Het rendement van een investering beoordelen zonder rekening te houden met het genomen risico, biedt weinig inzicht in hoe een beveiliging of portefeuille echt heeft gepresteerd. Elke zekerheid heeft een vereist rendement, zoals gespecificeerd door het Capital Asset Pricing Model (CAPM). De Jensen-index, of alfa, is wat beleggers helpt bepalen hoeveel het gerealiseerde rendement van een portefeuille verschilt van het rendement dat het had moeten behalen. Dit artikel biedt een dieper begrip van alfa en de praktische toepassing ervan.
Alfa Gedefinieerd De Jensen-index, of alpha, heeft enige relatie met het capital asset pricing model, of CAPM. De CAPM-vergelijking wordt gebruikt om het vereiste rendement van een investering te identificeren; het wordt vaak gebruikt om gerealiseerde prestaties voor een gediversifieerde portefeuille te evalueren. Omdat wordt verondersteld dat de geëvalueerde portefeuille een gediversifieerde portefeuille is (wat betekent dat het niet-systatische risico is geëlimineerd) en omdat de belangrijkste bron van risico van een gediversifieerde portefeuille marktrisico (of systematisch risico) is, is bèta een geschikte maatstaf voor dat risico. Alfa wordt gebruikt om te bepalen in hoeverre het gerealiseerde rendement van de portefeuille varieert van het vereiste rendement, zoals bepaald door CAPM. De formule voor alfa wordt als volgt uitgedrukt:
| α = Rp - [Rf + (Rm - Rf) β] |
Waar:
Rp = Gerealiseerd rendement van portfolio
Rm = Rendement van de markt
Rf = risicovrije snelheid
Wat meet het? De Jensen-index meet risicopremies in termen van bèta (β); daarom wordt aangenomen dat de geëvalueerde portefeuille goed gediversifieerd is. Voor de Jensen-index moet een ander risicovrij tarief worden gebruikt voor elk tijdsinterval dat tijdens de opgegeven periode wordt gemeten. Als u bijvoorbeeld de fondsbeheerders gedurende een periode van vijf jaar met jaarlijkse tussenpozen meet, moet u de jaarlijkse rendementen van het fonds onderzoeken, verminderd met het rendement van de risicovrije activa (dwz de Amerikaanse schatkistrekening of een jaar durend risicovrij actief) voor elk jaar en relateer dit aan het jaarlijkse rendement van de marktportefeuille minus dezelfde risicovrije rentevoet.
Deze berekeningsmethode staat in schril contrast met zowel de Treynor- als Sharpe-metingen in die zin dat beide het gemiddelde rendement voor de totale periode voor alle variabelen onderzoeken, waaronder de portefeuille, markt en risicovrije activa.
Alfa is een goede maatstaf voor de prestaties die het gerealiseerde rendement vergelijkt met het rendement dat had moeten worden verdiend voor de hoeveelheid risico die de belegger loopt. Technisch gezien is het een factor die de prestatie weergeeft die afwijkt van de bèta van een portfolio, wat een maat is voor de prestaties van de manager. Het is bijvoorbeeld onvoldoende voor een belegger om het succes of falen van een beleggingsfonds te bekijken door alleen naar de rendementen te kijken. De meer relevante vraag is deze: waren de prestaties van de manager voldoende om het risico te rechtvaardigen dat werd genomen om het genoemde rendement te behalen?
Resultaten toepassen Een positieve alfa geeft aan dat de portefeuillebeheerder beter heeft gepresteerd dan werd verwacht op basis van het risico dat de beheerder heeft genomen met het fonds, gemeten aan de hand van de bèta van het fonds. Een negatieve alpha betekent dat de manager het eigenlijk slechter deed dan hij of zij het vereiste rendement van de portefeuille had moeten geven. De regressieresultaten beslaan meestal een periode tussen 36 en 60 maanden.
Met de Jensen-index kunnen de prestaties van portfoliomanagers ten opzichte van elkaar of ten opzichte van de markt zelf worden vergeleken. Wanneer u alfa toepast, is het belangrijk om fondsen binnen dezelfde activaklasse te vergelijken. Het vergelijken van fondsen van één activaklasse (dat wil zeggen, large-capgroei) ten opzichte van een fonds uit een andere activaklasse (dat wil zeggen opkomende markten) heeft geen betekenis, omdat u in essentie appels en sinaasappelen vergelijkt.
