Exchange-traded funds, of ETF's, zijn aanzienlijk fiscaal efficiënter dan beleggingsfondsen. Dit is voornamelijk te wijten aan de verschillen in structuur tussen de twee beleggingen en de verschillende manier waarop deze twee beleggingsinstrumenten worden verhandeld.

De grondbeginselen van belastingheffing voor beleggingsfondsen of ETF's is dat als ze in waarde stijgen, een belegger een winst realiseert, er dan een meerwaarde wordt gecreëerd en belastingen verschuldigd zijn. Sommigen overdrijven de zaak voor ETF's en praten erover alsof ze belastingvrij zijn. Dat is niet het geval. De overheid wil nog steeds een deel van alle gerealiseerde meerwaarden realiseren, hetzij door een stijging van de intrinsieke waarde, hetzij door de intrinsieke waarde, of door dividenden die mogelijk worden ontvangen. Uiteraard worden kapitaalwinsten uitgesteld tot het moment van pensionering als het beleggingsfonds of de ETF's van een belegger worden gekocht en verkocht in een door de werkgever gesponsord pensioenplan, zoals een 401 (k) of een individuele pensioenrekening of IRA.

Er blijft echter een duidelijk belastingvoordeel voor ETF-beleggers dat wordt onthuld door een statistische basisanalyse. In de periode van 2000 tot 2010 produceerde het gemiddelde op kleine kapitalisatie gebaseerde gemeenschappelijke beleggingsfonds aan de aandeelhouders meerwaarden die ongeveer gelijk waren aan 7% van de NAV. Over hetzelfde tijdsbestek heeft een vergelijkbare small-cap-gefocuste ETF alleen kapitaalwinsten uitgekeerd gelijk aan ongeveer 0,02% van de intrinsieke waarde. Dit is een enorm verschil en vertegenwoordigt een enorm verschil in overeenkomstige belastingverplichtingen.

ETF's en belastingefficiëntie

Een van de belangrijkste redenen waarom ETF's fiscaal efficiënter zijn, is omdat ze over het algemeen minder belastbare gebeurtenissen creëren dan de meeste beleggingsfondsen. De overgrote meerderheid van ETF's verkoopt alleen posities wanneer de elementen waaruit de onderliggende index bestaat, veranderen. Een aanzienlijk lagere omloopsnelheid van de portefeuille betekent aanzienlijk minder belastbare winstaantallen. Sommige actief verhandelde gemeenschappelijke beleggingsfondsen hebben een omzetpercentage van meer dan 100%. Daarentegen is de gemiddelde omloopsnelheid voor een ETF minder dan 10%.

Met betrekking tot dit aspect van ETF's versus beleggingsfondsen, kunnen ETF's die gericht zijn op het weerspiegelen van de prestaties van gespecialiseerde, niet-traditionele indexen of zijn opgebouwd met behulp van eigen criteria voor portefeuilleselecties, met name hogere omzetsnelheden hebben. De omzet is echter naar alle waarschijnlijkheid nog steeds lager dan het gemiddelde voor beleggingsfondsen.

Een fundamenteel structureel verschil

Het voornaamste verschil in belastingefficiëntie vloeit voort uit de fundamenteel verschillende manier waarop ETF's zijn gestructureerd, of het specifieke type beleggingsactiva dat ze hebben vergeleken met beleggingsfondsen. Een van de belangrijkste structurele verschillen is dat ETF's worden verhandeld op beurzen, net als individuele aandelen, worden beleggingsfondsaandelen rechtstreeks gekocht van en rechtstreeks verkocht aan het beleggingsfonds.Wat dit betekent voor een individu dat in een beleggingsfonds belegt, is dat de keuzes en acties van zijn mede-fondsbeleggers van invloed kunnen zijn op de eigen belastingplicht van het individu. Dit is niet waar voor ETF's. De manier waarop dit gebeurt is als andere beleggers in het beleggingsfonds beslissen om een ​​substantieel aantal aandelen te verkopen of terug te betalen, de kans is groot dat de fondsbeheerder gedwongen wordt een deel van de aandelen van het beleggingsfonds te verkopen om voldoende contanten te hebben om de aandelen te betalen verlost worden. Deze verkoop van portefeuillebeleggingen heeft hoogstwaarschijnlijk tot gevolg dat een bepaald niveau van meerwaarden wordt gerealiseerd en die winsten worden vervolgens doorgegeven aan aandeelhouders die aansprakelijk zijn voor de belastingen die verschuldigd zijn op de gerealiseerde winsten.

