Veel beleggers vertrouwen nog steeds op hun beleggingsadviseurs om hen te begeleiden en hun portefeuilles te beheren. Het advies dat zij krijgen is net zo gevarieerd als de achtergrond, kennis en ervaring van hun adviseurs. Een deel ervan is goed, een deel ervan is slecht en sommige zijn gewoon lelijk.

Investeringsbeslissingen worden genomen in een wereld van onzekerheid en het maken van investeringsfouten wordt verwacht. Niemand heeft een kristallen bol en beleggers mogen niet verwachten dat hun financiële adviseurs altijd gelijk hebben. Dat gezegd hebbende, het maken van een beleggingsfout op basis van gezond verstand en wijze raad is één ding; een fout maken op basis van slecht advies is een andere zaak. Slecht beleggingsadvies is meestal te wijten aan een van de twee redenen. De eerste is dat een adviseur zijn of haar eigenbelang plaatst voor dat van de klant. De tweede reden voor slecht advies is het gebrek aan kennis van een adviseur en het niet uitvoeren van de due diligence. Elk type slecht advies heeft op korte termijn zijn eigen consequenties voor de klant, maar op lange termijn leiden ze allemaal tot slechte prestaties of verlies van geld.

Advisering van eigenbelang Voldoet aan klantbelang
De meeste financieel adviseurs zijn geïnteresseerd in het juiste doen voor hun klanten, maar sommigen zien hun klanten als winstcentra en hun doel is om hun klanten te maximaliseren. eigen inkomsten. Hoewel ze allemaal graag zien dat hun klanten het goed doen, in het geval van zelfinteresse adviseurs, zullen hun eigen interesses eerst komen. Dit resulteert meestal in een belangenconflict en kan leiden tot de volgende slechte zetten:

1. Overmatig handelen
Roeren is een onethische verkooppraktijk van het excessief verhandelen van een klantaccount. Actieve handel is vergelijkbaar, maar niet onethisch, en slechts een dunne lijn scheidt de twee. Adviseurs die primair gericht zijn op het genereren van commissies, zullen bijna altijd redenen vinden om op kosten van de klant actief een klantaccount te verhandelen. Buitensporige handel betekent bijna altijd meer meerwaarden realiseren dan nodig is, en de gegenereerde commissie, hoewel verrijkend voor de adviseur, komt rechtstreeks uit de zak van de klant. Adviseurs die de accounts van hun klanten te veel verhandelen, weten dat het veel gemakkelijker is om klanten een aandeel met winst te verkopen dan om een ​​aandeel met verlies te verkopen (vooral als het hun aanbeveling is). Het nettoresultaat kan een portefeuille zijn waarbij winnaars te snel worden verkocht en de verliezen mogen stijgen. Dit is het tegenovergestelde van een van de spreekwoorden van Wall Street: "Snijd je verliezen kort en laat je winnaars rennen." (Lees voor meer informatie Underonful Dishonest Broker Tactics .)

2. Ongepast gebruik van
gebruiken Geleend geld gebruiken om in aandelen te beleggen ziet er altijd goed uit op papier. De belegger verliest nooit geld omdat het rendement op de beleggingen altijd hoger is dan de kosten van het lenen.In het echte leven gaat het niet altijd zo, maar het gebruik van leverage is erg gunstig voor de adviseur. Een belegger die $ 100.000 heeft en daarna een extra $ 100.000 leent, zal vrijwel zeker meer dan het dubbele van de vergoedingen en provisies aan de adviseur betalen, terwijl hij alle extra risico neemt.

