Terwijl de Affordable Care Act de toegang van Amerikanen tot de ziektekostenverzekering aanzienlijk heeft uitgebreid, zijn er nog steeds veel dingen die Obamacare-plannen niet zullen dekken. Alle plannen die worden aangeboden via de markt van de ziekteverzekeringsmarkt van de overheid zijn verplicht om personen met reeds bestaande gezondheidsvoorwaarden te accepteren en een reeks essentiële gezondheidsvoordelen aan te bieden. Deze omvatten onder meer hulpdiensten, ziekenhuisopnames, zwangerschapzorg en behandeling van gedragsbehandelingen.

Maar bepaalde services die voor u van essentieel belang lijken, worden mogelijk niet als essentieel beschouwd door de wet of door uw verzekeringsmaatschappij. Waarom? "Deze plannen zijn ontworpen door het Congres", legt David Reid, CEO van EaseCentral, een softwarebedrijf op het gebied van HR-voordelen, en meer dan 30 jaar deskundige en expert op het gebied van de gezondheidssector, uit. De Affordable Care Act bepaalde de lijst met essentiële gezondheidsvoordelen - wat verzekeraars moesten dekken - zodat plannen consistent zouden zijn voor alle vervoerders en consumenten zouden weten dat ze appels met appels vergelijken, en niet misleid zouden worden door de kleine lettertjes bij het rondkijken. Helaas, zoals zo vaak gebeurt, werd het minimum het maximum: als de ACA niet specificeerde dat een dienst moest worden opgenomen, zou het marktplaatsplan van de verzekeraar het vaak niet bieden. "Het doel is goed, maar het resultaat is niet wat iedereen verwachtte, "zegt hij.

De beschikbaarheid van bepaalde diensten varieert dus per staat en per ziekteverzekeringsplan. Hier is een lijst met items die mogelijk niet kunnen worden opgenomen.

Zaken die Obamacare-plannen niet dekken

1. Volwassen tandheelkundige zorg

Tandheelkundige dekking is een essentieel gezondheidsvoordeel voor kinderen van 18 jaar en jonger, maar wordt vaak niet vergoed door volwassenen. volwassenen Een andere optie die volwassenen hebben, is om via de marktplaats een apart tandheelkundig verzekeringsplan aan te schaffen, maar u moet het kopen op hetzelfde moment dat u uw ziekteverzekeringsplan koopt.

kan de kosten schatten van verschillende tandheelkundige procedures in uw omgeving met behulp van de FAIR Health Cost Lookup Tool, bijvoorbeeld als u woont In Manhattan kun je $ 179 betalen voor een uitgebreid tandheelkundig examen, $ 200 voor een eenvoudige tandreiniging en $ 395 voor een witte (composiet) tweezijdige vulling op een achtertand. Zie voor meer informatie Moet u bijten op tandartsverzekering?

2. Oogverzorging voor volwassenen

Net als bij de behandeling van een tandheelkundige behandeling, vereist de Affordable Care Act visie alleen voor kinderen. Sommige marketplace-plannen omvatten visiezorg voor volwassenen; anderen niet. In tegenstelling tot een tandartsverzekering, kunt u geen volwassen visie kopen via de marktplaats voor ziektekostenverzekeringen van de overheid. In plaats daarvan moet je het kopen via een verzekeringsagent of makelaar of rechtstreeks bij een verzekeringsmaatschappij.

3. Langdurige zorg

Hoewel de behoefte aan diensten voor langdurige zorg voortkomt uit ziekten en ongevallen, waarvan de behandelingen over het algemeen worden gedekt door een ziekteverzekering, langdurige zorg zelf - de hulp die u wellicht nodig heeft met dagelijkse activiteiten zoals zwemmen , eten en aankleden als u ernstig ziek of gehandicapt raakt - wordt meestal niet gedekt door ACA-ziekteverzekeringsplannen.(Het is ook niet gedekt door Medicare, maar dat is een ander verhaal.) Om deze dekking te krijgen, moet u een zorgverzekering voor langdurige zorg of een levensverzekering met een verzorger voor langdurige zorg aanschaffen. Volgens de Cost of Care Survey van Genworth in 2016 is de nationale mediane kost voor een maand verpleeghuiszorg in een semi-privékamer $ 6, 844 (een privékamer kost $ 7, 698). Voor binnenlandse zorg van een thuisgezondheidszorg, is de nationale gemiddelde maandelijkse kost $ 3, 861. (Zie

