De sharing- of peer-to-peer-economie is de laatste tijd een en al buzz geweest, want er zijn talloze startups ontstaan ​​in de nasleep van Uber en AirBnB. In de peer-to-peer-economie fungeert een bedrijf als tussenpersoon en coördineert transacties of creëert het een marktplaats waar directe transacties tussen individuen kunnen plaatsvinden. Uber koppelt bijvoorbeeld onafhankelijke chauffeurs met individuele passagiers en AirBnB creëert een marktplaats voor eigenaren van onroerend goed om kortetermijnverhuur aan te bieden aan potentiële gasten die anders een hotelkamer zouden boeken. Er zijn nu honderden start-ups die deze groeiende markt willen exploiteren en het leven van consumenten gemakkelijker willen maken over veel verschillende aspecten van het dagelijks leven.

De peer-to-peer-economie heeft absoluut veel positieve eigenschappen voor de gebruikers en gebruikers van deze platforms. Er zijn echter enkele belangrijke nadelen aan de peer-to-peer economie.

Verstoring van bestaande industrieën

Een groot deel van de terugval tegen bedrijven uit de peer-to-peer-economie is afkomstig uit de traditionele industrieën die zij proberen te verdrijven. De taxi- en huisstijlindustrie voelt zich bedreigd door Uber, Lyft en andere ride-sharing-diensten, en de hotels en accommodatie-industrie voelen dezelfde druk van bedrijven als AirBnB en HomeAway, Inc. (AFWEZIG).

Sommige van de argumenten die deze groepen tegen de peer-to-peer-economie voeren, zijn dat privébestuurders of particuliere woningen mogelijk niet in overeenstemming zijn met de bestaande regelgeving of de vereiste licenties of belastingen betalen. Taxichauffeurs hebben bijvoorbeeld een extra verzekering en aansprakelijkheidsdekking voor het geval zij hun passagiers bij een ongeval verwonden. Bovendien moeten ze in de meeste steden een medaillon kopen of leasen, wat hen een licentie geeft om legaal zaken te doen. Als toezichthouders buigen voor toenemende druk om peer-to-peer-economische diensten vrij te laten functioneren, zouden deze industrieën in financiële problemen kunnen komen, omdat veel opdrachtgevers elders op zoek zijn naar betere deals of een meer unieke reiservaring.

Een onbedoeld gevolg van de proliferatie van peer-to-peerdiensten zou het verlies aan banen in deze sectoren kunnen zijn. De hotels en accommodatiebranche biedt werk aan meer dan een miljoen mensen in de Verenigde Staten, waaronder baliemedewerkers, managers, dienstmeisjes en dienstverleners. Taxichauffeurs en chauffeurs zijn goed voor bijna een kwart miljoen Amerikaanse arbeiders. Niet alleen bestaat het potentieel voor het verlies van deze banen, de economische output die deze sectoren bieden, met name op toeristische hotspots, zou ook kunnen worden verminderd. (Zie Winnaars en verliezers in de deeleconomie voor meer informatie.)

Arbeiders verliezen rechten

Anders dan traditionele werkgevers dienen peer-to-peer-bedrijven alleen om transacties te bemiddelen en als zodanig alleen onafhankelijke contractanten in te huren per baan; deze werknemers zijn grotendeels freelancers. Als gevolg hiervan zijn deze bedrijven niet verplicht om de mensen die voor hen werken te behandelen als reguliere werknemers en alle rechten en privileges die daarbij horen. Deze werknemers krijgen geen ziektekostenverzekering, pensioenrekeningen, belastinginhoudingen of andere diensten aangeboden aan de meeste reguliere werknemers.

Bovendien zijn deze werknemers verplicht om hun eigen uitrusting of benodigdheden aan te schaffen om het werk te doen. Een Uber-chauffeur moet zijn eigen voertuig bezitten en onderhouden, zijn verzekering betalen en persoonlijk aansprakelijk worden gesteld in geval van een ongeval of letsel.

Journalist en podcaster Benjamin Walker heeft een overtuigende driedelige serie uitgebracht via zijn "TMI" -podcast waarbij zijn assistent in San Francisco voor zoveel mogelijk peer-to-peer-bedrijven werkte, met dat werk dat als zijn enige fungeerde inkomen voor de lengte van het experiment. De ervaring is beschreven en gerapporteerd in de podcastserie, en het beeld dat het schildert voor het delen van economiearbeiders is somber. Na rekening te hebben gehouden met de uitgaven, verdienen de meeste arbeiders van deeleconomie uiteindelijk minder dan het minimumloon en worden ze gedwongen om meerdere optredens te doen die het grootste deel van hun vrije tijd domineren. Bovendien kunnen de inkomsten instabiel zijn en kan de baan zelf verdwijnen. Veel deskundigen vrezen ook dat het potentieel voor loondegradatie bestaat doordat werklozen die voorheen werkloos waren zich wenden tot peer-to-peer-banen in plaats van op zoek te gaan naar traditionele banen.

Sommige werknemers zijn al aan het samenwonen om juridische stappen te ondernemen tegen deze bedrijven om zichzelf te classificeren als normale loonwerknemers. Uber-chauffeurs hebben rechtszaken aangespannen en huis-aan-huis schoonmaakservice HomeJoy werd gedwongen om recentelijk hun deuren te sluiten nadat een rechterlijk bevel had uitgesproken dat het zijn werknemers moest classificeren als werknemers. (Zie ook: Hoe zou verhogen van minimumloon de economie veranderen? )

De bottom line

De peer-to-peer economie brengt een revolutie teweeg in de manier waarop mensen zaken met elkaar doen. De voordelen voor consumenten of eindgebruikers liggen voor de hand, omdat het belooft om hun dagelijks leven handiger en efficiënter te maken. De bedrijven die deze peer-to-peer transacties faciliteren zijn de lievelingen van Silicon Valley geworden, waardoor het aantal risicokapitaalfinanciering en torenhoge waarderingen is toegenomen.

De foto is echter niet helemaal rooskleurig. Verstoring van traditionele industrieën, zoals hotels en taxi's en livrei, vormen een reële bedreiging en kunnen de economie zowel inkomsten als banen kosten. Tegelijkertijd zijn de werknemers die deze peer-to-peer-optredens op zich nemen vaak in het nadeel, zonder de bescherming en voordelen die reguliere werknemers hebben. De peer-to-peer-economie kan ook leiden tot loonafbraak, aangezien deze aannemers hun eigen voorraden en apparatuur moeten kopen en onderhouden en alle risico's en aansprakelijkheid dragen die gepaard gaan met het uitvoeren van hun werk.