De extra leverage verhoogt de onderliggende volatiliteit, wat goed is als de investering omhoog gaat, maar slecht als deze daalt. Stel dat in het bovenstaande voorbeeld de aandelenportefeuille van de belegger met 10% daalt. De leverage heeft het verlies van de belegger verdubbeld tot 20%, dus zijn of haar aandeleninvestering van $ 100.000 is slechts $ 80.000 waard. Geld lenen kan ook tot gevolg hebben dat een belegger de controle over zijn of haar beleggingen verliest. Als voorbeeld kan een belegger die $ 100.000 leent tegen het eigen vermogen van zijn of haar woning, gedwongen worden om de beleggingen te verkopen als de bank de lening belt. De extra hefboom verhoogt ook het algehele risico van de portefeuille. (Lees voor meer informatie Margehandel .)

3. Een klant in kostbare beleggingen plaatsen
Het is een gemeenplaats dat financiële adviseurs die de omzet van een klant willen maximaliseren, niet op zoek zijn naar goedkope oplossingen. Een klant die zelden verhandeld wordt, kan bijvoorbeeld worden geleid naar een account op basis van een vergoeding, waardoor de totale kosten van de belegger toenemen maar de adviseur er baat bij heeft. Een gewetenloze adviseur kan een gecompliceerd gestructureerd beleggingsproduct aanbevelen aan ongekunstelde investeerders, omdat dit hoge commissies en trailerkosten voor de adviseur oplevert. Veel van de producten hebben ingebouwde vergoedingen, dus beleggers zijn zich niet eens bewust van de kosten. Uiteindelijk kunnen hoge vergoedingen uiteindelijk de toekomstige prestaties van de portefeuille aantasten en de adviseur verrijken.

4. Verkopen wat klanten willen, niet wat ze nodig hebben
Beleggingsfondsen en veel andere beleggingen worden verkocht in plaats van gekocht. In plaats van beleggingsoplossingen te bieden die beantwoorden aan het doel van een klant, kan een adviseur die zichzelf interesseert, verkopen wat de klant wil. Het verkoopproces wordt eenvoudiger en efficiënter gemaakt voor de adviseur door investeringen aan te bieden aan de klant die de adviseur weet dat de klant zal kopen, zelfs als deze niet in het belang van de klant zijn.

Een klant die zich bijvoorbeeld zorgen maakt over marktverliezen, kan dure gestructureerde beleggingsproducten kopen, hoewel een goed gediversifieerde portefeuille hetzelfde zou bereiken met lagere kosten en meer opwaartse druk. Een klant die op zoek is naar een speculatieve investering die in prijs zou kunnen verdubbelen, zou beter af zijn met iets met een lager risico. Dientengevolge kunnen beleggers die producten verkopen die een beroep doen op hun emoties, uiteindelijk belanden met investeringen die uiteindelijk ongepast zijn. Hun investeringen zijn niet afgestemd op hun langetermijndoelstellingen, wat zou kunnen resulteren in een te groot portefeuille risico. (Raadpleeg voor gerelateerde informatie Waarom fondsbeheerders teveel risico lopen .)

Slechte kennis, incompetentie of gebrek aan gepaste zorgvuldigheid
Veel mensen zijn ten onrechte van mening dat financiële adviseurs het grootste deel van hun dag doorbrengen beleggingsonderzoek doen en zoeken naar ideeën voor het maken van geld voor hun klanten.In werkelijkheid besteden de meeste adviseurs weinig tijd aan onderzoek op beleggingsgebied en meer tijd aan marketing, bedrijfsontwikkeling, klantenservice en administratie. Gedrukt voor tijd, ze misschien niet een grondige analyse van de investeringen doen die zij aanbevelen.

Kennis van en inzicht in beleggen en de financiële markten varieert sterk van adviseur tot adviseur. Sommige zijn zeer deskundig en uitzonderlijk bekwaam bij het verstrekken van advies aan hun klanten, en anderen niet. Sommige adviseurs denken misschien dat ze het juiste doen voor hun klanten en realiseren zich niet eens dat ze dat niet zijn. Dit type slecht advies omvat het volgende:

1. Niet volledig inzicht in investeringen die zij aanbevelen
Sommige van de financieel ontworpen investeringsproducten van vandaag zijn moeilijk, zelfs voor de meest slimme financieel adviseurs om volledig te begrijpen. Relatief eenvoudige beleggingsfondsen hebben nog steeds een analyse nodig om de risico's te begrijpen en ervoor te zorgen dat ze voldoen aan de doelstellingen van de klant. Een adviseur die het erg druk heeft of die niet het meeste financiële inzicht heeft, begrijpt misschien niet echt wat hij of zij aanbeveelt of wat de impact ervan is op de portefeuille van het individu. Dit gebrek aan due diligence kan leiden tot concentratie van risico's waarvan noch de adviseur noch de klant op de hoogte is.

