In vrijwel alle westerse landen blijven mannen grote bedrijven domineren, en het aanpakken van deze ongelijkheid is een voortdurende controverse. Niemand kan het "glazen plafond" echt rechtvaardigen en voorstellen voor het verwijderen ervan variëren van vrijwillige of zelfs wettelijke quota van vrouwen in het bestuur, tot strategieën waarmee vrouwen deze traditionele barrières doorbreken door hun eigen vaardigheden, persoonlijkheid en macht. Het lijkt inderdaad dat wanneer dit laatste voorkomt, maar niet het eerste, een bedrijf aanzienlijk voordeel heeft. Dit is te zien aan enkele van de huidige vrouwelijke CEO's bij grote bedrijven.

Het bewijs
In dit verband biedt wat onderzoek uit Zwitserland (Credit Suisse) en Italië (Mara Faccio et al.) Een overtuigend economisch argument om hooggeplaatste vrouwen in bedrijven te hebben. Het zeer omvangrijke onderzoek naar Credit Suisse toont aan dat zelfs een bescheiden mate van vermindering van mannelijke dominantie vrij letterlijk loont. Het verschil in aandelenprijzen kan aanzienlijk zijn, maar liefst 26% voor grote bedrijven. Credit Suisse wijst erop dat de resultaten niet per se consistent zijn over sectoren, landen en tijd, maar dat "een beetje meer balans" alleen maar kan helpen.

Het consultancybedrijf McKinsey deed ook wat onderzoek naar dit probleem en ontdekte dat bedrijven met meer vrouwen in het hogere management het bijzonder goed deden met verschillende criteria, zoals het rendement op eigen vermogen, bedrijfswinsten en aandelenkoersen. De adviseurs beschreven zelfs het verband tussen het promoten van vrouwen en het goed doen als 'opvallend'.

De redenen
Waarom dit precies gebeurt, is vrij complex en er zijn verschillende mogelijke verklaringen. Ten eerste was de mannelijke overheersing ook prominent onder degenen die de financiële crisis vanaf 2008 teweegbrachten. Het is dus logisch om te kijken naar vrouwen als een veelbelovende potentiële bron van voorzichtiger financieel beheer. Sterker nog, het lijkt erop dat "minder testosteron" de neiging vermindert om buitensporige risico's te nemen. Dit idee is bevestigd door het hierboven genoemde Italiaanse onderzoek en door John Coates in Cambridge, Engeland.

Er zijn ook andere factoren. Sommige experts zijn van mening dat de financiële crisis veel bedrijven ertoe heeft aangezet om de manier waarop zij hun bedrijf runnen te heroverwegen en diversiteit is een van de kernproblemen die naar voren zijn gekomen.

Er is enorm veel onderzoek gedaan naar de voordelen van diversiteit en naar een combinatie van leiderschapsstijlen, wat aangeeft dat een goede gendermix bijdraagt ​​aan het verhogen van de efficiëntie, wat leidt tot effectievere controles en monitoring. Er zijn substantiële aanwijzingen voor productieve managementverschillen tussen de geslachten. Bovendien begrijpen vrouwen natuurlijk andere vrouwen beter, of op zijn minst anders dan mannen, zodat zij effectiever voor de "andere helft" van de bevolking kunnen zorgen.Meer vrouwen aan de top kunnen daarom aangeven dat het goed gaat met een bedrijf en een degelijke, state of the art benadering van het management heeft.

Nog een andere en heel andere verklaring (en een waarschuwing) wordt gegeven door Frank Dobbin en Jiwook Jung van de afdeling Sociologie van de universiteit van Harvard. Zij beweren dat "bias van de beleggers" de aandelenkoersen kan verhogen wanneer er meer vrouwelijke bestuursleden zijn. Ze ontdekten dat investeerders die blokkeren, voorzichtig zijn dat ze niet discrimineren tegen bedrijven met meer vrouwelijke bestuurders, zelfs als ze sceptisch staan ​​tegenover de echte economische voordelen. Verder reageren niet-blokhouders niet negatief. Toch wijzen Dobbin en Jung erop dat "het grote beeld lijkt te zijn dat genderdiversiteit bedrijven niet helpt en hen pijn kan doen doen." Wat de zaak ook is, laat het geslachtstoename vanzelf plaatsvinden

Kenneth Ahern en Amy Dittmar van de University of Michigan ontdekte dat een legaal afgedwongen quotum contraproductief is. "Gedwongen diversiteit" druist niet alleen in tegen fundamentele markt- en efficiëntie-inducerende krachten, maar verplicht bedrijven ook om mensen om de verkeerde redenen aan te stellen. Radicale veranderingen zijn veel minder effectief dan toe te staan ​​dat economische realiteiten in de loop van de tijd de overhand krijgen. Vooral uit Noorwegen, met een quotum van 40% voor vrouwelijke managers, blijkt dat dergelijke ingrijpende maatregelen desastreuze gevolgen kunnen hebben. In feite is de dreiging van een quotum aantoonbaar een betere manier om vooruitgang aan te moedigen dan om daadwerkelijk met wetgeving te werken.
Het is ook belangrijk op te merken dat de verhouding tussen man en vrouw natuurlijk verschilt van sector tot sector. Zo zijn er bijvoorbeeld meer vrouwen in consumptiegoederen en in de gezondheidssector, in vergelijking met auto-industrie, of gebruiken ze een nog extremer exemplaar van wapens.

Een methodologisch waarschuwingswoord van Harvard

Om terug te gaan naar de sociologen van Harvard, is het belangrijk op te merken dat hoe het onderzoek precies wordt uitgevoerd, behoorlijk substantieel, en zelfs fundamenteel, van invloed kan zijn op de resultaten. Dobbin en Jung waarschuwen dat "de effecten van bordendiversiteit op de bedrijfsprestaties niet goed worden begrepen." Meer specifiek leggen ze uit dat studies waarin gegevens op twee tijdstippen worden vergeleken aangeven dat genderdiversiteit in borden voorraadwaarden en winstgevendheid verbetert, maar dat paneldata over meerdere jaren geen of zelfs negatieve effecten opleveren. Het is duidelijk dat meer onderzoek nodig is om deze ambivalentie en onzekerheid op te lossen.
De toekomst ziet er redelijk veelbelovend uit

Gelukkig suggereert onderzoek dat de onbalans tussen mannen en vrouwen langzaam maar zeker in de goede richting beweegt. Egon Zehnder International heeft vastgesteld dat het aandeel van vrouwen in bestuurszetels in Europa is gestegen, zij het niet erg snel. Maar de trend is daar goed, en er is geen reden om het te vertragen of in omgekeerde richting te gaan. Er is nog een lange weg te gaan, maar de tekenen zijn er dat we stevig in de goede richting gaan.
De bottom line

Ondanks het debat over de verdiensten of tekortkomingen van het kapitalisme en van het neoliberalisme en de enorme schokken van het systeem in de afgelopen jaren, blijven marktkrachten en economische rationaliteit van vitaal belang.Hoewel de noodzaak van financiële regulering duidelijker dan ooit lijkt, zijn vrouwelijke managers duidelijk en zonder kunstmatige ondersteuning hun economische waarde aan het bewijzen wanneer ze de kans krijgen. Het glazen geslachtsplafond is niet productief, maar aan de andere kant moet men niet proberen het met geweld te breken. Vrouwen zijn heel goed in staat om hun waarde te bewijzen door hun bedrijfswaarde te verhogen met verschillende financiële, bestuurlijke en menselijke capaciteiten die ze kunnen bieden en mannen niet.