Een vergelijking tussen hoge rendementen van bedrijven en aandelen

Er zijn verschillende opties beschikbaar voor beleggers die op zoek zijn naar een sterk rendement op hun bedrijfsinvesteringen. Twee van de meest populaire beleggingsopties zijn aandelen en hoger renderende bedrijfsobligaties. Terwijl aandeleninvesteringen altijd beter presteren dan bedrijfsobligaties op portefeuilleniveau, zijn bijna alle financiële en beleggingsadviseurs het eens over de voordelen van diversificatie van uw beleggingen door te kiezen voor belegging in zowel bedrijfsobligaties als aandelen. In de volgende alinea's voeren we een vergelijking van deze activaklassen uit en bespreken we de voor- en nadelen van een aandeelhouder of obligatiehouder zijn.

De voors en tegens van een Stockholder Vs. Een obligatiehouder zijn

Op het eerste gezicht is er nogal wat gelijkenis tussen aandelen en bedrijfsobligaties met een hoog rendement: beide stellen bedrijven in staat financiering te verkrijgen voor hun activiteiten, en beide bieden beleggers een manier om in een onderneming te investeren om rendement te behalen op hun investering. Het grote verschil tussen beide is dus de overeenkomst tussen de obligatiehouder en de uitgever van de obligatie versus de overeenkomst tussen een aandeelhouder en een emittent van aandelen, evenals de bedragen die de aandelen of obligaties zullen uitbetalen.

Investeren in aandelen maakt een belegger voor een deel eigenaar van een bedrijf . Wanneer u een aandeelhouder wordt, heeft u niets gegarandeerd. De verwachting is dat de door u gekochte aandelen inderdaad een passend groeiende stroom van dividenden zullen opleveren. Echter, zoals iedereen die bekend is met de strijd van de aandelenmarkt weet, is niets op de aandelenmarkt gegarandeerd. De prijs van aandelen of aandelen kan snel fluctueren - omhoog of omlaag, ongeacht hoe het bedrijf presteert. In ruil voor het extra risico en de grotere volatiliteit van aandelenbezit dan obligatiebehoud, hebben aandelen doorgaans een veel hoger ROI-potentieel dan zelfs hoger renderende bedrijfsobligaties.

Investeren in bedrijfsobligaties maakt de belegger een schuldeiser van het bedrijf. Hoewel een aandeelhouder niets heeft gegarandeerd, verplicht het bezit van een obligatie de belegger tot rentebetalingen (exclusief nulcouponobligaties) als crediteur bij hun obligatieaankoop, evenals de belofte dat de obligatie uiteindelijk zal worden terugbetaald aan 100% (gegeven dat het bedrijf niet failliet gaat). Beleggingen in hoogrentende bedrijfsobligaties worden als minder risicovol beschouwd vanwege minder volatiliteit in vergelijking met beleggingen in aandelen. Dus ja, aandelen kunnen op de lange termijn meer ROI opleveren, maar ze zijn niet zo stabiel en garanderen geen vaste rentebetaling als betrouwbaar inkomen. Het belangrijkste sleutelwoord in de laatste zin is echter "op de lange termijn": door in aandelen te beleggen, moet elke belegger bereid zijn om een ​​beleggingshorizon op middellange tot lange termijn te bieden en niet ervoor kiezen om fondsen te beleggen die op korte termijn essentieel worden. termijn.Om deze redenen zijn bedrijven die zelfs hoogrenderende bedrijfsobligaties uitgeven niet verplicht om een ​​zo hoog rendement te bieden en dus hebben bedrijfsobligaties van oudsher en zullen ze minder lucratief blijven als alles goed gaat dan aandelen, wat betekent dat uw rendement op een manier wordt afgetopt een investering in aandelen is dat nooit. Een belangrijk voordeel van bedrijfsobligaties is dat ze opraken (bedrijfsobligaties hebben een looptijd). Met andere woorden, een belegger die in obligaties heeft belegd, kan een concreet tijdpad hebben voor wanneer zijn beleggingen rendementen moeten opleveren.

Een nadere blik op wat een obligatiehouder is, is

Er zijn een paar extra belangrijke punten die beleggers in gedachten moeten houden met betrekking tot beleggingen in hoger renderende bedrijfsobligaties:

Geen bedrijfsobligaties zijn fail-safe . Ja, ze zijn minder riskant dan een aandeel, maar net als aandelen, is er echt geen garantie dat je je geld terugkrijgt en ja, je kunt al je hoofdsom die je investeert kwijtraken (afhankelijk van de beveiligingstypen als herstelcijfers van verschillende bedrijfsobligaties). Beleggers moeten hun due diligence uitvoeren om bedrijfsobligaties te evalueren, net zoals aandelen die zouden gebruiken om zichzelf tegen de kans op wanbetaling te beschermen.

