Bedrijfsobligaties en het belang van convenanten

In elke bedrijfsobligatie of ander beveiligingscontract zullen er altijd clausules, convenanten en aanvullende overeenkomsten zijn die bedoeld zijn als juridische en economische waarborgen voor de leningsovereenkomst die de twee partijen aangaan, in het bijzonder gevestigd voor de bescherming van de geïnvesteerde gelden van de geldschieters. Deze convenanten zijn secundaire verplichtingen die verder gaan dan de terugbetaling en rente die doorgaans worden betaald aan de uitgever van de bedrijfsobligatie. Het is zeer belangrijk dat een investeerder, particulier of institutioneel, zich vertrouwd maakt met de specifieke convenantclausules bij het beleggen in dit type vastrentende waarden. Deze clausules zijn meestal bedongen om vooraf te bepalen welke schending van dergelijke contracten door de lener / emittent eruit zou zien en wat de crediteur specifiek zou worden toegestaan ​​om een ​​dergelijke overtreding te compenseren. Er zijn doorgaans twee verschillende soorten convenanten, waaronder financiële convenanten (dit soort waarborgen hebben betrekking op vooraf gedefinieerde financiële maatstaven, cijfers en / of ratio's) en niet-financiële convenanten (deze zijn gekoppeld aan specifieke acties, wat een uitgever kan doen en kan niet doen, in plaats van cijfers en financiën).

AD:

De meest voorkomende soorten convenanten die worden aangetroffen in algemene voorwaarden voor bedrijfsobligaties zijn onder andere pari passu-clausules en negatieve toezeggingen, wijzigingen in de controle, dividendbeperkingen en uitbetalingsbeperkingen en wanbetalingen en kruisverhogingen -default clausules. Zonder in detail te treden, bekijken we in het volgende in het kort wat sommige van de gemeenschappelijke convenantclausules omvatten.

De pari-passu-clausule - Dit betekent dat betalingen voor toekomstige ongedekte effecten tijdens de duur van de ongedekte schuld geen prioriteit van deze bestaande schuld kunnen hebben. De emittent is in deze clausule uitdrukkelijk verplicht om dergelijke pro-ratabetalingen te doen op de bestaande schuldvorderingen

AD:

De negatieve pandgeving - Wanneer een negatieve pandgeving is gedaan, stemt de uitgevende instelling ermee in geen effecten aan toekomstige beleggers te verlenen tijdens de duur van een ongedekte bedrijfsobligatie. Een uitzondering hierop kan worden gemaakt als de emittent ook een voordeel kan produceren dat gelijk is aan de waarde van de niet-gedekte obligatie, in het voordeel van de crediteur.

Een zogenaamde change of control - Dit beschrijft een situatie waarbij de economische of wettelijke autoriteit / eigendom van een uitgevende instelling optreedt. Bijvoorbeeld wanneer een nieuwe partij meer dan 50% van de aandelen verwerft.

AD:

Uitbetalingsbeperkingen en dividendbeperkingen - Er kunnen beperkingen gelden voor de uitbetalingen die een emittent ook tijdens de looptijd van de obligatie kan doen. Vooraf gedefinieerde bedragen kunnen worden gespecificeerd op de balans van het kantoor; de verhoudingen moeten worden bewaard (de kapitaalratio kan bijvoorbeeld hoger zijn dan een bepaald percentage) of andere vergelijkbare beperkingen.Daarnaast kunnen er andere beperkingen gelden voor het bedrag dat de uitbetalingen niet mogen overschrijden. Ze kunnen bijvoorbeeld worden beperkt tot een totaal van de helft van de jaarlijkse winst van de emittent.

De cross-default-clausule - Indien opgenomen, verplicht deze clausule de emittent zich te houden aan alle verplichtingen die kunnen voortvloeien uit contracten met derden die bij de beveiliging zijn betrokken. Het zou in wezen van filialen en dochterondernemingen van de emittent vereisen dat zij zich houden aan de verplichtingen van het contract alsof zij de emittent waren.

Doel en juridische gevolgen

Er zijn typische clausules opgenomen in een lening die bedoeld is om de kredietgever te beschermen, in geval van ongunstige financiële ontwikkelingen voor de debiteur / verstrekker van een bedrijfsobligatiebeveiliging. Deze fungeren als vroege waarschuwingen voor een uitgevende instelling die misschien niet in staat is om hun financiële verplichtingen na te komen. Dergelijke clausules bepalen meestal dat ingeval de uitgevende instelling de overeenkomst schendt vanwege dergelijke negatieve financiële ontwikkelingen, de kredietgever het recht heeft om de voorwaarden van de leningovereenkomst te wijzigen om meer effecten toe te voegen of de rentevoet aan te passen ter compensatie van het extra risico dat zich heeft ontwikkeld. In sommige omstandigheden bevatten dergelijke clausules bepalingen voor beëindiging van de obligatie indien de kredietgever / crediteur dat wenst.

De bottom line

Het is zonder meer van het grootste belang dat particuliere of institutionele beleggers goed op de hoogte zijn van convenantclausules die in de bedrijfsobligatieovereenkomst bestaan ​​om te weten of en wanneer bepaalde activiteiten zullen worden uitgevoerd of om het tegendeel zal niet worden uitgevoerd. Deze contractueel vastgelegde secundaire verplichtingen en bindende garanties van de emittent van lener / bedrijfsobligaties kunnen van grote betekenis zijn voor de schuldeisers als bedongen clausules door de emittent worden geschonden gedurende de looptijd, deze omstandigheid leidt vervolgens tot de introductie van een specifieke, vooraf gedefinieerde gebeurtenis. In het geval dat een lener verplichtingen niet nakomt, zoals couponbetalingen, kunnen kredietverstrekkers / beleggers al dan niet tot op zekere hoogte worden beschermd. Zoals hierboven beschreven, zijn er twee soorten convenanten, financiële en niet-financiële convenanten. Het is duidelijk dat in het universum van bedrijfsobligaties de meeste convenantovereenkomsten betrekking hebben op voorwaarden in de financiële overeenkomst.