a:

Er is zeer weinig empirisch bewijsmateriaal verzameld dat kan worden gebruikt om de resultaten van onder rembours, COD, steun versus directe leningen direct te vergelijken. Dit geldt voor zowel binnenlandse als internationale hulpvoorzieningen. De argumenten ter ondersteuning van COD-steun suggereren dat de ontvanger zich richt op de betere prikkels en dat donoren meetbare vooruitgang boeken in de richting van vooraf ingestelde doelen. Aan de andere kant wijzen critici erop dat deze veronderstellingen niet standhouden in die gebieden waar COD-steun waarschijnlijk het meest voorkomt.

Wat is geld voor leveringskosten?

Rembourssteun is de term die wordt gebruikt om een ​​op resultaten gebaseerde aanpak van financieringshulpprogramma's te beschrijven, meestal buitenlandse hulp van ontwikkelde landen aan minder ontwikkelde landen. Deze benadering leent uit COD-aankoopovereenkomsten] tussen kopers en verkopers; in een COD-koopovereenkomst wordt de betaling voor een goed of dienst pas gedaan op het moment van levering in plaats van vooruit te betalen of te betalen op krediet. Het doel van een COD-transactie is het tegenpartijrisico te verminderen.

Het Center for Global Development (CGD) neemt de eer op voor het bedenken van het concept van COD-steun. COD-steun wordt gezien als een alternatief voor de meer traditionele aanpak van hulpverlening, waarbij financiering afhankelijk is van de uitvoering van bepaalde beleidsmaatregelen of onderhandelde actieplannen. In plaats daarvan ontwikkelen financiers en hulpontvangers een open contract waarbij de betaling afhankelijk is van meetbare vooruitgang. Alle in aanmerking komende ontvangende landen of bevolkingsgroepen kunnen het contract ondertekenen.

Waarom COD-steun betere resultaten kan opleveren dan een lening

De COD-hulpmethode is gebaseerd op de veronderstelling dat het koppelen van hulpuitkeringen aan concrete resultaten sterkere prikkels voor prestatieverbetering creëert. In plaats van een buitenlandse regering te verplichten specifieke beleidsmaatregelen te volgen of alle inspanningen te richten op het simpelweg terugbetalen van schuldeisers, kunnen echte innovatie en experimenten plaatsvinden omdat alleen de definitieve resultaten ertoe doen.

Pleitbezorgers wijzen erop dat traditionele hulpprogramma's een stimulans zijn voor huurzoektochten, niet voor resultaten. Onder COD-steunbepalingen worden de prikkels overgedragen naar uitvoerbare resultaten in plaats van puur politieke overwegingen.

Zuivere leningen worden al lang bekritiseerd als een vorm van buitenlandse hulp. Sinds Bretton Woods zijn officiële leningen van rijke landen aan arme landen traditioneel vastgesteld op basis van commerciële rentetarieven, zoals vastgelegd in het charter van de Internationale Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling (IBRD), die later de Wereldbank werd. Leningssteun wordt echter niet noodzakelijk gebruikt voor wat het rechtstreeks beoogt en er zijn aanwijzingen dat het weinig effect heeft op programma's voor groei of armoedebestrijding.

Waarom COD-hulp geen betere resultaten oplevert dan een lening -hulp werkt in de veronderstelling dat armere regeringen de politieke wil hebben om de verbeterde levensstandaard van hun burgers te bevorderen, maar eenvoudigweg onvoldoende kapitaal hebben.Helaas hebben veel van deze regeringen onvoldoende capaciteit en een beperkt politiek belang bij het gebruik van middelen om het voordeel voor de armen te maximaliseren.

Bovendien vereisen COD-programma's nauwkeurige, tijdige en eerlijke meetstandaarden. In landen waar informatiesystemen corrupt of versleten zijn, is betrouwbare en nauwkeurige informatie op zijn best een zwakke propositie.

Er zijn ook zorgen over de distributie van remboursbetalingen, omdat het open contract waarschijnlijk middelen zal afleiden naar betere gebieden waar het al gemakkelijker is om vooruitgang te boeken. Alleen omdat leningen ineffectief zijn, betekent niet per se dat COD beter is.