Succesvolle langetermijnhandel - beleggen met de bedoeling om een ​​jaar of langer zekerheid te houden - betekent aandacht schenken aan het grote geheel, zelfs wanneer een sombere kortetermijnvooruitzicht investeerders op weg naar de uitgangen. Met andere woorden, beleggen in aandelen en holdingen vereist focus, geduld en, het allerbelangrijkste, discipline. Om te slagen, moeten beleggers voorkomen dat ze verstrikt raken in gewelddadige marktschommelingen of andere kortetermijninvloeden, en investeren in aandelen die ze zich op hun gemak voelen voor de lange termijn. Laten we eens kijken hoe we deze aandelen kunnen vinden met behulp van zowel fundamentele als contrarian-indicatoren.

AD:

Fundamentele indicatoren
Fundamentele indicatoren zijn enkele van de belangrijkste instrumenten die worden gebruikt bij langetermijnhandel. Fundamentele analyse is een manier om te bepalen of een aandeel ondergewaardeerd of overgewaardeerd is. Het gaat om het bekijken van de inkomsten, kasstromen en andere financiële benchmarks van een bedrijf in relatie tot zijn sector en de algemene aandelenmarkt, de historische groei en het toekomstige groeipotentieel, naast andere factoren.

AD:

Goede basisindicatoren
Veel goede indicatoren kunnen u helpen bepalen of een aandeel een goede koop op lange termijn is. Deze omvatten:

1. Prijs / winstverhouding (P / E)
   Een prijswinst (P / E) -ratio wordt berekend door de prijs van de aandelen te delen door de winst per aandeel (EPS). Een bedrijf dat een hogere P / E-ratio heeft in vergelijking met zijn concurrenten of de sector, zou kunnen betekenen dat beleggers meer betalen voor elke dollar aan inkomsten, wat suggereert dat de aandelen overgewaardeerd zijn. Een lager aantal vergeleken met de concurrenten van het bedrijf of de industrie kan een signaal zijn dat de aandelen ondergewaardeerd zijn.

   Als het ABC-bedrijf bijvoorbeeld een K / W-verhouding van 8 heeft, terwijl de sector een K / W-verhouding van 12 heeft, dan suggereert dit dat het ABC-aandeel relatief minder duur is in vergelijking met zijn inkomsten. Omgekeerd, als DEF handelt met een K / W-ratio van 15 terwijl de sector een K / W-verhouding van 11 heeft, zou dit erop wijzen dat DEF-beleggers meer betalen voor elke dollar aan winst.

   AD:

   Deze cijfers moeten echter samen met andere factoren worden beschouwd. Sommige bedrijven of sectoren die snel groeien, bijvoorbeeld, zullen door hun hogere groeicijfers doorgaans hogere P / E-ratio's hebben. Evenzo kan in tijden waarin de economie groeit, een hoge P / E-verhouding acceptabel zijn voor sommige soorten aandelen, vooral die in snelgroeiende sectoren zoals technologie. Wanneer de inkomsten krimpen, kan een hoge P / E-verhouding een overgewaardeerde voorraad signaleren.

2. Boekwaarde
   De boekwaarde is een andere manier om te bepalen of een aandeel te duur of te duur is. In principe vertegenwoordigt de boekwaarde wat een bedrijf waard zou zijn als het morgen niet meer zou ondernemen en werd geliquideerd. De koers / boek-verhouding wordt berekend door de huidige prijs van de aandelen te delen door de boekwaarde per aandeel van het laatste kwartaal.Als een aandeel ver onder de boekwaarde per aandeel verkoopt, kan dit ondergewaardeerd zijn. Omgekeerd kan een aandeel dat boven de boekwaarde ligt, te duur zijn.

   Als HIG bijvoorbeeld een boekwaarde van $ 20 heeft. 93 en handelt tegen $ 10, de aandelen kunnen ondergewaardeerd zijn. Als QRS echter een boekwaarde van $ 30 heeft. 95 en de aandelen handelen op $ 64, dit kan een signaal zijn dat de aandelen overgewaardeerd zijn. Zoals bij elke fundamentele indicator, moet de boekwaarde worden bekeken in combinatie met andere indicatoren. Het is ook zinvoller wanneer het wordt gebruikt om aandelen in bepaalde sectoren te analyseren in vergelijking met andere. Zo kan de voorraad van een snelgroeiend bedrijf in bepaalde sectoren ver boven de boekwaarde verhandelen en toch een goede koop vertegenwoordigen.