2. Overmoed
Het kiezen van winnaars en het beter presteren van de markt is moeilijk, zelfs voor de doorgewinterde professionals die beleggingsfondsen, pensioenfondsen, schenkingen, enz. Beheren. Veel financiële adviseurs (een groep die niet aan vertrouwen ontbreekt) zijn van mening dat ze over een superieure aandelenselectie beschikken . Na een sterke marktvoorschot kunnen veel adviseurs overmoedig worden in hun mogelijkheden - de meeste aandelen die zij aanbaden, zagen immers prijsstijgingen in die periode. Het vergissen van een bull-markt voor hersens, ze beginnen riskantere investeringen aan te bevelen met een groter voordeel, of concentreren de investering in een sector of een paar aandelen. Mensen die overmoedig zijn, kijken alleen naar het opwaartse potentieel, niet naar het risico. Het nettoresultaat is dat klanten eindigen met risicovollere, meer volatiele portefeuilles die scherp kunnen afslaan wanneer het geluk van de adviseur opraakt. (Lees voor meer informatie over psychologie Understanding Investor Behavior .)

2. Momentum Investing - Buying What's Hot
Het is gemakkelijk voor financiële adviseurs en hun klanten om zich te laten meeslepen in een hete markt of een hete sector. De technologiezeepbel en de daaruit voortvloeiende uitbarsting van 1999-2002 toonden aan dat zelfs de meest sceptische investeerders verstrikt kunnen raken in de euforie rond een speculatieve zeepbel. Adviseurs die de warme beleggingsfondsen en de warme aandelen aanbevelen aan hun klanten, spelen in op de hebzucht van klanten. Het kopen van een warme voorraad geeft een illusie van gemakkelijk geld, maar er kunnen ook kosten aan verbonden zijn. Momentumbeleggen resulteert doorgaans in een portefeuille met een aanzienlijk neerwaarts risico, met mogelijk grote verliezen als de markten keren.

3. Slecht gediversifieerde portefeuille
Een slecht geconstrueerd of gediversifieerd portfolio is het cumulatieve resultaat van slecht advies.Een slecht gediversifieerde portefeuille kan verschillende vormen aannemen. Het kan te geconcentreerd zijn in een paar aandelen of sectoren, wat resulteert in een groter risico dan passend of noodzakelijk is. Het kan ook overgediversifieerd zijn, wat resulteert in, op zijn best, middelmatige prestaties nadat de kosten zijn afgetrokken. Portfolio's zijn vaak te ingewikkeld om te begrijpen; dit kan betekenen dat risico's niet zichtbaar zijn, ze worden moeilijk te beheren en investeringsbeslissingen kunnen niet met vertrouwen worden genomen. In het beste geval zal een slecht geconstrueerde portefeuille leiden tot matige prestaties en in het slechtste geval kan deze een grote waardevermindering lijden. (Zie voor meer informatie Het belang van diversificatie .)

Conclusies
Slecht adviesadvies resulteert vaak in slechte prestaties of verlies van geld voor beleggers. Bij het kiezen van een adviseur - of het evalueren van degene die je hebt - blijf alert op aanwijzingen die erop kunnen wijzen dat de adviseur niet in jouw belang werkt of niet zo competent is als je zou willen. Het is tenslotte uw geld - als u niet tevreden bent met de manier waarop u wordt geadviseerd om het te beleggen, kan het betalen om het elders te halen.