Een belangrijk debat tussen beleggers op de aandelenmarkt is of de markt efficiënt is, dat wil zeggen of deze alle informatie weergeeft die op enig moment aan marktdeelnemers ter beschikking wordt gesteld. De efficiënte markthypothese (EMH) houdt vol dat alle aandelen perfect zijn geprijsd op basis van hun inherente vastgoedbeleggingen, waarvan alle marktdeelnemers dezelfde kennis hebben. Op het eerste gezicht is het misschien gemakkelijk om een ​​aantal tekortkomingen te zien in de efficiënte markttheorie die Eugene Fama in de jaren zeventig heeft gecreëerd. Tegelijkertijd is het echter belangrijk om de relevantie ervan in de moderne investeringsomgeving te onderzoeken. (Zie voor achtergrondinformatie Wat is marktefficiëntie? )

AD:

Zelfstudie: Gedragsfinanciering
Financiële theorieën zijn subjectief. Met andere woorden, er zijn geen bewezen wetten in financiën, maar eerder ideeën die proberen uit te leggen hoe de markt werkt. Hier zullen we bekijken waar de efficiënte markttheorie tekort is geschoten wat betreft het verklaren van het gedrag van de aandelenmarkt.

EMH-uitgangspunten en problemen met EMH Ten eerste veronderstelt de efficiënte markthypothese dat alle beleggers alle beschikbare informatie op precies dezelfde manier waarnemen. De vele methoden voor het analyseren en waarderen van aandelen vormen enkele problemen voor de geldigheid van de EMH. Als een belegger op zoek gaat naar ondergewaardeerde marktkansen terwijl een andere belegger een aandeel evalueert op basis van zijn groeipotentieel, zullen deze twee beleggers al tot een andere beoordeling van de reële marktwaarde van het aandeel zijn gekomen. Een argument tegen de EMH wijst er daarom op dat, aangezien beleggers aandelen op een andere manier waarderen, het onmogelijk is om vast te stellen wat een aandeel waard moet zijn op een efficiënte markt.

AD:

Ten tweede kan geen enkele investeerder in het kader van de efficiënte markthypothese ooit een grotere winstgevendheid behalen dan een andere met hetzelfde bedrag aan geïnvesteerde middelen: door hun gelijke informatiepositie kunnen zij alleen identieke rendementen behalen. Maar denk eens aan het brede scala aan beleggingsrendementen dat wordt bereikt door het hele universum van beleggers, beleggingsfondsen, enzovoort. Als geen enkele investeerder een duidelijk voordeel heeft ten opzichte van een andere, zou er dan een bereik zijn van jaarlijkse rendementen in de beleggingsfondsensector van aanzienlijke verliezen tot 50% winst, of meer? Als één belegger volgens de EMH winstgevend is, betekent dit dat het hele universum van beleggers winstgevend is. In werkelijkheid is dit niet noodzakelijk het geval.

AD:

Ten derde (en nauw verwant aan het tweede punt), volgens de efficiënte markthypothese, zou geen enkele belegger ooit in staat moeten zijn om de markt te verslaan, of het gemiddelde jaarlijkse rendement dat alle beleggers en fondsen kunnen behalen. bereiken met behulp van hun beste inspanningen. (Zie voor meer informatie over het verslaan van de markt de veelgestelde vraag Wat betekent het als mensen zeggen dat ze "de markt verslaan"?Hoe weten ze dat ze dat hebben gedaan? ) Dit zou natuurlijk betekenen, zoals veel marktdeskundigen vaak beweren, dat de absoluut beste investeringsstrategie simpelweg is om al uw beleggingsfondsen in een indexfonds te plaatsen, dat zou stijgen of dalen al naar gelang het algemene niveau van bedrijfswinsten of verliezen. Er zijn echter veel voorbeelden van beleggers die consequent de markt verslaan - je hoeft niet verder te zoeken dan Warren Buffett om een ​​voorbeeld te vinden van iemand die jaar na jaar de gemiddelden heeft weten te verslaan. (Voor meer informatie over Warren Buffett en zijn manier van beleggen, zie Warren Buffett: How He Does It and The Greatest Investors .)

QH
Eugene Fama nooit gedacht dat zijn efficiënte markt de hele tijd 100% efficiënt zou zijn. Natuurlijk is het voor de markt onmogelijk om volledige efficiëntie te bereiken, omdat het tijd kost voor de aandelenkoersen om te reageren op nieuwe informatie die in de beleggingsgemeenschap wordt vrijgegeven. De efficiënte hypothese geeft echter geen strikte definitie van hoeveel tijdsprijzen moeten terugkeren naar reële waarde. Bovendien zijn willekeurige evenementen, op een efficiënte markt, volledig acceptabel, maar worden ze altijd gladgestreken als de prijzen terugkeren naar de norm.

Het is echter belangrijk om te vragen of EMH zichzelf ondermijnt in zijn vergoeding voor willekeurige gebeurtenissen of milieu-incidenten. Het lijdt geen twijfel dat dergelijke omstandigheden onder marktefficiëntie moeten worden beschouwd, maar per definitie houdt echte efficiëntie onmiddellijk rekening met die factoren. Met andere woorden, prijzen zouden vrijwel onmiddellijk moeten reageren met de publicatie van nieuwe informatie waarvan kan worden verwacht dat ze van invloed is op de beleggingskenmerken van een aandeel. Dus als de EMH inefficiënties mogelijk maakt, moet het misschien toegeven dat absolute marktefficiëntie onmogelijk is.

Marktefficiëntie verhogen?
Hoewel het relatief eenvoudig is om koud water te gieten op de efficiënte markthypothese, kan de relevantie ervan juist groeien. Met de opkomst van geautomatiseerde systemen voor het analyseren van aandeleninvesteringen, transacties en bedrijven, worden investeringen steeds meer geautomatiseerd op basis van strikte mathematische of fundamentele analytische methoden. Met de juiste kracht en snelheid kunnen sommige computers onmiddellijk alle beschikbare informatie verwerken en zelfs deze analyse omzetten in een onmiddellijke uitvoering van een transactie.

Ondanks het toenemend gebruik van computers, wordt de meeste besluitvorming nog steeds gedaan door mensen en is daarom vatbaar voor menselijke fouten. Zelfs op institutioneel niveau is het gebruik van analytische machines allesbehalve universeel. Hoewel het succes van beleggen op de aandelenmarkt grotendeels is gebaseerd op de vaardigheden van individuele of institutionele beleggers, zullen mensen voortdurend zoeken naar de trefzekere methode om een ​​hoger rendement te behalen dan de marktgemiddelden.

Conclusie
Het is veilig om te zeggen dat de markt binnenkort geen perfecte efficiëntie zal bereiken. Voor een grotere efficiëntie moet aan de volgende criteria worden voldaan: (1) universele toegang tot snelle en geavanceerde systemen voor prijsanalyse, (2) een universeel geaccepteerd analysesysteem van prijsstellingsvoorraden, (3) een absolute afwezigheid van menselijke emotie bij het nemen van beslissingen over investeringen, (4) de bereidheid van alle beleggers om te accepteren dat hun rendement of verlies exact identiek zal zijn aan alle andere marktdeelnemers.Het is moeilijk voor te stellen dat zelfs aan een van deze criteria van marktefficiëntie ooit wordt voldaan.