Uw volledige gids voor langdurige zorgverzekering en Voors en tegens van kleinere lange termijn Zorgfaciliteiten .) 4. Abortus <259> Vijfentwintig staten staan ​​ofwel niet toe dat gezondheidszorgverzekeringsplannen op de markt abortus dekken of de dekking ernstig beperken tot gevallen van verkrachting, incest of in gevaar brengen van het leven van de vrouw, volgens een studie in januari door de Kaiser Family Foundation. Zes andere staten hebben geen dekking voor abortus, hoewel de deelstaatwetgeving het verzekeraars niet verbiedt deze te dekken.

Alleen in Hawaii en Vermont hebben alle marktplanningen betrekking op zwangerschapsafbreking. Een abortus kan overal van $ 400 tot $ 1, 650 kosten, afhankelijk van de staat, de faciliteit en hoe ver de zwangerschap is.

5. Onvruchtbaarheidsbehandelingen

Slechts 15 staten vereisen ziekteverzekeringsplannen om onvruchtbaarheidsbehandeling te behandelen, volgens Resolve, een nationale non-profit gewijd aan onderzoek en middelen voor het omgaan met onvruchtbaarheid. Zelfs in die staten kan een verzekeringsplan de onvruchtbaarheidsbehandeling niet dekken als het een door een werkgever verzekerd plan is of als het plan niet een minimumaantal werknemers dekt, zoals 25 of 50.

Verder heeft elke staat andere definities van onvruchtbaarheid. In Californië kan een vrouw als onvruchtbaar worden beschouwd nadat ze een jaar lang niet zwanger is geraakt, maar in Arkansas is de drempel twee jaar (tenzij de vrouw een van de volgende aandoeningen heeft, zoals endometriose). Welke onvruchtbaarheidsbehandelingen mogelijk worden gedekt, verschilt ook per staat. Sommige staten vereisen bijvoorbeeld geen dekking voor in-vitrofertilisatie.

Tests om onvruchtbaarheid te diagnosticeren, kosten meestal een paar honderd dollar per patiënt; vruchtbaarheid medicijnen kunnen een paar honderd tot enkele duizenden dollars kosten. In-vitrofertilisatie (IVF) kost meestal $ 10, 000 of meer.

6. Gewichtsverliesprogramma's en operaties

In 24 staten zijn geen ziekteverzekeringsplannen vereist voor bariatrische of maagomleidingsoperaties, procedures die de hoeveelheid voedsel beperken die de maag kan vasthouden om te beperken hoeveel patiënten kunnen eten en hoeveel calorieën hun lichamen kunnen absorberen. Gewichtsverlies chirurgie kan ongeveer $ 15, 000 tot $ 23.000 kosten, afhankelijk van de procedure. In 27 staten, is er geen vereiste om voedingsadvies of therapie voor zwaarlijvige patiënten te behandelen, volgens de Nationale Conferentie van Staatswetgevers. Echter, alle 50 staten vereisen marktplanning om obesitas screening en counseling te dekken zonder extra kosten voor patiënten.

De bottom line

"Waarom dekken deze plannen niet meer? Het komt waarschijnlijk neer op economie ", zegt Michael Levin, medeoprichter en CEO van Vericred, een gegevensprovider voor de ziekteverzekeringssector."Marktconcurrentie dekt premies effectief af." Als verzekeringsmaatschappijen meer voordelen zouden bieden, zouden de claims stijgen. De premies zouden hierdoor moeten stijgen. Dat zou plannen maken die meer voordelen bieden, minder competitief of helemaal niet concurrerend, zegt hij.

Als u gezondheidsdiensten zoals de hierboven genoemde nodig heeft, moet u mogelijk de volledige kosten zelf betalen, afhankelijk van waar u woont en welk verzekeringsplan u heeft. Als dat het geval is, zoek dan naar manieren om uw kosten te verlagen, zoals winkelen rond en vraag om een ​​contantkorting.