3. Kasstroom vs. Debt
   Cashflow is de hoeveelheid geld die in en uit een bedrijf komt. Operationele kasstroom is omzet minus bedrijfskosten, inclusief aanpassingen aan het nettoresultaat. Cashflow is een goede indicator voor de financiële gezondheid van een bedrijf omdat het voor bedrijven moeilijker is om te manipuleren dan de winst. Daarom geven sommige beleggers er de voorkeur aan als een analytisch hulpmiddel.

   Schuld is het totale bedrag dat een bedrijf verschuldigd is, inclusief obligaties en uitstaande leningen. Hoewel schuld in tijden van welvaart de groei kan financieren, kan het ook een last worden als een bedrijf financiële problemen heeft. De schuldverplichtingen van een bedrijf moeten beheersbaar zijn in verhouding tot de kasstroom.

Contrarian-indicatoren
Tegenstrijdige mensen geloven dat de menigte altijd ongelijk heeft en dat wanneer iedereen overweldigend optimistisch is, het tijd is om aandelen te verkopen en winst te nemen of om aankopen te concentreren in verwaarloosde hoeken van de markt. Aan de andere kant geloven contrarians dat pessimisme door investeerders kansen biedt om overbelaste aandelen tegen lage waarderingen aan te kopen. De sleutel is om te wachten tot iedereen zich ergens zeker van voelt en dan het tegenovergestelde te doen. Succesvolle resultaten kunnen soms een jaar of langer duren om zich te ontwikkelen, dus de strategie vereist geduld. Contrarian-indicatoren zoals die hieronder moeten worden gebruikt met andere hulpmiddelen om goede langetermijnaankopen te herkennen.

1. Short Interest
   Short interest is het aantal short verkochte aandelen die niet zijn teruggekocht. Dit is een goede contraire indicator, omdat het laat zien hoe pessimistische investeerders het hebben over een bepaalde aandelen. Het kan een handig hulpmiddel zijn bij langetermijnhandel, aangezien gestaag toenemende korte rentevoeten een teken kunnen zijn dat het aandeel ondergewaardeerd raakt door overmatige angst. Kijk bij het gebruik van deze indicator naar de korte renteverhouding naar het pessimisme van beleggers. Hoe hoger het is, des te pessimistischer beleggers zijn over de aandelen.
2. Put-Call-ratio
   Een andere contrarian-indicator is de put-to-call-ratio, die het handelsvolume van put-opties (opties om een ​​aandeel te verkopen) en call-opties (opties om een ​​aandeel te kopen) vergelijkt. Een ratio die excessief stijgt of daalt, kan worden geïnterpreteerd als een teken van overdreven optimisme of pessimisme. Wanneer beleggers optimistisch zijn en speculatie hoog is, bijvoorbeeld, zal de verhouding put-to-call laag zijn; wanneer beleggers bearish zijn, zal het hoog zijn.Op extreme punten kunt u dit hulpmiddel gebruiken in combinatie met fundamentele indicatoren om te helpen bepalen of het aandeel overgewaardeerd of ondergewaardeerd is, op basis van het beleggerssentiment.

De onderste regel
Succesvolle langetermijnhandel vereist dat u een tijdshorizon van een jaar of langer heeft en bereid bent om u op het grote geheel te concentreren. Beleggers kunnen fundamentele indicatoren gebruiken, zoals de koers-winstverhouding, de boekwaarde, de kasstroom en de schuld, om te bepalen of een onderneming financieel gezond is en of haar aandelen worden verhandeld tegen een aantrekkelijke prijs. Contrarian-indicatoren, zoals korte rente en de put-call ratio, kunnen inschatten hoe optimistisch of pessimistisch beleggers zijn, en kunnen worden gebruikt in combinatie met fundamentele indicatoren om een ​​goede koop op lange termijn te vinden.