Termijnen van Eurodollar maken deel uit van de enorme valutamarkt. Historisch gezien werden dergelijke deposito's meestal aangehouden door Europese banken en financiële instellingen en werden ze "Eurodollars" genoemd. Vanaf april 2006 bezit China de grootste deviezenreserves, waarvan een groot deel luidt in Amerikaanse valuta. Dergelijke stortingen zijn nu beschikbaar in veel landen over de hele wereld, maar ze worden ook 'eurodollars' genoemd, ongeacht de locatie.
Eurodollar-termijndeposito's zijn Amerikaanse dollars die worden gestort buiten de Verenigde Staten, bij een buitenlandse bank of een dochteronderneming van een Amerikaanse bank. Eurodollars hebben twee basiskenmerken: het zijn kortetermijnverplichtingen om dollars te betalen en het zijn verplichtingen van buiten de VS gevestigde bankkantoren. Er is in principe geen harde en snelle grens tussen Eurodollars en andere dollar-luidende vorderingen. De betaalde rente voor deze dollardeposito's is over het algemeen hoger dan voor fondsen die in Amerikaanse banken zijn gedeponeerd, omdat de buitenlandse banken risicovoller zijn - zij worden bij gebreke van betaling niet door de Amerikaanse overheid gesteund of genationaliseerd. Bovendien kunnen ze hogere rentetarieven betalen omdat ze niet worden gereguleerd door de Amerikaanse overheid. Ze worden ondersteund door het volledige vertrouwen en krediet van de lokale binnenlandse bank en worden uitgegeven door de offshore-vestiging. De termijndeposito's van Eurodollar zijn bedoeld voor institutionele, commerciële, institutionele en vermogende beleggers die een investering op korte termijn en met een hoog rendement op de geldmarkt willen. Buitenlandse commerciële banken zoals de Bank of London en South America, Ltd., handelsbanken zoals Morgan Grenfell en Co., Ltd., en veel van de buitenlandse filialen van Amerikaanse commerciële banken houden zich bezig met Eurodollar-zaken. Fondsen die bij deze instellingen worden geplaatst, kunnen eigendom zijn van iedereen - Amerikaanse of buitenlandse ingezetenen of burgers, individuen of bedrijven of overheden.
Voorbeeld: tijddeposities
Tijdsdeposito's zijn op de volgende manier gestructureerd. Een bank in Londen, Bank A, moet 30 miljoen dollar lenen. Het krijgt een quote van een andere bank, Bank C, voor een tarief van 6%. Als Bank A de deal neemt, is hij Bank C $ 5 miljoen x (1 + 0. 06 (30/360)) = $ 5, 025, 000 in 30 dagen verschuldigd. In tegenstelling tot de T-facturatiemarkt, wordt rente niet van de hoofdsom afgetrokken, maar wordt deze opgeteld bij de nominale waarde, net zoals uw eigen bankleningen. Deze procedure wordt add-on-belang genoemd.
LIBOR of de London Interbank Offer Rate
LIBOR, wat staat voor London Interbank Offered Rate, is de rentevoet die wordt betaald op interbancaire deposito's op de internationale geldmarkten (ook wel de Eurovalutiemarkten genoemd). Omdat Eurocurrency-stortingen geprijsd op LIBOR vrijwel voortdurend worden verhandeld op zeer liquide markten, wordt LIBOR vaak gebruikt als een benchmark voor kortetermijnrente bij het vaststellen van lening- en depositorente en als de variabele rente op een renteswap.Het wordt beschouwd als een van de belangrijkste barometers van de internationale geldkosten, en LIBOR heeft historisch gezien de geldmarktrente nauwkeuriger weerspiegeld dan de op Prime en Treasury gebaseerde indexen.

• Meest gebruikt in derivatencontracten
• Hoewel het een lening is buiten de VS, wordt deze nog steeds beschouwd als de beste representatieve koers van een dollar die is geleend door een (niet-gouvernementele) particuliere leningnemer
• Omvat ook vele filialen van banken van buiten het Verenigd Koninkrijk

LIBOR wordt genoteerd op basis van één maand, drie maanden, zes maanden of jaarlijks. LIBOR voor zes maanden wordt meestal aangehaald voor hypotheken. Zowel Fannie Mae als Freddie Mac gebruiken LIBOR als index voor de leningen die ze kopen.
Euribor
Euribor (Euro Interbank Offered Rate) is vergelijkbaar met LIBOR, behalve dat het euro- en euro-deposito's gebruikt in de leningen en leningen tussen banken, in plaats van dollars. Euribor is de rente waartegen termijninteresten in euro tussen banken worden aangeboden door één prime bank aan een andere prime bank. Het is samengesteld in Frankfurt en gepubliceerd door de Europese Centrale Bank. Euribor is de referentierentevoet van de grote eurogeldmarkt en wordt gesponsord door de European Banking Federation (FBE), die de belangen behartigt van 4, 500 banken in 24 lidstaten van de Europese Unie en in IJsland, Noorwegen en Zwitserland en door de Financial Markets Association (ACI).
De keuze van banken die citeren voor Euribor is gebaseerd op een aantal marktcriteria, maar alle banken worden geselecteerd om ervoor te zorgen dat de diversiteit van de eurogeldmarkt voldoende tot uiting komt, waardoor Euribor een efficiënte en representatieve benchmark wordt.