ETF-aandelen werken niet zo. ETF-aandelen worden eenvoudigweg heen en weer verhandeld, via een uitwisseling, tussen individuele aandeelhouders. Daarom is het niet nodig om een ​​deel van de posities van de ETF te liquideren om verkopers van aandelen in ETF-fondsen te betalen, en dus worden geen meerwaarden behaald. Dit is een andere manier waarop ETF's functioneren, waardoor minder belastbare evenementen worden gecreëerd.

Phantom Mutual Fund winsten

Een ander fiscaal nadeel voor beleggingsfondsen vloeit voort uit wat wordt aangeduid als 'spookwinsten'. Phantom winsten doen zich voor wanneer een belegger toevallig beleggingsfondsaandelen koopt vlak voordat de fondsbeheerder een groot deel van de fondsbeleggingen verkoopt. In een actief beheerd beleggingsfonds kan de fondsbeheerder ervoor kiezen om alle aandelen van het fonds te verkopen in een aandeel dat in prijs aanzienlijk is gestegen ten opzichte van de oorspronkelijke aankoopprijs van het fonds. Dit kan gebeuren omdat de fondsbeheerder het uiterlijk van het rendement van het fonds vlak voor een verslagperiode wil verbeteren of omdat de beheerder van mening is dat het aandeel zijn opwaartse potentieel heeft benut. In elk geval creëert de verkoop meerwaarden en resulterende belastingverplichtingen voor aandeelhouders van fondsen. Voor aandeelhouders die al geruime tijd in het fonds hebben belegd, kan de winst in de NIW van hun aandelen sinds de aankoop van het fonds de resulterende belastingplicht meer dan goedmaken. Nieuwere aandeelhouders die pas onlangs in het fonds hebben gekocht, ondervinden echter de ongelukkige omstandigheid dat zij worden belast op winsten die hen weinig of geen voordeel opleveren. Dus de term, phantom winsten.

Ook dit gebeurt niet met beleggers in aandelen van ETF's. Vanwege de manier waarop ETF's werken, worden de effecten in de ETF-portefeuille "in natura" uitgewisseld voor fondsaandelen en worden nieuwe fondsaandelen gecreëerd door middel van een uitwisseling in natura voor effecten. Zo worden effecten regelmatig tegen lage kosten geretourneerd en op basis van hogere kosten ontvangen. Wanneer effecten worden verkocht om opnieuw in evenwicht te worden gebracht met een veranderende index, vertaalt zich dit, althans officieel, in een lager winstresultaat en dus een lager bedrag aan belastbare meerwaarde dan het geval is voor een beleggingsfonds dat zich bezighoudt met in essentie hetzelfde type transactie.

Beleggers dienen op te merken dat het ETF-belastingvoordeel, hoewel nog steeds aanzienlijk, doorgaans lager is voor vastrentende ETF's, omdat dergelijke ETF's doorgaans hogere omzetsnelheden hebben en meer aflossingen die belastbare gebeurtenissen creëren dan het geval is bij op aandelen gebaseerde ETF's.

Financiële analisten wijzen erop dat ETF's extra voordelen bieden ten opzichte van beleggingsfondsen als een beleggingsinstrument dat verder gaat dan alleen belastingvoordelen. Een bijkomend voordeel is transparantie. ETF-holdings kunnen van dag tot dag vrij worden bekeken, terwijl beleggingsfondsen hun participaties slechts eenmaal per kwartaal bekendmaken. Een ander belangrijk voordeel van ETF's is grotere liquiditeit. ETF's kunnen de hele dag door worden verhandeld, maar beleggingsfondsaandelen kunnen alleen aan het einde van een handelsdag worden gekocht of verkocht. Dit kan een aanzienlijke impact hebben voor een belegger wanneer er een substantiële daling of stijging van de marktprijzen is aan het einde van de handelsdag. Een laatste voordeel is over het algemeen lagere kostenratio's. De gemiddelde kostenratio voor een ETF is minder dan de helft van de gemiddelde kostenratio voor beleggingsfondsen.