeur aan. Wat de stad te bieden heeft is boetieks van wereldklasse langs Worth Avenue, rustig wonen, diverse kilometers pittoreske openbare stranden en een criminaliteit die heel laag blijft dankzij een zeer waakzame lokale politie.

Key West

Een veelgehoorde misvatting over Key West is dat het dezelfde strandlevensstijl biedt als Miami Beach, Palm Beach en andere kustgemeenschappen in Florida. In feite is de kustlijn van Key West meestal rotsachtig en niet bevorderlijk voor typische strandactiviteiten. Voor gepensioneerden die houden van vissen en varen, echter, bieden weinig steden in Florida een meer ideale situatie dan Key West. De openluchtrestaurants en -bars aan Duval Street hebben als favoriete speelplaats gediend voor een lange lijst van beroemdheden, met name zanger Jimmy Buffett.

Wonen in Key West is verre van goedkoop en de gepensioneerden die op dit funky eiland afdalen, hebben vaak genoeg geld op hun naam staan. De mediaan van de woningprijs van Key West in 2013 bedroeg meer dan $ 500.000, en dat aantal stijgt snel, terwijl Florida nog steeds uit de huizenmars van de late jaren 2000 stapt. Genietend van Key West tot zijn volledige potentieel betekent ook het bezitten van een vissersboot en ergens om het te dokken, uitgaven die onbetaalbaar zijn voor de gemiddelde gepensioneerde.