Een band zal nooit "een appel doen" en uitgroeien tot honderden van de oorspronkelijke hoeveelheid . De belangrijkste reden waarom beleggers aandelen kiezen, is het enorme top-end potentieel voor ROI. Een bedrijfsobligatie heeft een beperkt rendement, dus zelfs als u een obligatiehouder bent voor een klein bedrijf dat groot is, stijgt uw ROI niet zoals de aandelen. Bovendien beperkt dit de reikwijdte van het vermogen van een obligatie als een klasse van beleggingen om individuele verliezen te compenseren door deze te overtreffen met grotere winsten elders op de manier waarop aandelen kunnen.

Bedrijven herinvesteren obligatiekredieten om winst te maken, wat betekent dat aandeelhouders hun inkomsten hebben gegenereerd door beleggingen in obligatiehouders. Wanneer een belegger een bedrijfsobligatie koopt die loont, laten we een belang van 7% nemen, gebruikt het bedrijf dat de junk-obligatie uitgeeft, het geld van de belegger om een ​​veelvoud van het bovenstaande rentepercentage te verdienen door zichzelf te herinvesteren als een bedrijf.

Bedrijfsobligaties zijn simpelweg niet zo eenvoudig om de waarde van aandelen te beoordelen. Dit is een groot ding dat maar weinig beleggers beseffen. Investeren in een bedrijfsobligatie heeft alleen zin als u kunt weten hoe waarschijnlijk het is dat het bedrijf dat het uitgeeft, echt de rentebetalingen doet die het belooft te doen zonder failliet te gaan - dit vereist duidelijk een diepgaande stroom van financiële informatie. Het vereist ook dat u weet wat u waarschijnlijk terugkrijgt als het bedrijf failliet gaat. Er is geen echte manier om dit te evalueren zonder meer dan een beetje te weten over het bedrijf zelf en hoe het zijn activiteiten uitvoert. Dit betekent dat het zorgvuldig evalueren van een bedrijfsobligatie vaak tijdrovender en duurder is dan de beleggers beseffen.

Er zijn specifieke soorten bedrijfsobligaties die door de emittent "opvraagbaar" zijn en die hun totale rendementspotentieel kunnen beperken. Dit gebeurt meestal door een uitgever van obligaties om hen de mogelijkheid te bieden om te herfinancieren naar goedkopere schulden in geval van een rentedaling.De keerzijde hiervan is dat een bedrijfsobligatiehouder niet dezelfde actie kan ondernemen als de rente stijgt. Dit maakt obligaties dus minder aantrekkelijk als hun koers stijgt. Over het algemeen dient elke potentiële belegger zich ervan bewust te zijn dat er verschillende soorten bedrijfsobligaties op de markt zijn: deze omvatten onder andere gesplitste couponuitgiften, in natura uitgegeven obligaties, zero-coupon obligaties, obligaties met variabele rentevoet, uitgestelde renteobligaties en converteerbare obligaties, et cetera. (Zie voor meer informatie: Obligaties met een hoog rendement: verschillende structuren en soorten ).

Wanneer het erop aan komt, hebben bedrijven die bedrijfsobligaties en aandelen uitgeven hun belangen nauwer afgestemd op aandeelhouders, niet op obligatiehouders . Dit komt omdat een obligatiehouder een schuldeiser is en geen mede-eigenaar in het bedrijf. Dit betekent dat obligatiehouders een negatief effect hebben op de boeken van het bedrijf, terwijl aandeelhouders een positief effect op hun balans hebben (dit wordt in detail toegelicht door Swensen, 2005). Bovendien heeft de directeur van de meeste grote bedrijven meestal een groot deel van hun persoonlijke vermogen in obligaties vastgehouden, wat betekent dat zij persoonlijk per definitie de aandeelhoudersbelangen meer ter harte nemen dan obligatiehouders. Dit betekent dat elke kans die een bestuurder of een bedrijfsmanagement heeft om een ​​positief effect te hebben op het rendement van aandeelhouders, ten koste van het rendement van obligatiehouders, doorgaans een goede zakelijke en persoonlijke zin is. Een sterk voorbeeld hiervan in de echte wereld is een leveraged buy-out waarbij de credit rating van het bedrijf wordt verlaagd om de uitbetaling aan obligatiehouders te verminderen en tegelijkertijd een biedingsoorlog te creëren tegen diegenen die het proberen uit te kopen, wat de aandelenkoers verhoogt.

De bottom line

Ondanks de aanzienlijke verschillen tussen aandelen en bedrijfsobligaties, erkennen we dat beide activaklassen belangrijke kenmerken en voordelen met zich meebrengen. Elke belegger die overweegt bedrijfsobligaties aan zijn portefeuille toe te voegen, moet zijn of haar risico / rendementsprofiel en de geschatte beleggingshorizon duidelijk definiëren. Het is waardevol om te overwegen om over beide activaklassen te diversifiëren.