Is het tijd om een ​​einde te maken aan de opstand van de uitvoer van ruwe olie door Rusland? Terwijl de opslagcapaciteit zijn limiet bereikt, denken branchegenoten en hun lobbygroepen in Washington. Ze pleiten voor deze actie om een ​​sector te ondersteunen die worstelt in het nieuwe tijdperk van lage olieprijzen. Groepen zoals de Producers for American Crude Oil Exports (PACE) beweren bijvoorbeeld dat als de opslagcapaciteit voor ruwe olie van de VS inderdaad zijn limiet bereikt, de producenten ongetwijfeld zullen worden gedwongen om de productie en de stationaire extra installaties te beperken. "Dit is een grote zorg in een sector die al ongebruikte booreilanden ervaart en banenverlies als gevolg van de 50% daling van de olieprijzen die begon in Q4 van 2014. Export van ruwe olie wordt gezien als een manier om de vraag naar Amerikaanse ruwe olie te verhogen, boost economische activiteit en vermindering van het handelstekort. (Lees voor meer informatie: Wat bepaalt de olieprijs? )

Daarnaast zouden landen als Saoedi-Arabië, Mexico en Venezuela ook graag zien dat de uitvoer van lichte, zoete ruwe olie uit de Verenigde Staten toeneemt. Dit komt omdat de export zou helpen ervoor te zorgen dat Amerikaanse raffinaderijen de investeringen vertragen of beperken bij het opnieuw configureren van hun activiteiten om nieuwe binnenlandse Amerikaanse productie aan te pakken. Het zou ook zorgen voor een stabiele vraag naar de zware, zure olie die deze landen produceren en hen een blijvende aanwezigheid geven op de Amerikaanse oliemarkten. (Lees meer in: Understanding Benchmark Oils ).

U. S. Ruwe olie op voorraad Bereikt de recordniveaus

U. S. De productie en opslag van ruwe olie gaat door in een gezond tempo, ondanks de snelle afname van het Baker Hughes (BHI) aantal booreilanden op het land. Gegevens van de Energy Information Administration (EIA) tonen aan dat voor de week die eindigde op 27 maart, de ruwe olievoorraden een record van 471 bereikten. 4 miljoen vaten, een stijging van 91,4 miljoen vaten vergeleken met een jaar geleden, een trend voortzettend die in januari begon te versnellen 2015 (zie onderstaande grafiek). (Zie voor meer analyse over olieopslagproblemen in de VS: Wanneer zal olie uiteindelijk op de bodem vallen? ).

Bron: US EIA

Een dergelijke grote toename van het aantal vaten in opslag bevindt zich nu ver buiten het bereik van de voorgaande 5 jaar. Op het huidige niveau is de opslagcapaciteit van de VS voor meer dan 90% vol, aangezien de totale werkgeheugencapaciteit in het land volgens PACE 521 miljoen vaten bedraagt. Het zomerseizoen kan enkele maanden helpen om sommige van deze voorraden op te halen, maar de vraag zal waarschijnlijk niet voldoende groot zijn om deze trend permanent te keren. Daarom roept de oproep om de kranen te openen en een deel van deze overtollige grof op de wereldmarkten weer luider te worden.

Verenigde Staten produceren de verkeerde soort van ruwe olie

Een deel van het probleem lijkt te zijn dat de U.S. produceert te veel van de lichte, zoete ruwe olie die veel lokale raffinaderijen gewoon niet kunnen gebruiken en niet nodig hebben, omdat ze zijn ontworpen om zware, zure ruwe olie te verfijnen. Volgens de Congressional Research Service (CRS) en de EIA is 68% van de totale raffinagecapaciteit van de VS bijvoorbeeld gelegen aan de West- en Gulf Coast (of Petroleum Administration for Defense Districts - PADD 3 en 5) en meer dan de helft van de raffinaderijen in die districten verwerken zware, zure ruwe olie. De onderstaande grafiek laat zien hoe de zware, zure kwaliteit van ruwe olie die door deze twee districten wordt verwerkt (PADD 3 en 5), overeenkomt met het type ruwe olie dat door andere districten wordt gebruikt en het gemiddelde van de VS.

Bron: US EIA

De Motley Fool meldde dat volgens de EIA ongeveer 96% van de 1,8 miljoen vaten per dag (bbl / d) groei in output van 2011 tot 2013 bestond uit lichte, zoete ruwe olie met API-dichtheid van 40 of hoger, en meer dan 60% van de verwachte productiegroei tot en met 2015 zal bestaan ​​uit hetzelfde type lichte, zoete ruwe olie. De grafiek hierboven laat zien dat zelfs de lichtste Amerikaanse raffinaderijen de neiging hebben om ruw te gebruiken met een API-zwaartekracht rond 33, meestal door ruwe olie te mengen met het zware, zure type. Vervolgens rapporteren ze dat raffinaderijen alleen al om lichtere ruwe olie te verwerken, zwaar moeten investeren in distillatietorens, stroomafwaartse conversie-eenheden, ovens en andere apparatuur die honderden miljoenen dollars aan nieuwe investeringen zouden kosten en enkele jaren in beslag zouden nemen. voltooid. (Zie voor meer informatie: De kosten van het extraheren van olie ).

