Gemakkelijk verward met het valutapaar EUR / USD of Euro FX-futures, hebben eurodollars niets te maken met de Europese eenheidsmunt die in 1999 werd gelanceerd. Eerder zijn eurodollars termijndeposito's die luiden in Amerikaanse dollars en worden aangehouden bij banken buiten de Verenigde Staten. Een termijndeposito is gewoon een rente-opbrenggend bankdeposito met een bepaalde vervaldatum.

Als gevolg van het feit dat u zich buiten de grenzen van de Verenigde Staten bevindt, vallen eurodollars buiten de jurisdictie van de Federal Reserve en zijn ze onderhevig aan een lager regelgevingsniveau. Aangezien eurodollars niet onderhevig zijn aan Amerikaanse bankverordeningen, weerspiegelt het hogere risico voor beleggers zich in hogere rentetarieven.

De naam eurodollars is afgeleid van het feit dat de initieel in dollars luidende deposito's grotendeels in Europese banken werden aangehouden. Aanvankelijk heetten deze deposito's eurobankbiljetten. In Amerikaanse dollars gedenomineerde deposito's worden nu echter in financiële centra over de hele wereld gehouden en worden eurodollars genoemd.

Evenzo wordt de term eurovaluta gebruikt om valuta te beschrijven die is gedeponeerd bij een bank die zich niet in het land van herkomst bevindt waar de valuta werd uitgegeven. Japanse yen die bij een bank in Brazilië wordt gedeponeerd, zou bijvoorbeeld worden gedefinieerd als eurovaluta.

Geschiedenis van Eurodollars

Na de afsluiting van de Tweede Wereldoorlog nam het aantal deposito's in Amerikaanse dollars buiten de Verenigde Staten sterk toe. Tot de bijdragende factoren behoorden de toegenomen invoer in de Verenigde Staten en economische hulp aan Europa als gevolg van het Marshall-plan.

De eurodollarmarkt vindt zijn oorsprong in het tijdperk van de Koude Oorlog in de jaren vijftig. Tijdens deze periode begon de Sovjetunie zijn in dollars luidende inkomsten te verplaatsen, die waren afgeleid van de verkoop van grondstoffen zoals ruwe olie, van Amerikaanse banken. Dit werd gedaan om te voorkomen dat de VS haar activa kon bevriezen. Sindsdien zijn eurodollars een van de grootste kortetermijngeldmarkten ter wereld geworden en zijn hun rentetarieven als maatstaf voor bedrijfsfinanciering ontstaan.

Futures Eurodollar

Het eurodollar futures-contract werd in 1981 gelanceerd door de Chicago Mercantile Exchange (CME), het eerste cash-settled futures-contract. Bij expiratie kan de verkoper van in contanten afgewikkelde termijncontracten de bijbehorende kaspositie overdragen in plaats van een levering van de onderliggende waarde.

Eurodollar-futures werden oorspronkelijk verhandeld op de bovenste verdieping van de Chicago Mercantile Exchange in zijn grootste put, die maar liefst 1, 500 handelaren en griffiers onderbracht. Het merendeel van de eurodollar-termijnhandel vindt echter nu elektronisch plaats.

Het onderliggende instrument in eurodollar-futures is een eurodollar termijndeposito met een hoofdsom van $ 1, 000, 000 met een looptijd van drie maanden.

Het open outcry eurodollar-contractsymbool is ED en het elektronische contractsymbool is GE. Elektronische handel van eurodollar-futures vindt plaats op het CME Globex elektronische handelsplatform, zondag tot en met vrijdag vanaf 05.00 uur p. m. - 4:00 p. m. centrale tijd. De vervalmaanden zijn maart, juni, september en december, net als bij andere financiële termijncontracten. De tick size (minimale fluctuatie) is een kwart van een basispunt (0. 0025 = $ 6, 25 per contract) in de dichtstbijzijnde aflopende contractmaand en een helft van een basispunt (0. 005 = $ 12. 50 per contract ) in alle andere contractmaanden. De hefboomwerking die wordt gebruikt in futures maakt het mogelijk dat één contract wordt verhandeld met een marge van ongeveer $ 1, 000. Eurodollars zijn uitgegroeid tot het toonaangevende contract dat de CME aanbood in termen van gemiddeld dagvolume en open interest. Vanaf Q3 2013 overtroffen eurodollars verreweg de E-Mini S & P 500, ruwe olie en tienjaars schatkistpapier futures in het gemiddelde dagelijkse handelsvolume en de open interest.

De prijs van eurodollar-futures geeft de rentevoet weer die wordt aangeboden op deposito's in Amerikaanse dollar aangehouden bij banken buiten de Verenigde Staten. Meer in het bijzonder weerspiegelt de prijs de marktindicatie van de 3-maands U. S. Dollar LIBOR rente die werd verwacht op de afwikkelingsdatum van het contract.

LIBOR en

Eurodollars De London Interbank Offered Rate (LIBOR) is een benchmark voor kortetermijnrente waarop banken geld kunnen lenen op de interbancaire markt in Londen. Eurodollar-futures zijn een op LIBOR gebaseerd derivaat, dat de London Interbank Offered Rate weergeeft voor een aanbetaling van $ 1, 000, 000 op 3 maanden. (Zie "Een inleiding tot LIBOR")

Eurodollar-futuresprijzen worden numeriek uitgedrukt met 100 minus de impliciete 3-maands U. S. Dollar LIBOR rente. Op deze manier, een eurodollar futures prijs van $ 96. 00 geeft een impliciete afwikkelingsrente van 4% weer.