De onderstaande grafiek biedt een goed vergelijkend voorbeeld van alfa of "excess returns". Beleggers kunnen zowel alfa als bèta gebruiken om de prestaties van een manager te beoordelen.
| Fondsnaam | Activaklasse | Ticker | Alpha 3 Yr | Beta 3 Yr | Totaal rendement op jaarbasis 3 jaar | Totaal rendement op jaarbasis 5 jaar > American Funds Growth Fund A |
| Large Growth | AGTHX | -3. 18 | -0. 91 | 12. 47 | 13. 93 | Fidelity Large Cap Growth |
| Grote groei | FSLGX | 0. 69 | 1. 02 | 4. 38 | 8. 45 | T. Rowe Price Growth Stock |
| Large Growth | PRGFX | 2. 98 | 0. 86 | 10. 28 | 11. 22 | Vanguard Growth Index |
| Grote groei | VIGRX | 0. 96 | 1. 05 | 9. 28 | 9. 41 | Figuur 1: Gegevens tot 31-5-2008 |
| De cijfers in figuur 1 geven aan dat het American Funds Growth Fund op een voor risico gecorrigeerde basis de beste resultaten opleverde van de vermelde fondsen. De driejarige alfa van 4 overschreed ver die van zijn leeftijdsgenoten in het hierboven verstrekte kleine monster. |
Het is belangrijk om op te merken dat vergelijkingen tussen dezelfde activaklasse niet alleen geschikt zijn, maar dat ook de juiste benchmark moet worden overwogen. De meest gebruikte benchmark voor het meten van de markt is de S & P 500 aandelenindex, die als een proxy voor "de markt" fungeert. Sommige portefeuilles en beleggingsfondsen bevatten echter activaklassen met kenmerken die niet nauwkeurig worden vergeleken met de S & P 500, zoals obligatiefondsen, sectorfondsen, onroerend goed, enz. Daarom is de S & P 500 mogelijk niet de geschikte benchmark om te gebruiken in die geval. De alfa-berekening zou dus de relatieve benchmark voor die activaklasse moeten omvatten. (Lees voor meer informatie
Benchmark uw rendement met indexen .) Conclusie
Portfolioprestaties omvatten zowel rendement als risico. De Jensen-index, of alpha, biedt ons een behoorlijk niveau van managerprestaties. De resultaten kunnen ons helpen te bepalen of de beheerder waarde toevoegt of zelfs extra waarde biedt op basis van risico's. Als dit het geval is, helpt het ons ook te bepalen of de vergoedingen van de manager gerechtvaardigd waren bij het beoordelen van de resultaten. Het kopen (of zelfs houden) van beleggingsfondsen zonder deze overweging is als het kopen van een auto om u van punt A naar punt B te krijgen zonder het brandstofrendement te evalueren. Lees voor meer informatie drie verhoudingen die u kunnen helpen uw beleggingsrendementen te evalueren in
De prestaties van uw portfolio meten.
Ik ben een leraar in een openbaar schoolsysteem en ik don ' Het heeft op dit moment een 403 (b) -plan, maar ik heb wel wat geld in een Roth IRA en ook een zelf-gerichte IRA. Kan ik mijn IRA-fondsen in een nieuw geopend 403 (b) -plan rouleren, aangezien ik momenteel in dienst ben bij de school sy
Als u een 403 (b) -rekening opmaakt onder het 403 (b) -plan van de school, mag de traditionele IRA-activa naar de 403 (b) -rekening rollen. Zoals u wellicht weet, kan de rollover van de Traditionele IRA naar de 403 (b) geen bedragen of bedragen na belasting bevatten die de vereiste minimale uitkeringen vertegenwoordigen.
Ik ben een eerste koper van een huis. Als ik een distributie van mijn 401 (k) neem om land en een huis te kopen, moet ik dan een boete betalen voor deze verdeling? Ook, wat voor soort formulier moet ik indienen bij mijn belastingen, waaruit blijkt dat de IRS $ 10, 000 in de richting van een ho
Ging, zoals u misschien al weet, dan moet u aan bepaalde vereisten voldoen, uiteengezet in de 401 (k ) plan document, om in aanmerking te komen voor een uitkering uit het plan. Uw werkgever of planbeheerder geeft u een lijst met de vereisten. Bedragen die aan uw 401 (k) -plan zijn onttrokken en die worden gebruikt voor de aankoop van uw woning, zijn onderworpen aan inkomstenbelasting en een boete voor vroegtijdige distributie van 10%.
Aandelen met hoge P / E-ratio's kunnen te duur zijn. Is een aandeel met een lagere P / E altijd een betere investering dan een aandeel met een hogere?
Het korte antwoord? Nee. Het lange antwoord? Het hangt er van af. De koers-winstverhouding (P / E-ratio) wordt berekend als de huidige aandelenkoers van een aandeel gedeeld door de winst per aandeel (EPS) voor een periode van twaalf maanden (meestal de laatste 12 maanden, of de daaropvolgende twaalf maanden (TTM)). ).