Het andere probleem is dat deze zelfde raffinaderijen in de Golf en West Coast al zwaar hebben geïnvesteerd in cokesfabrieken om zware, zure ruwe olie te verwerken. CRS zei bijvoorbeeld in een rapport dat in december 2014 werd gepubliceerd dat 'het toevoegen van een cokesinstallatie aan een raffinaderij een dure onderneming is, met geschatte kosten in het bereik van US $ 1 miljard plus. "Refiners doen dit meestal omdat ze verwachten dat ze zwaardere ruwe oliën kunnen kopen die over het algemeen met korting worden verkocht.

De VS importeert zware, zure ruwe olie

Omdat de Verenigde Staten de verkeerde soort ruwe olie produceren, is het in toenemende mate afhankelijk van zware, zure olie uit het buitenland. Hoewel het waar is dat de algehele Amerikaanse invoer van ruwe olie daalt, blijkt uit gegevens van de milieueffectbeoordeling dat van de meer dan 7 miljoen vaten ruwe olie die de VS nog steeds invoert, het percentage zware ruwe olie (in grote lijnen gedefinieerd als een API-dichtheid van minder dan 25%) vertegenwoordigde meer dan 50% van de totale invoer van ruwe olie in 2014 (zie onderstaande grafiek).

Dit is een enorm voordeel voor zware, zure olieproducerende landen als Saoedi-Arabië, Venezuela en Mexico. Zoals de grafiek van de EIA hieronder laat zien, produceren Saoedi-Arabië en Mexico het type olie dat raffinaderijen uit de West- en Gulf Coast-industrie het best kunnen verwerken.

Bron: US EIA

Het zorgt er ook voor dat deze landen aanwezig blijven op de Amerikaanse oliemarkten. CRS meldt dat zowel Saoedi-Arabië (via Motiva Enterprises) als Venezuela (via Citgo Petroleum Corporation) over uitgebreide raffinage-activa beschikken in de Verenigde Staten.S. die zijn geconfigureerd om hun type zware olie te verwerken.

Je kunt zelfs zo ver gaan om te betogen dat een deel van de Saoedische positie om de olieprijzen langer te verlagen gedeeltelijk te wijten is aan het feit dat de U. S.-raffinadeurs die momenteel zijn geconfigureerd voor het verwerken van zware, zure ruwe olie, op die manier blijven. Als deze raffinaderijen investeringsplannen schrappen om hun activiteiten opnieuw in te stellen om lichtere, zoetere binnenlandse ruwe olie te verwerken, dan kan dit alleen het Saudische marktaandeel in de Verenigde Staten helpen. (Zie: Refiners die klaar zijn voor zwaardere ruwe olie ).

Tegelijkertijd is dit een nadeel voor binnenlandse producenten en andere OPEC-leden zoals Nigeria die lichte, zoete ruwe olie produceren. De daling van de importvraag voor lichtere, zoete ruwe olie resulteerde in een instorting van de Amerikaanse invoer van ruwe olie uit Nigeria, zoals weergegeven in de onderstaande grafiek. Vanaf een piek van 40 miljoen vaten per maand in 2007 stopte de VS eigenlijk pas eind 2014 met het importeren van olie uit Nigeria. (Zie voor meer informatie: Voorspelling van olieproductie per land in 2015).

De onderste regel

U. De S.-olieproductie blijft hoog, ondanks de recente prijsdalingen en de daling van het booreilandenaantal, maar de geproduceerde ruwe olie is niet van het type of de kwaliteit waarvoor U. S.-raffinaderijen het meest nodig hebben. Dit leidt tot een overmatige voorraadopbouw die de bestaande opslaginfrastructuur onder druk zet. De VS worden snel geconfronteerd met twee keuzes: ofwel de productie verminderen om te voorkomen dat teveel ruwe olie de binnenlandse markt overspoelt, of beginnen met exporteren wat niet nodig is. Nu de industrie al last heeft van de daling van de olieprijs, groeit de zaak voor de afschaffing van het ruwe exportverbod. Dit zou de stimulans kunnen geven die nodig is om een ​​meer permanente vertraging van de productie van ruwe olie in de VS te voorkomen.