Als een belegger bijvoorbeeld een termijncontract van 1 eurodollar koopt voor $ 96. 00 en prijs stijgt naar $ 96. 02, komt dit overeen met een lagere impliciete afrekening van LIBOR op 3. 98%. De koper van het futures-contract heeft $ 50 verdiend. (1 basispunt, 0. 01, is gelijk aan $ 25 per contract, dus een verplaatsing van 0. 02 is gelijk aan een wijziging van $ 50 per contract.)

Afdekking met Eurodollar Futures

Eurodollar-futures bieden een effectief middel voor bedrijven en banken om een ​​rentevoet voor geld veilig te stellen die ze van plan zijn in de toekomst te lenen of uit te lenen. Het Eurodollar-contract wordt gebruikt om zich in te dekken tegen veranderingen in de rentecurve over meerdere jaren in de toekomst.

Bijvoorbeeld: Stel dat een bedrijf in september weet dat het in december 8 miljoen dollar moet lenen om een ​​aankoop te doen. Bedenk dat elk eurodollarcontract voor futures een termijnbetaling van $ 1, 000, 000 vertegenwoordigt met een looptijd van drie maanden. Het bedrijf kan zich indekken tegen een ongunstige renteverandering tijdens die periode van drie maanden door short-selling van Eurodollar termijncontracten op 8 december, wat overeenkomt met de $ 8 miljoen die nodig is voor de aankoop.

De prijs van eurodollar-futures weerspiegelt de verwachte London Interbank Offered Rate (LIBOR) op het moment van afwikkeling, in dit geval december.Door het contract in december short te verkopen, profiteert het bedrijf van opwaartse rentebewegingen, weerspiegeld in overeenkomstig lagere eurodollar futures-prijzen in december.

Laten we aannemen dat op 1 september de eurodollar-futurescontractprijs exact $ 96 was. 00, wat een rentepercentage van 4% betekent, en dat bij het verstrijken van de maand december de slotkoers $ 95 is. 00, wat een hogere rente van 5 0% weerspiegelt. Als het bedrijf 8 december Eurodollar-contracten had verkocht voor $ 96. 00 in september had het geprofiteerd met 100 basispunten (100 x $ 25 = $ 2, 500) op 8 contracten, gelijk aan $ 20, 000 ($ 2, 500 x 8) toen het de shortpositie dekte.

Op deze manier kon de onderneming de stijging van de rentetarieven compenseren, waardoor de verwachte LIBOR voor december effectief werd geblokkeerd, wat tot uiting kwam in de prijs van het december Eurodollar-contract toen het de korte verkoop in september maakte.

Speculeren met Eurodollar-futures

Als renteproduct hebben de beleidsbeslissingen van de Amerikaanse Federal Reserve een grote invloed op de prijs van eurodollar-futures. De volatiliteit op deze markt is normaal gezien rond belangrijke aankondigingen van het Federal Open Market Committee (FOMC) en economische publicaties die van invloed kunnen zijn op het monetaire beleid van de Federal Reserve.

Een verandering in het beleid van de Federal Reserve ten aanzien van het verlagen of verhogen van de rentetarieven kan over een periode van jaren plaatsvinden. Eurodollar-futures worden beïnvloed door deze belangrijke trends in het monetaire beleid.

De langlopende trendkwaliteiten van eurodollar-futures maken het contract een aantrekkelijke keuze voor traders die trendvolgende strategieën gebruiken. Beschouw de volgende grafiek tussen 2000 en 2007, waar de eurodollar gedurende 15 opeenvolgende maanden opwaarts stootte en later gedurende 27 opeenvolgende maanden lager neigde.

Figuur 1: Eurodollars hebben historisch gezien lange periodes van trendmatige prijsbewegingen laten zien tussen lange perioden van zijwaartse handel.

De hoge niveaus van liquiditeit en de relatief lage niveaus van intraday-volatiliteit creëren een kans voor handelaren die gebruikmaken van een 'market making'-handelsstijl. Handelaren die deze niet-directionele strategie gebruiken, plaatsen tegelijkertijd orders op het aanbod en de aanbieding, en proberen de spread vast te leggen. Meer verfijnde strategieën zoals arbitrage en uitspreiding tegen andere contracten worden ook gebruikt door handelaren in de eurodollar-termijnmarkt.

De TED-spread is het prijsverschil tussen rentetarieven op termijncontracten van drie maanden voor Amerikaanse schatkistcertificaten en contracten met een looptijd van drie maanden voor Eurodollars met dezelfde afloopmaanden. TED is een acroniem dat gebruik maakt van T-Bill en ED, het symbool voor het eurodollar futures-contract. Deze spread is een indicator van kredietrisico; een stijging of daling van de TED-spread weerspiegelt het sentiment op het default risiconiveau van interbancaire leningen.

De bottom-line

Eurodollars worden vaak over het hoofd gezien door detailhandelaren die neigen naar aangetrokken te worden tot futures-contracten die meer kortetermijnvolatiliteit bieden, zoals de E-mini S & P of ruwe olie. De grote liquiditeitspositie en de langetermijntrendiekwaliteiten van de eurodollarmarkt bieden echter interessante kansen voor kleine en grote futures-handelaars.