Over het algemeen is Hollywood behoorlijk antagonistisch over de financiële wereld. In films variërend van 'The Wolf of Wall Street' tot 'American Psycho' of Michael Douglas 'iconische rol als de harteloze Gordon Gekko in' Wall Street ', worden succesvolle financiële professionals vaak afgebeeld als meedogenloze sociopaten.

Financiën biedt een gemakkelijk script voor schrijvers, die beelden oproepen van rijke, uitbuitende schurken en een us-versus-them-mentaliteit creëren bij bioscoopbezoekers. Deze films zijn vooral populair na grote marktcrashes, "Wall Street" werd bijvoorbeeld pas enkele weken na Black Monday beroemd gemaakt. Zo nu en dan doet Hollywood de financiële wereld echter een plezier en geeft het iets vrij dat echt weergeeft hoe markten werken.

AD:

1. "Margin Call" (2011)

Jim Cramer, gastheer van "Mad Money", zei dat hij betoverd was nadat hij voor het eerst "Margin Call" had bekeken omdat hij niet kon geloven hoe nauwkeurig de film was. "Margin Call" was een onafhankelijk filmdrama met in de hoofdrol Kevin Spacey, Jeremy Irons en Demi Moore. Oppervlakkig gezien gaat 'Margin Call' net zo goed over hebzucht en risico als elke andere geld-flick, maar het geeft het onderwerp weer op een leerzame (in plaats van demagogische) manier.

AD:

Directeur J.C. Chandor legt de nadruk op de menselijke kant van medewerkers van bedrijven die de financiële crisis van 2007-08 hebben moeten doorstaan, en laat de effectenhandel op elk ander type bedrijf lijken. Er zijn geen openlijk agressieve thema's over het onderdrukken van de massa's of het wegjagen van investeerders.

Het geld laat de tegenslagen gokken, geld verspillen, verloren banen en persoonlijk leven op zijn kop gezet. Het toont ook de moeilijke beslissingen die bedrijven moeten nemen en, na duidelijke markten, hoe nieuwe kansen naar voren komen.

AD:

2. "The Pit" (2010)

"The Pit" is eigenlijk een documentaire die gedurende vier jaar is gefilmd, maar die het leven van een vloerhandelaar van de New York Board of Trade vastlegt beter dan enig ander werk. De film gaat over de chaotische aard van openlijke outcry-trades, een praktijk die in 2010 uitsterft en die vandaag bijna is verdwenen. Kijkers leren misschien niet veel over financiën bij het bekijken van deze documentaire, maar het is een fascinerende blik in de wereld van hard-laden, high-stakes van handelen.

3. "Boiler Room" (2000)

Het vergt enige vrijheden met de realiteit van de verkoopkant van financiën en probeert te hard om sleazy personages gewetenloos te laten lijken, maar "Boiler Room" is het soort film dat miljoenen jonge, ambitieuze financiële professionals kunnen zich hiermee bezighouden.

Giovanni Ribisi en Vin Diesel spelen een hoofdrol in een verhaal over een jonge, enthousiaste en ambitieuze effectenmakelaar. De protagonist moet verkooptechnieken leren, slagen voor een serie 7-examen en zijn middagen doorbrengen met het cold calling van mensen om stockaandelen te verkopen.In tegenstelling tot de meeste andere films over de financiële sector, kijkt "Boiler Room" naar de onderste trede van de bedrijfsladder, niet naar de C-suite.

Iedereen die op instapniveau aan de verkoopkant heeft gewerkt, kan getuigen van de druk die het personage van Ribisi voelt. Het promoten van financiële producten is niet eenvoudig en leidt vaak tot ongemakkelijke prikkels, maar de film geeft een effectief werk om de gevaren van werken zonder geweten te benadrukken.

4. "Up In The Air" (2009)

Dit maakt de lijst dankzij de weergave van twee bekende thema's in de financiële sector: zakenreizen en baanverlies. Het grootste deel van de film is echt een komisch drama over het karakter van George Clooney dat leert een beetje minder ongevoelig en egocentrisch te zijn, maar de waarheid zit verborgen in de randen.

Clooney speelt Ryan Bingham, een professionele downsizer die door het hele land vliegt om mensen te ontslaan omdat hun bazen dat niet kunnen of willen. Overigens benadrukt Bingham's baan een belangrijk marktprincipe: er is altijd waarde in het bieden van een dienst die anderen liever niet doen. Enkele van de krachtigste scènes in de film zijn echt, omdat sommige van de afgebeelde firings echte werknemers toonden die echt dachten hun baan te verliezen.

Veel mensen in de financiële sector moeten vaak reizen en het karakter van Clooney beweert slechts 40 dagen per jaar thuis te zijn. In een industrie waar de balans tussen werk en privé een chronisch probleem is, kunnen veel kijkers het hebben over 'Up in the Air'.